Urban Legend (Juan Lucas, The Father of My Child)

Chapter 5

ISANG bathrobe ang nakita ko na naka-hanger sa dingding ng banyo katabi ang nakasampay na tuwalya. Imbes na ang tuwalya ang kunin, ang bathrobe ang kinuha ko. Maiintindihan naman siguro ni Lucas kung hindi man ako nagpaalam.

Nabawasan ang ginaw ko nang maisuot na ang roba. Hanggang tuhod ang haba noon kaya hindi na siguro nakakailang kung haharap ako kay Lucas. Lumabas ako ng banyo. Basang-basa pa ang buhok ko at tumutulo pa. Naroon naman si Lucas at mukhang naghihintay sa akin. At bagaman makapal ang tela ng suot ko ay hindi ko pa rin naiwasang mailang nang pasadahan niya ng tingin mula ulo hanggang paa.

"I-ito kasi ang nakuha ko... Okay lang ba?"

Ngumiti si Lucas. "No problem. Here. Isuot mo ang mga ito." Inabot niya sa akin ang isang gray na kamiseta at itim na walking shorts.

Nag-aalangan man ay kinuha ko na rin ang mga damit. Hindi ko alam kung kanino iyon at kung okay lang bang isuot ko.

"Don't worry. Sa akin ang mga iyan pati na rin ang robe. Nag-iiwan talaga ako ng mga damit ko dito just in case gusto kong mag-overnight."

Hindi ako nakaimik. Isang maliit na ngiti ang gumuhit sa mukha ko. "S-salamat."

"Welcome. Kukunin ko lang ang mga hinubad mo para maisalang sa dryer kasama ng mga damit ko."

Napasunod ang tingin ko kay Lucas nang pumasok siya sa banyo upang kunin mula roon ang mga basang damit ko. Namilog sandali ang mga mata ko. Gusto kong lumubog sa kahihiyan nang makita ang mga pinaghubaran ko sa kamay niya. Kabilang roon ang mga panloob ko na sa halatang luma dahil kumupas na ang orihinal na kulay.

"A-ako na lang ang magpapatuyo."

"No. It's okay. Magbihis ka na muna. I will make coffee for both of us. Anong gusto mong kainin?"

Hindi ako agad nakasagot. Sa kabila ng nadaramang pagkailang at hiya, isang bahagi ng puso ko ang tila hinahaplos ng mainit na palad. Parang panaginip ang nangyayari sa akin. Pakiramdam ko ay napaka-espesyal kong tao para gawan ng ganoong mga bagay ng isang Juan Lucas Urbano.

"Jessie?"

Kagyat akong nagising mula sa sandaling pagmumuni-muni. "A-ah... kahit ano na lang. Salamat."

Sa dining area ako naupo habang hinihintay si Lucas. Dalawang kape ang tinimpla niya na sa amoy pa lang ay nakakaengganyo na. Umuusok pa iyon nang ilapag niya sa mesa. May dalawang sandwich din siyang ginawa na kapartner ng kape. Nagugutom na talaga ako kanina pa kaya hindi na ako naghintay na alukin niya.

"Kumain ka lang. Iche-check ko muna ang mga damit natin kung okay na."

Tumango ako at hindi na umangal pa. Mula naman sa kinauupuan ko ay tanaw ko si Lucas. Inaahon niya ang mga damit namin na isinalang sa dryer at inilalagay sa hanger. Hindi ko maiwan ang panonood sa kaniya habang ningunguya ang sandwich na ginawa niya. Hindi talaga ako makapaniwala na kasama ko siya sa bahay na pag-aari nila. At hindi lang basta kasama, pinagtutuyo niya ako ng mga nabasang damit at pinakakain ng pagkaing siya mismo ang naghanda.

Ganito ba siya sa lahat ng kakilala niya? Ganito ba siya sa mga sinasabing nakarelasyon daw niya at nabuntis at pagkatapos ay hiniwalayan ay ipinalaglaag ang ipinagbubuntis na sanggol? Sa nakikita ko kasi ay parang napaka-imposible na kakawawain niya ang mga babaeng iyon.

"How's the sandwich? Okay ba?"

Medyo nagulantang pa ako nang bigla siyang magsalita. Hindi naman kalayuan ang kinaroroonan ni Lucas kaya narinig ko ang tanong niya.

"O-oo. Nagustuhan ko nga, eh."

Ngiti lang ang sagot niya. Itinuloy ko naman ang pagkain. Iniinom ko ang kape nang matigilan sa biglang pagbukas ng pinto ng farmhouse na nasa bandang kaliwa ko. Natanaw ko pa ang malakas na ulan sa labas bago ko nakita ang pagpasok ng isang lalake na tabain at nakakalbo. Gulat na gulat ito nang makita ako.

