บทที่ 4 ความกลุ้มใจของสิบทิศ

1891 Words

วันนี้สิบทิศเข้าออฟฟิศตั้งแต่เช้า เข้ามานั่งอ่านรายงานการประชุมในห้องทำงานของตัวเอง ในใจก็คิดถึงเรื่องที่จะต้องแต่งงานกับหลานสาวของเจ้าสัววิชัยคิดไปก็เครียดไป จึงค่อยๆ หลับตาลงและกุมขมับของตัวเองไว้ จนยงยุทธเข้ามาเสิร์ฟกาแฟและพูดทักทายเจ้านายทำให้สิบทิศลืมตาขึ้น “กาแฟมาแล้วครับเจ้านาย แล้วนี่เจ้านายเป็นอะไรหรือครับ ปวดหัวไม่สบายหรือเปล่า ให้ผมไปหยิบพาราให้ไหมครับ” ยงยุทธพูดกับเจ้านายและถามด้วยความเป็นห่วง “ไม่เป็นไรยงยุทธ วางกาแฟไว้ตรงนั้นแหละ พอดีฉันมีเรื่องเครียดนิดหน่อยไม่มีอะไรหรอก” สิบทิศบอกกับลูกน้อง “แต่วันนี้เจ้านายมาถึงออฟฟิศเช้ามาก หน้าตาดูอิดโรยเหมือนไม่ได้นอนเลยนะครับเป็นอะไรหรือเปล่า เล่าให้ผมฟังได้นะครับเผื่อผมจะช่วยได้” ยงยุทธเลขาคนสนิทถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง “คุณปู่บังคับให้ฉันแต่งงานว่ะ” สิบทิศพูดขึ้นทำให้ยงยุทธเงียบไปอึดใจหนึ่ง แล้วถามเจ้านายว่า “ให้แต่งกับใครครับ แล้วแต่งเมื่อไหร่ครับเจ้านาย” ยงยุทธถาม “ให้แต่งกับหลานสาวของเจ้าสัววิชัย แต่งทันทีหลังจากที่ฝ่ายโน้นเรียนจบน่าจะอีกหนึ่งเทอมฉันกลุ้มใจมาก แกก็รู้ฉันไม่พร้อมจะมีใครตอนนี้” สิบทิศพูดบอกกับลูกน้อง “หลานสาวเจ้าสัววิชัยหรือครับ สองสาวนั้นน่าจะเรียนจบนานแล้วนะครับนาย เห็นออกงานสังคมออกจะบ่อย แต่นายบอกว่ายังเรียนไม่จบ แน่ใจหรือครับว่าเป็นหลานสาวของเจ้าสัววิชัย” ยงยุทธถามเจ้านายเพื่อยืนยันข้อมูลที่ได้ยิน เพราะตนเองก็เป็นคนที่ขว้างขวางในวงสังคมพอสมควร แต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้าสัววิชัยมีหลานสาวที่ยังเรียนไม่จบด้วย “หลานสาวเจ้าสัววิชัยนั่นแหละ ยังเรียนไม่จบคนนี้เป็นลูกเมียรองอีกคนของคุณวิชาญ คุณปู่อยากให้ฉันแต่งงานกับคนนี้เพราะเขาอายุยังน้อยแต่งปั๊บเปิดอู่ได้ปุ๊บ คุณปู่ท่านอยากได้เหลนอยากให้ฉันมีลูกหลายๆ คน” สิบทิศบอกกับลูกน้องคนสนิท “อย่างนี้ก็ดีน่ะสิครับมีเมียเด็ก ดีออกตอนนี้เจ้านายอายุสามสิบ กว่า ว่าที่เมียเจ้านายน่าจะราว ๆ ยี่สิบเอ็ด ยี่สิบสองกำลังดีเลยครับไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้านายต้องมานั่งเครียด” ยงยุทธพูด “ที่เครียดก็เพราะว่าเขายังเด็กนี่แหละ แกลองคิดดูนะยุทธ เด็กคนนั้นต้องหัวอ่อนขนาดไหนหรือหน้าตาต้องเป็นยังไงถึงยอมให้ผู้ใหญ่บังคับให้แต่งงานกับฉันได้ ถ้าหน้าตาไม่ขี้ริ้วมากจนไม่สามารถหาแฟนเองได้ อายุขนาดนี้แล้วก็คงปัญญาอ่อนไปเลยไหม อีกอย่างเขาเป็นลูกเมียรองหรือเมียน้อยเขานั่นแหละ แม่เขาเป็นเมียน้อย แล้วลูกสาวจะเป็นยังไงฉันไม่อยากจะคิด” สิบทิศพูดจินตนาการถึงความรู้สึกของตัวเองให้ลูกน้องฟัง “เป็นลูกเมียรองแล้วเป็นยังไงหรือครับ ที่เจ้านายบอกว่าไม่อยากจะคิด” ยงยุทธถาม “ก็คงรักความสบาย จึงยอมเอาตัวเข้าแลกแต่งงานกับเศรษฐีเพราะเขารู้ว่าปู่ของฉันรวยมากนะสิ แกก็รู้ฉันเกลียดผู้หญิงแบบนี้มากที่สุด” สิบทิศพูดเสียงดังด้วยความไม่ชอบใจอย่างมาก “ผมว่าอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิดก็ได้นะครับ หลานสาวเจ้าสัววิชัยคนนี้ ถึงจะเป็นลูกเมียรองแต่ก็เป็นหลานสาวเจ้าสัว เขาคงไม่สิ้นไร้ไม้ตอกถึงกับต้องเอาตัวเข้าแลกเพื่อแต่งงานกับเศรษฐีหรอกนะครับ” ยงยุทธพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด “แล้วใครมันจะไปรู้ได้ ความอยากได้อยากมีของคนน่ะมันมีไม่สิ้นสุดหรอก” สิบทิศพูด “ครับเจ้านาย แต่มันยังไม่ถึงเวลา ผมว่าเจ้านายอย่าพึ่งเครียดเลยครับ อีกตั้งหลายเดือนถึงเวลานั้นมันอาจจะไม่ได้เป็นสิ่งที่เลวร้ายอย่างที่เจ้านายกำลังคิดอยู่ก็ได้ วันนี้เจ้านายมีประชุมตอนบ่ายโมงครึ่ง ตอนสี่โมงเย็นเจ้านายมีพบลูกค้าแถวๆ ซอยอารีนะครับ” ยงยุทธพูดปลอบและรายงานตารางงานให้เจ้านายทราบ “อืม! ....ขอบใจนะยงยุทธ นายออกไปทำงานของนายเถอะ” สิบทิศพูด “ว่าแต่เครียดแบบนี้คืนนี้จัดไหมครับนาย เดี๋ยวผมเรียกให้ ตัวเล็กๆ ขาวๆ สเปคนายเลยครับรับรอง” ยงยุทธหันมาถามอีกด้วยความใส่ใจเจ้านายเป็นพิเศษ “ไอ้ยงยุทธ!....... ฉันกลุ้มอยู่นะเว้ย แกออกไปทำงานของแกไป” สิบทิศไล่ยงยุทธ “ครับผม ไปแล้วครับว่าแต่คืนนี้ ไม่ให้เรียกแน่นะครับ” ยงยุทธถามย้ำอีก “เออ!.....ไม่ต้องเรียกใครมา คืนนี้ฉันมีนัดกับโยธินที่ผับแกจะไปกับฉันด้วยไหมล่ะ อยากได้คนขับรถพอดี” สิบทิศถามยงยุทธ “ไปสิครับนาย มันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว” ยงยุทธตอบรับคำชวนทันที สี่ทุ่มของคืนนั้น สิบทิศได้นัดเจอกับโยธินเพื่อนสนิทของเขาที่ผับดังย่านทองหล่อ “ไงวะไอ้ทศ คืนนี้ถึงได้นัดเจอกูได้ มีอะไรให้เพื่อนคนนี้รับใช้ครับผม บอกไว้ก่อนนะเว้ยห้ามเลิกจ้างบริษัทยามของกูนะเว้ย” โยธินพูดกับเพื่อนของตัวเองและพาดพิงไปถึงธุรกิจบริษัทรักษาความปลอดภัยของตัวเองที่ได้เข้าไปดูแลกลุ่มอสังหาริมทรัพย์บ้านจัดสรร คอนโดของบริษัทในเครือวิศวะโยธินกุลทั้งหมด “เออ ไม่เลิกจ้างมึงหรอก ออกมานี่อยากชวนกินเหล้าเฉยๆ” สิบทิศบอกเพื่อน “อยากกินเหล้า อยากเมา แม่งอาการเหมือนคนอกหัก นี่มึงอกหักเหรอไอ้ทศ” โยธินถามเพื่อน “อกหักบ้าบออะไรของมึงกัน กูโดนปู่บังคับให้แต่งงาน กูถึงได้กลุ้มใจ จวนจะเป็นบ้าอยู่นี้ไง” สิบทิศบอกเพื่อน “โดนบังคับให้แต่งงาน! ยังไงวะ แต่งกับใคร แล้วจะแต่งเมื่อไหร่” โยธินถามน้ำเสียงตื่นเต้น “แต่งกับคนที่ปู่หาให้ หลานสาวเจ้าสัววิชัย แต่งทันทีที่เขาเรียนจบ เรียนอยู่ปี4เทอมสุดท้ายแล้ว” สิบทิศบอกเพื่อน “เออเว้ย!.....ดีวะเพื่อนกูจะมีเมียเด็กเสียแล้ว แล้วว่าที่เมียมึงสวยไหมวะ” โยธินถาม “กูยังไม่เคยเจอเขาเลย หน้าตาเป็นยังไงยังไม่รู้เลยวะ เอาชัดๆ เลยนะ กูไม่อยากแต่ง มึงช่วยกูคิดหน่อยกูจะทำยังไงดีที่ไม่ต้องแต่งงานวะ” สิบทิศพูด “แล้วทำไมปู่มึงถึงลุกขึ้นมาสั่งให้มึงแต่งงาน หาเมียให้มึงพร้อมเลย” โยธินถามเพื่อน “เขาอยากมีเหลน เขาหาเมียมาให้กูเพราะอยากให้กูมีลูก” สิบทิศเล่าเพื่อน “เฮ้ย! ดีๆ มีเมียเด็ก แล้วมีลูกน่ารักๆ ชีวิตมึงคงบันเทิงน่าดู” โยธินพูด “บันเทิงบ้านมึงสิ กูไม่อยากแต่งงานกับยายเด็กนั่น เรียนปีสี่แล้วหน้าตาต้องเหมือนแก้วหน้าม้าแน่ๆ อยู่มาจนถึงป่านนี้ยังหาผัวไม่ได้ เขาต้องเป็นคนยังไงวะถึงยอมให้ปู่หาผัวให้ แล้วแกรู้ไหมว่า ว่าที่เมียฉันเขาเป็นลูกเมียรอง แม่เขาแย่งผัวชาวบ้าน แล้วลูกละวะจะเป็นยังไง มึงช่วยกูคิดเลยไอ้โย กูไม่อยากแต่งงาน” สิบทิศพูดบอกเพื่อน จินตนาการถึงมุกอันดาในทางไม่ดีเต็มที่ “ปู่มึงอยากได้เหลนมึงก็หาผู้หญิงมาทำลูกให้สิวะ แบบว่าจ้างมาท้องพอได้ลูกแล้วทิ้งแม่ ให้เงินไปตั้งตัวเหมือนในละครไงวะ” โยธินเสนอความเห็น “ไอ้บ้า นี่ชีวิตจริงๆ ของกู ถ้าทำอย่างนั้นแล้วจิตใจลูกกูละ ผู้หญิงพอมันเป็นแม่มันผูกพันนะเว้ย เกิดเขาพาลูกกูหนีไปจะทำไง หรือถ้าไม่หนีเกิดติดใจในความรวยของปู่กู เกาะกูเกาะลูกเป็นปลิงที่นี่งานเข้าบันเทิงกว่าเดิมอีกกู” สิบทิศพูดบอกเพื่อนน้ำเสียงกลุ้มใจมาก “มึงนะมันคิดมาก ถ้าอย่างนั้นมึงก็ต้องหาเมียเอาที่แบบว่ามึงชอบเขา รักเขาจริงๆ แล้วเขาก็รักมึงจริงๆ ไม่ใช่รักเงินมึง ซึ่งกูเองก็ไม่รู้จะหามาจากไหน เอาน้องสาวกูปะละกูยกให้ฟรี” โยธินพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดและพูดติดตลกว่าจะยกน้องสาวให้เอาไหม “ตลกน้องสาวมึงมีแฟนแล้วไม่ใช่หรือไง แล้วเรื่องหาเมียที่รักกูจริง อันนี้คงยากมาก ไม่รู้จะไปหาจากไหนวะ ถ้าให้ยงยุทธช่วยหาให้เอามานอนเล่นด้วยบางครั้งบางคราวยังพอไหว” สิบทิศพูด “ถ้าอย่างนั้นนายก็จ้างมารักชั่วคราวสิครับ แบบมารักหลอกๆ ตบตาท่านเจ้าสัว ทำแบบว่าเป็นคู่รักกัน พอไม่ต้องแต่งงานแล้วค่อยเลิก”ยงยุทธพูดออกความเห็น “ปู่กูฉลาดหาตัวจับอยากมาก มึงคิดว่าเขาจะจับไม่ได้หรือวะยงยุทธ” สิบทิศถามลูกน้อง “ก็คงต้องเตรียมตัวกันดีๆ หน่อย เพราะท่านเจ้าสัวก็ฉลาดจริงๆ ครับ” ยงยุทธพูด “อันนั้นก็ไม่ได้ อันนี้ก็ไม่ได้ กูว่ามึงปล่อยวางให้มันเป็นไปตามบุญตามกรรมเถอะวะ เอาเป็นว่าเปลี่ยนเรื่องคุย กูเอาชุดฟอร์มพนักงานรักษาความปลอดภัยแบบใหม่มาให้มึงดู เอานี่กูให้มึงไว้เลย แล้วก็ห้ามเลิกจ้างกูนะ วันนี้กูเลี้ยงเหล้ามึงเอง จะเอาหญิงด้วยก็ได้นะ เรียกได้เลย กูทุ่มเต็มที่เพื่อเพื่อนรักและ partner ธุระกิจคนพิเศษของกู” โยธินพูดติดตลกเอาใจเพื่อนเต็มที่ “เสื้อแบบใหม่สวยดี แต่หญิงกูไม่เอา ไม่มีอารมณ์จะเอาใคร กูกินเหล้าอย่างเดียวพอ อีกสักพักจะกลับแล้วพรุ่งนี้กูมีประชุมฝ่ายขายตอนเช้า” สิบทิศพูด “ไม่เอาหน่อยหรือวะ คลายเครียดนะเว้ย น้องคนตัวเล็กๆ นมโตๆ ขาวๆ ที่ยืนอยู่ตรงนั้นเอาปะหิ้วกลับเลยกูจัดให้” โยธินถามเพื่อน “ไม่เอา ไม่มีอารมณ์กูอยากกลับไปนอนสบายๆ” สิบทิศพูด สิบทิศนั่งดื่มจนดึกพอสมควรจึงแยกกับโยธินและให้ยงยุทธขับรถพากลับคอนโด “นายทำไมรถดีๆ มีให้ใช้นายถึงไม่ใช้ครับ ทำไมชอบขับรถกระบะเก่าๆ” ยงยุทธถาม “แล้วคันนี้ไม่ดีตรงไหน กระบะใช้ขับไปดูไซน์งานก่อสร้าง คันนี้ก็สะดวกดี” สิบทิศพูดและหลับตาลงไม่อยากพูดอะไรต่อ ยงยุทธจึงตั้งใจขับรถพาเจ้านายไปส่งคอนโดไม่ถามสิ่งใดอีก เพราะรู้ว่านายหลับตาเพราะไม่อยากให้ตัวเองกวนใจคงกำลังใช้ความคิดหรือไม่ก็เหนื่อย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more