Chapter 12 สมัครงาน

1485 Words

หญิงสาวบิดตัวไปมาด้วยสภาพไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่ เธอไม่ชินกับการนอนเตียงแข้งกับคนอื่นมันอาจจะเป็นเตียงธรรมดานอนสบายแต่สำหรับเธอมันไม่สบายเลยสักนิด กันนภัทรกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นลืมตามองหญิงในอ้อมกอดที่ตอนนี้บิดตัวไปมาไม่ค่อยสบายตัวก็เอ่ยถามเสียงหวาน "พริ้งไม่นอนเหรอ" "ปวดหลังนอนไม่สบายเลย" เขาขยับตัวนอนพิงหลังกับเตียงอุ้มเธอมานอนบนตักสวมกอดหญิงสาวเอาไว้เพื่อให้เธอนอนสบายขึ้น "นอนตัวพี่สบายขึ้นมั้ย" "ก็ดีขึ้นมานิดหน่อยค่ะ พริ้งไม่เคยนอนที่นอนแบบนี้อ่ะมันไม่ชิน ปกตินอนเตียงที่บ้านนุ่มกว่านี้เยอะ" "ก็ต้องปรับตัวให้ได้สิ คนเรามันจะสบายทั้งชีวิตเป็นไปไม่ได้หรอกมันต้องลองมาลำบากบ้าง ใช้ชีวิตให้คุ้มหน่อยสิ" หญิงสาวทำหน้างอง้ำฝืนหลับตาลงพยายามอย่างหนักที่จะอยู่ให้ได้ ถึงมันจะยากแต่ตอนนี้เธอไปไหนไม่ได้แล้วโทรศัพท์ก็ไม่มีติดต่อใครก็ไม่ได้เลย "ใครจะอยากลำบาก พี่ก็คงไม่อยากลำบากหรอก" "พรุ่งนี้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD