ตอนที่5 ห้องเชือด
946 Words
ตอนที่5 ห้องเชือด
เชื่อเลยว่ามาถึงตอนนี้หลายๆ คนที่ติดตามกันมาตั้งแต่ต้นคงจะนึกตำหนิผมเข้าบ้างแล้ว ว่าแหมไอ้ปลัดหน้าหม้อคนนี้เป็นถึงข้าราชการงานเมืองดันหื่นจัดกลัดมันมาเที่ยวซ่อง แต่ช้าก่อนครับ ผมมาสืบงานราชการนี่เองไม่ได้มาเที่ยวตามประสาผู้ชายหื่นกำหนัดกามทั่วไปหรอก ผมได้ข่าวมาว่าซ่องเจ๊หวานแห่งนี้มีทั้งแอบลักลอบค้าขายยาเสพติด พ่วงไปด้วยค้ากามหญิงสาวอายุไม่เกินสิบแปดปีและอีกหลายต่อหลายอย่าง งานของผมก็ต้องปลอมตัวมาสืบ นี่ก่อนมาผมก็เตี๊ยมกับไอ้หมานะมันหลายรอบว่าอย่าเสือกทะลึ่งตึงตังปากพร่อยบอกใครออกไปเด็ดขาดว่าผมเป็นปลัดไม่งั้นงานงอกแน่นอน
“มาแล้วค่าเบียร์เย็นๆ กับถั่วทอดของโปรดพี่มานะพี่มกรารูปหล่อ”
ผ่านไปสักประเดี๋ยวชั่วเคี้ยวหมากไม่ทันจะแหลก นวลน้องเปรี้ยวก็เดินส่ายก้นงอนนมสั่นไหวโยกย้ายมายังโต๊ะของผมกับไอ้หมานะ พอวางแก้วเสร็จน้องเปรี้ยวก็รินเบียร์ใส่แก้วให้ผมกับไอ้มานะคนละแก้วอย่างรู้งาน
“เป็นไงบ้างคะพี่มกราถูกตาต้องใจใครบ้างหรือยัง น้องๆ ที่นี่เด็ดๆ ทุกคนนะคะ เรื่องบนเตียงนี่พวกเราได้รับการแทรนมาอย่างดีรับรองร้องซี้ดเดินขาอ่อนกลับออกไปจากร้านทุกราย เผลอๆ มาซ้ำอีกแขกที่นี่เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละคะ ไม่เชื่อถามพี่มานะดูได้เลย”
น้องเปรี้ยวโฆษณาชวนเชื่อพร้อมกับหยิบถั่วทอดในจานป้อนเข้าปากไอ้มานะเพื่อนผมไปด้วย
“เรื่องนี้กูการันตีให้อีกคนโว้ย โดยเฉพาะน้องเปรี้ยวคนนี้ ทำกูซี้ดดดดได้ทั้งคืน”
ไอ้เพื่อนตัวดีไม่พูดเปล่าคว้าหมับเข้าที่เต้าทรวงขนาดใหญ่โตของน้องเปรี้ยวแล้วขยำบีบแบบไม่เกรงใจผม ทั้งสองคนคลอเคลียนั่งก่ายเกยตักนัวเนียจนแทบจะกลายเป็นหนังเรทอาร์
“ไอ้หมานะถ้าเกิดมึงหงี่มากก็เข้าห้องไปก่อนกูได้เลยนะ เดี๋ยวกูนั่งเลือกน้องๆ อยู่โต๊ะคนเดียวได้”
“ฮั่นแน่ แอบอิจฉากูกับน้องเปรี้ยวเหรอเปล่า ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ”
ไอ้มานะหัวเราะชอบใจ
“เปล่าโว้ย กูเห็นมึงแทบจะหมุดหน้าลงไปในร่องอกน้องมันแล้ว”
“ก็คนมันสนิทชิดเชื้อกันก็เป็นธรรมดาแหละ เอาเป็นว่ากูจะรอจนกว่ามึงจะเลือกนางฟ้าสักคนได้ก่อนแล้วเราค่อยไปขึ้นสวรรค์พร้อมกัน มาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันซิวะถึงจะถูกจริงไหมวะไอ้เกลอ”
“เออ ตามใจมึง”
