The Mafia's Sweetest Oblivion

CHAPTER TEN

CASPIAN

I couldn't stop myself from calling him a few minutes later. I've been waiting for his call for a while ngunit tila 'di naman niya magawa-gawa kaya ako na lang mismo ang tatawag sa kan'ya at wala akong pakialam kung singhalan niya man ako.

I dialed his phone number, and he answered in less than a second. 'Di ko aakalain na ganoon siya kabilis sumagot samantalang noon ay halos ugatin ako kakaantay at halos masira na ang telepono ko sa kakatipa.

"Hey bro," he said, making my blood boil. Did he know I was waiting for his phone call? Alam ba niya o nagtatanga tangahaan na naman siya.

"Don't you dare call me bro, I've been waiting for your call, did you f*****g know that?" I said sternly, adding that if he is here, I would have beaten him. Hindi ko alam kung sinasadya niya ba talaga akong galitin o ano.

"Chill bro, do you miss me that much? I forgot to call you about this thing; it's good you called; how are you?" I swear I could kill this jerk without hesitation. Makailang ulit ko siguro siyang sasaksakin ng kutsilyo sa kan'yang tagiliran.

Napabuntong hininga na lamang ako at nagtanong. "Is he still there?" I inquire, knowing full well that he already understands what I mean.

Natagalan pa bago siya kumibo sa kabilang linya bago sumagot. "He just left, and that's all I know," he replied making me smile.

"Okay, thank you," I was about to end the call when he suddenly shouts causing me to stop.

"What?" I asked, wanting to end the call so I could go see her right away.

"I heard he'll enroll her in a college school one of these days," he said ready to hang up. "That's all bro, I got to hang-up there's this hot chick in front of me and it'd be a shame if this goes to waste," he said before the line went dead at 'di ko napigilan ang sarili ko na hindi mapabuntong hinga sa kaniyang pagkababaero at balang araw ay pagsisihan niya ang pagpatol sa kani-kaninong mga babae dahil sa sakit na kan'yang makukuha.

Will she study at university? She has always hoped to graduate, get a good job, and pursue her dreams. I could never lose her and miss this opportunity again. I thought I'd never see her again, that she'd vanished forever, until I saw her in Black Cosa. Nang makita ko siyang nakaupo sa gitna ng mga nagpipyestahang mga halang ang kaluluwa ay 'di ko mapigilan ang sarili ko na 'di manggalaiti. Noong una ay 'di ako tiyak ko siya nga ba iyon dahil sa piring nakatabon pa lamang sa kan'iyang mga mata at nakatalikod siya sa akin dahilan upang maglakad lakad muna akko pang makita ko ang kabuuan niya. At nang makita ko siya at huli na ang lahat dahil nakuha na siya mismo ng lalaking 'di ko inaasahan sa lahat . . . si William Cranston.

Most importantly, he got her, William. A feared man as well as the Cranston family's sole heir. In Italy, they also formed the Cosa Nostra, a fearsome and high-ranking group known as the Mafioso.

The Cosa Nostra is also the most willing to conceal their substance and weapons trade. Limpak-limpak na mga salapi ang araw-araw na napupunta sa kan'yang pangalan kahit na maupo lamang siya kan'yang upuan. Ngunit sa kahit anong dami ng peraa at kahit anong dami ng seguridad ay nananakawan pa rin siya kaya marami rin ang nasa kan'yang listahan na ang sa ngayon ay wala na sa mundo.

Paano ko nga ba alam ang lahat sa kan'ya? Dahil na rin sa isa siya sa mga taong gustong ipatumba ng aking ama dahil talamak na nga ang kasamaan na kan'yang dinadala ngunit kahit anong patay mo sa isang masamang damo ay tila buhay na buhay pa rin ito.

William is also a Mafioso, so he has no fear of losing or burying people in life, so he can buy you a million dollars or more, and all of them have consequences. It was one of my worst nightmares that this would happen to Victoria; I'm not sure what that demon wanted her to do. I was surprised to learn that William was sending Victoria to college; what is your intention, and why did you feel the need to support Victoria? If that's the case, I'm not going to let you hurt her; by hook or by crook, I'm going to kill you.

I'm going to follow her wherever she goes. Call me whatever you want, if following her and studying again is insane, but if it's the only way to protect and see her, I'll do it. There is no longer any impediment to any decision I make. I'm not too old to suspect, and it's frustrating that I might be surrounded by women who resemble leeches and cakes. No one will pursue a handsome and beautiful person like me? Oh, come on! It's in our blood to be pursued by a woman. Now I just hope that my day will be uneventful when I return to school. And I hope she still remembers me. Ngunit tila imposible pa na maalala niya ako sa ilang taon na ang lumipas at hindi ko rin alam mismo sa sarili ko kung bakit ko pa ba siya hinanap.

Napahilamos na lamang ako ng aking mukha gamit ang aking kamay sabay lakbay sa aking buhok. "Do you still remember that kid?" bulong ko sa hangin at hinila ang upuan na siyang nasa aking harapan at iginiya ang aking sarili na maupo.

WILLIAM

"We already had a deal, Mr. Hervano," I said nonchalantly.

He sniggered. "You can't blame me, William; his offer is better," he replied, his eyes cunning, making my blood boil even more.

Napatalikod ako at pinipigilan ang panginginig ng aking mga kamay dahil kung sino man ang taong bumabangga sa akin ay may kalalagyan. "You already signed the contract," I gritted my teeth, making a fist with my hand.

"It's just a contract," he outlined, adjusting his coat.

Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti at bigla na lamang natigil sa panginginig ang aking mga kamay pati na ang aking kalamnan.

"Besides, I already gave this company my fifty percent stake," he added, and I couldn't hold my rage any longer.

Gusto kong walisin ang ngisi sa kan'yang mukha at pagtutusukin ng lapis ang kan'yang mga mata dahil ayokong mag-aksaya ng bala sa kan'yang pigura.

"You're right, it's just a written agreement," I said, drawing my gun and pointing it at him. He jumped out of his seat at first, but then smirked evilly at me. Malayo ang aking opisina aat wala akong dalang lapis kaya wala akong ibang magagawa kung hindi ang pag-aksayahan siya ng mga bala ko at titiyaking kong walang mintis dahil napakasayang.

"You can't kill me, William; you know who I am and what I am capable of," he said compassionately.

Napaatango-tango na lamang ako ng aking ulo at napangiti dahilan upang ngumiti rin siya pabalik sa akin. Hindi ko alam kung saan siya kumukha ng semento na itinatapal sa kan'yang mukha.

"You don't know who I am, Mr. Hervano," I said, making eye contact. "You're dealing with the wrong man," I said as I pointed my gun at him.

"Who are you?" he asked, his fear visible in his eyes. Ang kaninang tinitingala ang kan'yang sarili ay heto at tila isang iglap ay para bang nagkakalasog-lasog na ang katawan kahit wala pa namang nangyayari sa kan'ya.

Bakit ba mahilig ang tao na magkunwari?

Bakit ba mahilig silang isipin sa kanilang sarili na sila ay matapang kung hindi namna nila mapanindigan sa huli?

Bakit ba napakaraming tao ang makakapal ang mukha?

Bakit ba napakaraming tao ang puro na lamang satsat at kulang sa gawa?

Napakaraming bakit ang tumatakbo sa mundong ito ngunit ang lahat ng iyon ay alam na alam ang kasagutan ngunit patuloy pa rin ang katanungan at kalaganapan. kaya heto kahit papaano ay paisa-isa ko silang kinukuha at hinahatid sa kanilang impyerno nang sa ganoon ay mabawas-bawasan ang mga katulad nila at sinasama ko na rin naman ang sarili ko doon ngunit hindi pa sa ngayon.