"Sino ka?"

Hindi ako nakakibo. Ni hindi ko alam kung tatayo ako o ano.

"Bisita ko siya." Si Lucas na nandoon na antimano ang sumagot. Hawak niya ang damit ko na naka-hanger na. "Tuyo na ito, pero isasabit ko muna para matapos mo ang pagkain mo."

Sandaling nag-usap sina Lucas at ang caretaker ng farmhouse. Hindi ko rinig ang pinag-uusapan nila, pero napansin ko ang ilang beses na paglingon sa akin ng lalake. Halata sa mukha nito ang pagdududa sa kung sino ako kahit naipakilala na naman kami ni Lucas sa isa't isa.

"Mauna ka na sa bahay. Aalis na rin kami maya-maya."

"Sige, Sir Lucas. Ako na ang bahalang magsabi sa Daddy n'yo."

"Alright."

Pag-alis ng caretaker ay sinabihan na ako ni Lucas na magpalit ng damit. Kinuha ko agad ang mga damit ko kasama na ang panloob. Tiniis ko ang hiyang nararamdaman habang inaalis ang mga iyon sa hanger bago dali-daling pumasok sa kwartong itinuro niya para roon magbihis.

Naisuot ko na ang pang-itaas ko at ang panty nang maalala ko ang perdible na ikinabit ko sa waistband ng aking palda. Maluwag kasi iyon sa akin dahil kay Ate Cora ang palda at kaunting kilos lang ay nahuhubo sa akin kaya nilagyan ko ng perdible kanina. Naalala kong inalis ko nga pala ang perdible nang hubarin ko kanina ang palda kaya naman lumabas ulit ako ng kwarto para pumunta sa banyo. Doon sa lababo ko kasi iniwan ang perdible. Hawak ko nang mabuti ang waistband ng palda ko.

"Jessie? What's wrong?"

"A-ah.... hinahanap ko 'yong perdible. Iniwan ko rito kanina, pero hindi ko makita."

"What?" Nagusot ang noo niya. Mukhang hindi naintindihan ang terminong ginamit ko.

"Safety pin. Iniwan ko rito kanina." Itinuro ko ang gilid ng lababo.

"Oh. Okay. Baka nalaglag lang."

"Hinanap ko na, pero wala talaga."

"Wala? Baka naman nahulog na sa drainage. Bakit mo ba kailangan?"

Ayaw ko sanang ipaalam pa kay Lucas, pero mukhang kailangan kong sagutin siya para masolusyonan ang problema ko. Hindi kasi pwedeng hawak-hawak ko lang ang palda ko dahil may bitbit pa akong bayong at bilao.

"P-para dito..." Nahihiyang ipinakita ko sa kaniya ang waistband ng palda ko. Kitang-kita na maluwag iyon sa aking beywang.

Hindi siya nakakibo. Nahuli ko ang titig niya sa baywang ko kaya naman itinago ko na ulit ang waistband at nagtanong na lang. "May perdible ka ba riyan?"

Binawi niya ang titig sa palda ko at tumingin sa aking mukha. "Not sure. Maghahanap ako. Sandali."

Ilang minuto ring naghanap si Lucas at sa wakas ay nakakita siya ng perdible. Mas malaki pa nga ang nakita niya kumpara sa ginamit ko kanina kaya siguro napasuot sa butas ng lababo.

Inilahad ko ang kamay sa kaniya. "Salamat. Akina para maikabit ko na."

"Tulungan na kita."

Bahagyang namilog ang mga mata ko nang hilahin niya ako sa kamay at dinala sa kwarto kung saan ako nagbibihis kanina. Naupo siya sa kama habang nanatili naman akong nakatayo sa isang tabi. Inabot niya ulit ako sa kamay upang palapitin. Akma niyang itataas ang kamiseta ko, pero pinigilan ko siya.

"A-ako na lang."

Tiningala niya ako. "Mas kita ko ang waistband mo. Mahihirapan ka pang yumuko."

Nagbuga ako ng hangin. Para lang matapos ay hindi na ako nagprotesta. Baywang ko lang naman ang makikita ni Lucas at hindi naman siguro nakakahiya dahil regular naman akong naghihilod sa tuwing naliligo. Hindi ako maputi, pero hindi naman malibag.

Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang mainit na daliri niya sa aking balat. Nahigit ko ang aking paghinga kasabay ng pagbulusok ng dugo sa aking ugat. Sobrang nakakakaba ang nangyayari at idagdag pa na baka matusok niya ako, pero kabaligtaran sa inaalala ko, nagulat ako nang mapasigaw si Lucas dahil natusok ng perdible. Agad akong binalot ng pag-aalala kaya dali-dali kong kinuha ang kamay niya upang matingnan ang daliring nasaktan.

