VICTORIA
Pagkatapos naming kumain ay walang tigil sa pagkabog ang puso ko dahil sa mga sinabi niya kanina. Para akong nag-iinit at nanlalapot habang sinusundan siya. Hindi ko rin alam kung saan kami pupunta dahil nasa labas na kami mismo ng bahay at kung ano-ano pa ang tumatakbo sa isipan ko. Pinaglalaruan niya ba ako o sinasadya niyaa lang sabihin ‘yon para mag-isip ako ng kung ano-ano?
Gusto ko siyang sipain sa mukha dahil sa nakakaloko niyang ngisi na para bang nang-iinsulto. Naranig ko pa ang kaniyang malutong ngunit mahinang pagtawa dahilan upang mas lalo pa akong mainis. Siguro nga ay nanunudyo lamang siya dahil alam niya mismo kung ano ang tumatakbo sa isipan ko.
“Saan ba tayo pupunta?” Basag ko sa katahimikan naming dalawa. Hindi ako magpapadaig sa kaniya akala niya ba urong n