"If you had just followed the contract, we could be very good friends," I was about to pull the trigger when he screamed.

hindi ko pa nga kinakalabit ang gantilyo ay para na siyang mawawalan sa ulirat at halos lahat ng ugat sa kan'yang katawan ay nakalabas na sa kaniyang leeg at noo.

"This is bullshit! You can't do that!! You know who I am! And it's not my fault that the offer you make is f*****g low! Put that gun down or you'll face four walls with grills!" he yelled angrily.

Hanga rin naman ako sa kagaspangan ng kan'yang mukha kahit na nakaharap na sa kan'ya ang kan'yang kamatayan.

"You're right, I know who you are," I said as a smile slipped across his lips and I pulled the trigger on the gun, which echoed throughout the room. The bullet struck the center of his head, splattering his blood on the wall. His eyes were still open and his mouth was open in shock, and his blood was still flowing on the floor.

"You're right, Mr. Hervano, it's just a contract with your life," I muttered under my breath as I wiped down the gun with a cloth.

I ordered my men, who appeared almost immediately. Many people may not even know who I am. I can clearly show that his death will appear to be an accident. Lahat naman ay napepeke kahit ana ang rason ng kamatayan. lahat ay kayang gawin ng tao kaya nga ang sabi nila ay huwag matakot sa multo dahil ang mas nakakatakot ay ang mismong buhay na tao. Kahit na ilan sa mga alagad ng batas ay nabibili kung gugustuhin at kung sila ay kumakagat. Pera lang naman ang katapat ng tao at kung nasa harapan na nila iyon mismo ay doon makikita ang kanilang totoong kulay.

Money test character.

"Clean anything you see that could be used as evidence," I said as I exited the room.

Nang makalabas akong kwarto ay biglang sumagi sa isip ko si Victoria na hindi naman dapat dahil wala naman dapat akong isaisip patungkol sa kan'ya. Tila bawat oras na lumilipas ay nagsisisi na ako kung bakit ko pa siya kinuha sa lugar na iyon at heto ako ngayon at nasa konsumisyon. She was the destruction that I have never wished for.

Kaya siguro ay kailangan ko muna siyang iwasan hanggang sa masanay na lamang ako at matanggal siya sa aking isipan. Napakuyom ako ng aking palad nang maalala ko na naman ang gabing iyon na kahit na nakainom ako ay alam ko mismo ang nagyari. She is a damn virgin at iyon ang importanteng nalimutan ko na birhen siya.

Ngunit hindi ko na rin napigilan ang aking sarili habang minamasdan ang paggalaw ng kan'yang mapupulang mga labi at agad ko itong sinakop at nang marinig ko siyang umungol ay mas lalo lamang akong naging agresibo. At higit sa lahat ay nang maitaas ko ang damit niya at nalamang walang kahit anong saplot na panloob ay doon pa ako nagliyab, naging mapusok nang makita ang kan'yang mga u***g na tila iniimbitahan akong kainin ito at supsupin at ganoon nga ang ginawa ko. Ngunit lahat ng iyon ay nawala nang malaman kong birhen pa siya at hindi ko matanggap na ako pa mismo ang nakasakit sa kan'ya. Sanay na ako sa mga babae at inaamin kong hindi na rin mabilang kung ilang mga babae na ang naikama ko dahil na rin kay Vlad na siyang nagbibigay sa akin ng iba't-ibang putahe ngunit iba siya. Ibang-iba siya sa kanila at nang makita ko siya doon na nakaupo at 'di malaman kung ano ang nangyayari sa kan'yang paligid ay tila nakaramdam agad ako na kailangan ko siyang protektahan.

Isang katangahan na pakiramdam.

Ipinilig ko ang kaing ulo dahil heto na naman ako at siya na naman ang tumatakbo sa aking isipan at doon ko na lang napagtanto at tumigil sa kakalakad nang maramdaman ko ang aking sarili.

Tumatayo at tumitigas na pala ako.