What Went Wrong?

Chapter Ten

Bumili ako ng unit doon noon. Isa iyon sa mga magagandang desisyon ko sa buhay. Dahil ayaw kong umuwi sa bahay namin ni Hendrix, malulungkot lamang ako. At isa pa kasama ko si Reed. Kahit paano ay inirerespeto ko naman ang bahay kung saan kami minsan nagmahalan.

Beach wedding iyon, kakaunti ang bisita. Tanging mga kakilala lamang at malalapit na kaibigan ang dumalo. Simula nang dumating ako ay pinagtitinginan na nila ako. Hindi ko alam kung dahil ba iba ang kasama ko, o dahil alam na nilang matagal na akong niloloko ng asawa ko. Whatever it is, I don't really care.

My heart skipped a beat when I saw a man wearing a three piece suit. Naka-angkla ang babae sa kanyang braso. It was Hendrix and Faye. Nagpanggap akong hindi sila nakita. Nanginginig ang kamay ko, ngunit hinawakan iyon ni Hendrix. Hinaplos niya ang buhok ko, siguro ay naramdaman niya ang pagiging uneasy ko. The program started. Ngunit kahit anong focus ko ay hindi ko magawa. Nagpaalam akong mag-banyo saglit.

Hindi pa ako nakakapasok sa loob ng CR ay may humila naman sa braso ko. To my surprise it was Hendrix.

"Why are you with him?" he said in gritted teeth. Naningkit ang mata ko sa tanong niya.

Tinanggal ko ang kamay niyang nakahawak sa akin.

"Why do you care?"

Hinilot niya ang sentido niya. "Are you two dating?"

"Hendrix, c'mon." I said.

"Look Jean, I know we are on the rocks but I still care for you," sagot niyang nagpatanga sa akin. Parang gusto ko siyang suntukin sa mukha.

"What? Naririnig mo ba ang sinasabi mo Hendrix? Besides, ano naman sa 'yo kung makipag-date ako sa iba? Hindi ba nauna ka na?"

Hinampas ni Hendrix ang pintuan ng CR. I was shocked.

"What the f**k?!" I muttered.

"What if he's a bad person? Doon pa lang sa probinsya noong nagpunta ako siya ang kasama mo. Hanggang dito kabuntot mo pa rin siya!" he said in a loud voice. Mabuti na lamang at walang tao sa hallway.

"At sino ang mabuti para sa akin? Ikaw? Don't you remember? You cheated on me? Hendrix, don't be a hypocrite. Huwag kang umarte na para bang may pakialam ka sa'kin. At saka bakit ka nagkakaganyan?"

"You're still my wife at kasal pa tayo!" nanginginig niyang sabi.

Tinulak ko siya saka tinulak ang sentido niya gamit ang hintuturo ko.

"Dapat siguro ikaw ang makaalam niyan. Ikaw ang naunang magloko. Kaya wala kang karapatan magkagan'yan. Remember, ikaw ang nag-initiate na maghiwalay tayo. Kaya puwede bang sa sunod na magkita tayo, ikaw na mismo ang umiwas?" hindi ko na siya hinintay na magsalita. Nilampasan ko siya. I even bumped his shoulder. But he held my hand.

"I mean it, I'm just worried about you."

"I don't need any opinion from you. Just please stay away from my life. That's what you want right?" Nilampasan ko siya. I even bumped his shoulder.

Nang makabalik sa upuan ay kinuha ko ang purse ko saka hinila ang kamay ni Reed. Mukhang naguguluhan siya ngunit nagpatianod na lamang siya sa paghila ko. Nang makalabas kaming dalawa sa hall ay saka lamang ako nakahinga ng maluwag. But to my surprise, I saw Hendrix following us. Kaya naman muli kong hinila si Reed. Tinawag pa ako ni Henrix ngunit hindi na ako nag-atubili pang lumingon.

"Mi bella, what's wrong?" Reed asked out of confusion.

"Jean!" Hendrix voice roamed inside. Nagtinginan ang ilang mga naroon sa amin. Tumigil si Reed at hinarap si Hendrix.

"Ito ba ang ipinalit mo sa 'kin?" Nangungutya niyang tanong. I can't believe him. Bakit mukhang parang ako pa ang nagloko sa aming dalawa?

Sa halip na magsalita ay biglang sinuntok ni Reed si Hendrix. I heard the gasped of some people. Maging ako ay hindi agad nakagalaw.

"Seriously man? You have the guts to say that?"

Natumba si Hendrix sa sahig. Ngunit agad naman siyang bumangon para kuwelyuhan si Reed. He gritted his teeth. Dumudugo ang gilid ng labi niya.

"Just who the f**k are you?!"

Itinulak ni Reed si Hendrix. "Don't touch me with your filthy hands. Baka mabahiran pa ako ng pagiging babaero mo,"

Marami nang nagtitinginan sa amin. May ilang nagbubulong-bulongan na. Hinawakan ko ang braso ni Reed. He faced me, his expressions became soft.

"Let's go?"

Sinulyapan ko ng tingin si Hendrix. Nakita ko ang humahangos na si Faye patungo sa kanya.

"What did you do?!" sigaw ni Faye sa amin.

Kumukulo talaga ang dugo ko sa babaeng 'to. Tinabig niya si Reed saka ako hinarap.

"Why can't you move on? He didn't love you anymore!" Pagkasabi'y sinampal niya ako ng malakas. Natigalgal ako.

"Faye!" Sigaw ni Hendrix.

"I didn't wreck your relationship. Because in the first place hindi na naman talaga kayo maayos!"

"Proud and loud, Faye? Hindi mo man lang nahintay na naghiwalay kami bago ka man lang sana nanghimasok sa tahanan ng iba. No wonder you're still cheap just like what you were wayback in highschool!"

She slapped me. Ngunit tinaasan ko siya ng kilay. Hindi ako nagpatalo. I slapped her too. Hard. Tumagilid ang mukha niya sa lakas ng impact ng sampal ko. Hinawakan niya ang namumula niyang pisngi.

"Hindi ka ba naturuan noong elementary? That it's bad to take someone else belongings? Oh, maybe absent ka. Kasi 'di ba gawain mo naman talaga ang kumuha ng hindi sa'yo? Upgraded ka na ngayon, ha? Dati kasi gamit lang ang kinukuha mo ngayon asawa na," I smirked after I finish my line. Tinalikuran ko siya.

"Are you happy?" Faye asked.

"Why would I? I should be the one asking you that. Are you happy now?"

Hindi siya nagsalita. Naglakad ako palabas sa hall. Reed was with me.

"That was intense!" he exclaimed.

Nanginginig ang kamay at tuhod ko. Sa totoo lang hindi ako sanay sa ganoong eksena.

"Can you hold my hand? My knees are shaking so bad. B-baka matapilok ako," even my voice is shaking.

Reed held my hand until we reach the parking lot. Pinagbuksan niya ako ng pintuan. Saka inalalayan makapasok sa kotse.

"That's my girl," ginulo niya ang buhok ko.