"Okay ka lang? Saan ka natusok? Sabi ko naman sa'yo, ako na, eh! Hindi ka kasi marunong."

Alalang-alala na ako at ramdam nga ang pamamawis, pero napansin kong tahimik lang si Lucas kaya napatingin ako sa mukha niya. May anino ng ngiti sa mga labi niya. Nagusot ang noo ko sa pagtataka.

"You dropped your skirt."

Ilang segundo pa ang lumipas bago ko naunawaan ang sinabi niya. Halos malaglag ang mga panga ko bago ko pa naisip na itaas ang aking palda na hindi ko namalayang bumagsak nang bitiwan ko upang tingnan ang kamay ni Lucas. Nanginginig ako nang tumingin ulit sa kaniya. Ramdam ko ang pag-iinit ng mukha ko.

"You have a nice pair of legs."

Hindi ko pinansin ang papuri niya. Gusto ko ngang lumubog sa oras na iyon dahil sa kahihiyan, pero nagkunwa akong wala lang iyon at inilahad ulit ang isa kong palad.

"A-ako na lang ang maglalagay ng perdible..."

Lumapad ang ngiti ni Lucas. "You didn't hear me? I said you've beautiful legs."

Bahagya kong kinunot ang noo at tiningnan siya. "N-niloloko mo naman ako, eh..."

Ngiti pa rin ang tugon ni Lucas. Pakiramdam ko tuloy ay totoong binobola lang niya ako.

Kunsabagay. Ano bang kapuri-puri sa hitsura ko? Kung ikukumpara ako sa mga babaeng nakarelasyon ni Lucas, ultimong kulay ng balat o hibla ng buhok ay walang-wala akong binatbat sa mga ito.

"'Y-yong perdible..." sabi ko na lang para kalimutan na ang kahihiyan.

Hindi naman kumibo si Lucas. Inilahad ko na lang ang palad ko sa kaniya, pero imbes na ilagay roon ang pin ay inihagis niya iyon sa kabilang gilid ng kama.

Namilog ang mga mata ko. "B-bakit mo itinapo-" Napigil ang sasabihin ko nang biglang tumayo si Lucas. Nagkatitigan kami. Sinakop ng dalawang palad niya ang mukha ko at bago ko pa maisip ang kasunod na mangyayari ay hinalikan na niya ako sa mga labi. Para akong naparalisa nang matagal na sandali.

Ilang segundong magkalapat ang bibig naming dalawa. Tulala pa ako sa kawalan habang ninanamnam ang unti-unting paggalaw ng malambot na labi ni Lucas. Tumatama sa mukha ko ang mainit niyang hininga.

Tumagal ang halik sapat para mawala sa isip ko ang tungkol sa perdible. Mula naman sa mukha ko ay bumaba ang isang kamay ni Lucas patungo sa aking baywang at hinapit ako. Lumapat nang husto ang harapan ko sa harapan niya. Ramdam ko ang mabilis na paggapang ng init mula sa katawan ni Lucas patungo sa akin.

Sandaling bumitiw ng paghalik si Lucas. Sinakop ng palad niya ang aking batok at bumulong sa aking tainga. Napapikit ako sa sobrang lambing ng boses niya.

"Jessie, you're so sweet. I could eat you alive right here right now."

Napalunok ako nang mahigpit. Kung kanina ay giniginaw ako dahil sa pagkakabasa sa ulan, ngayon ay mistula na akong inaapuyan. Siniil ako ng mas malalim na halik ni Lucas. Sinubukan kong sabayan siya sa abot ng aking kaalaman.

"Lucas..." Tumakas ang malakas na singhap sa lalamunan ko. Awtomatikong tumingala ako nang gumapang ang bibig niya sa aking leeg. Hindi kayang itago ng mga kilos ko ang lubos na pagpapubaya sa kaniya. Sa isip ko, delikado ang ginagawa ko, pero hindi ko kayang kontrahin ang dikta ng puso ko. Maging ang katawan ko ay umaayon sa nangyayari.

Ilang segundo siyang nagpakasawa sa paghalik sa akin- pabalik-balik ang mainit na bibig ni Lucas sa aking mga labi, mukha, panga at leeg. Nakapulupot ang isa niyang braso sa baywang ko. Maya-maya ay bumaba na rin ang isa pang kamay ni Lucas at dumako sa kamay kong nasa aking waistband.

Buong pansin ko ay nasa ginagawa niya sa akin kaya huli ko nang namalayan na nahulog na ulit ang suot kong palda. Napahinto ako sandali upang tingalain siya. Para akong lasing habang sinasalubong ang magagandang mga mata ni Lucas.

"Your legs, Jess," animo inaantok na wika niya. "Blame your pretty legs. I know you're seventeen, but I can't wait to see them wrapped around mine..."