ระหว่างที่พูดคุยกันไปผมก็สังเกตที่โต๊ะของชายหน้าเข้มหนวดรกครึ้ม คาดว่าพวกพี่โต๊ะนั้นน่าจะเป็นพวกโชว์เฟอร์ขับรถบรรทุก คนพวกนี้น่าจะเป็นลูกค้าชั้นดีเลยหากซ่องเจ๊หวานมีการลักลอบค้าขายยาเสพติดจริง
“น้องเปรี้ยวครับ แขกโต๊ะนั้นมาเที่ยวบ่อยเหรอเปล่าครับ” หากอยากรู้อะไรก็ควรจะถามเจ้าถิ่นถึงจะถูก ผมเลยเลือกน้องเปรี้ยวนี่แหละ
แต่… จ๊วบๆ ๆ ๆ อื้มๆ ๆ ๆ จุ๊บๆ ๆ
พอผมหันไปหาไอ้หมานะกับน้องเปรี้ยวอีกทีทั้งสองคนก็กำลังดูดปากแลกลิ้นกันนัวเนียต่อหน้าต่อตาผม มือไม้ของไอ้มานะก็หยุบหยับลูบคลำปะป่ายไปทั่วเรือนร่างของแม่สาวเปรี้ยวยังกับมือปลาหมึกหนุ่มกลัดมันเข้าขั้นโคม่า ส่วนมือเล็กๆ ของน้องเปรี้ยวก็ใช่ย่อยหล่อนกำลังลูบคลำปลาช่อนนาตัวเขื่องของไอ้มานะอยู่เหมือนกัน
“งืมๆ ๆ อึมๆ ๆ จ๊วบๆ ๆ”
เสียงของทั้งสองครางออกมาเบาๆ แบบไม่แคร์สายตาใครต่อใคร เพราะเหมือนนักเที่ยวแห่งนี้เขาจะไม่ยุ่งเรื่องของคนอื่น ต่างคนก็ต่างเข้ามาหาเสพสุขความสำราญกัน พอได้สมอารมณ์หมายก็ต่างคนต่างแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน
“เออ กูไม่ถามมึงก็ได้วะ เดี๋ยวกูก็ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
พูดจบผมก็ลุกเดินไปทางหญิงมีอายุคนหนึ่งซึ่งตอนนี้ทราบแล้วว่าหล่อนเป็นเจ้าของสถานบันเทิงเริงโลกีย์แห่งนี้
“ขอโทษนะครับเจ๊ห้องน้ำไปทางไหนครับ”
ผมชะโงกหน้าเข้าไปในห้องกระจกซึ่งเจ๊หวานนั่งอยู่
“เดินไปทางนี้แล้วเลี้ยวซ้ายห้องน้ำอยู่ทางขวามือ”
เจ๊หวานตอบกลับมาหน้านิ่งๆ ดูแล้วตอนสาวๆ เจ๊แกคงสวยไม่เบาทีเดียวขนาดตอนนี้อายุอานามมากขึ้นใบหน้าเจ๊หวานยังมีเค้าโครงความสวยที่พุ่งแรงเสียยิ่งว่าสาวๆ หลายคน
พั่บๆ ๆ ๆ ๆ โอ้ววว์ ซี้ดดดด อ่ะ อ่ะ อูยยย์ อ่า แรงๆ ๆ พั่บๆ ๆ
ไอ้ช่องทางเดินเล็กๆ ที่ผมจะต้องเดินผ่านเพื่อไปห้องน้ำ ระหว่างสองข้างทางมันเป็นห้องเชือดที่ข้างฝาของแต่ละห้องมันทำมาจากไม้อัดราคาถูกซอยแบ่งออกเป็นห้องเล็กห้องน้อย เพื่อสำหรับเอาไว้ทำกิจกรรมทางเพศ ทำให้ได้ยินเสียงการเสพกามดังออกมาจากแต่ละห้องเป็นระยะฟังแล้วทำให้น้องชายของผมตื่นตัวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
แต่ละห้องมีเสียงออกมาปะปนกันไปทั้งชายหญิง บางครั้งก็ได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังระงมผสมกับเสียงเอี้ยดอ๊าดของขาเตียง
- Writer
