Chapter 3: Trigger

3320 Words
LIANA JEAN JADAONE- MADRIAGA DUMATING na ang araw ang kasal ni Mama at Papa, it is an exciting day for all of us. Lahat ay busy at lahat din ay masaya. For me this is one of the most awaited moments of my life. Ikakasal ulit sila Mama at Papa at nandito din si Kuya. One complete happy family kami ngayon. Right now, nandito ako sa hotel room ni Mama at pinapanood ko ns'yang ayusan ng kaniyang make up artist. Pagkatapos kasi n'ya ay ako na ang isusunod. Mom will have pre-wedding shots kaya maaga s'ya inayusan ng make up artist niya. "Mom, ang pretty mo na. You looked even more gorgeous. Dad is so lucky to have you," sabi ko sa kaniya. She smiled at me before she raise her eyebrows.  "I know right? That's one of the reasons why your Dad loved me very much," She chuckled. "Mama, anong oras dadating si Kuya?" I asked her. We are busy preparing pero wala man lang kahit na anong manifestation ni Kuya. He was busy this past few days at wala akong naging balita sa kaniya. "Hindi ko alam, di kasi sya tumawag na mula nung nagmove out sya sa bahay, iyang kapatid mo di ko maintindihan ang utak. He should be maturing but he still acts like a teenager who had his heart broken," sabi sa akin ni Mama. "Kasalanan ko naman, Mama. Mahirap kasi ang ginawa ko diba?" tanong ko sa kaniya. "He is annoyed with me, Mama. Siguro kailangan ko na lang na tanggapin iyon." sagot ko kay Mama at saka ako napanguso.Tumahol nam,an si Sven kaya agad akong napalingon. Nakita ko ang aso ko na nakadamit na ng cute na tie and coat made for dogs. Binihisan sya ng isang staff dito sa kasal, at saka ni-request ko rin na dapat gwapo ang aso ko sa kasal nila Mama at Papa. Si Sven kasi ang ring bearer sa kasal nila Mama. Since nag-aagawan ang mga Tito at Tita namin na anak na lang daw nila. We decided to play it safe. Si Sven ang ginawa naming ring bearer. Oh diba? Sosyal ang aso ko. Tumunog ang phone ko at nakita ko ang message mula kay Terrence. Kailan ka bababa d'yan ha? I miss you. Di ako pinansin ang message n'ya at pinanood ko ulit si Mama. Sigurado ako na nagpapansin lang itong boyfriend ko. Noong nagpaulan kasi ang Diyos ng ka-sweetan mukhang nanguna si Terrence at nakuha n'ya ang lahat ng katauhan ng pagiging isang perfect boyfriend. "Mom, do you have any idea what happened to Nicole?" I asked her. Lumingon sya sa akin na may halong pagtatanong sa kaniyang mukha.   "Actually, after she broke up with Sebastian e' wala na akong news sa kaniya. They said she went to New York." Giit n'ya sa akin. "Really? Maybe she also had a hard time because of what I did." "Liana, alam kong alam mong mali ang ginawa mo pero h'wag mo ng paulit- ulit na sisihin ang sarili mo ha? It might be a little rude but I am thankful that you did it. Your brother must have suffered an unhealthy marriage back then. He was 23 and he thought that it was real love." Giit n'ya sa akin at saka siya napabuntong hininga. "Mabuti na lang at hindi natuloy ang kasal nila." Giit n'ya muli sa akin.  "Sa tingin mo Mom magkikita sila muli ni Kuya?"I asked her. Mom chuckled, "I think so, her Dad is invited in this wedding. Since they got back up in the Creme of the Top of the society. Bumalik ang friendship nila ng Dad mo. There's a big chance that you might see her today." kibit balikat n'yang giit sa akin. "Sa tingin mo ba magbabalikan sila ni kuya Seb?" tanong ko muli sa kanya. "Kung magkabalikan man sila muli, marahil e' totoong pag-ibig na 'yon, Liana." Natatawa niyang giit sa akin. Tumango na lang ako, magkikita sila ng Kuya Seb ko sa wedding ngayon. Even though hindi ko gustong gawin 'to. I need to something for my Kuya Seb at ang kailangan kong gawin ay ang pagbatiin sila kahit na tila ba isa 'tong pagsugal para sa ikakabuti ng kuya ko, gagawin ko, Kasi alam kong iyon lang ang magpapasaya sa kaniya. *** NANG matapos akong ayusan ay dali- dali na akong bumaba para sumakay sa sasakyan na maghahatid sa akin sa simbahan. Nandoon din si Terrence na gwapong- gwapong tingnan sa kaniyang Dark Blue tuxedo. Ang tangkad n'ya ang nagpamukha sa kaniyang mas desenteng tingnan. Pumasok na kami sa loob ng sasakyan, at s'ya imbes na i-start ito ay mukhang tangang nakatitig sa akin.   "Ang ganda mo ngayon," He told me. 'Ngayon lang ba?" I asked him back. "Oo. Hindi ka naman laging maganda, minsan lang." Simple nyang sagot sa akin. Natirikan ko sya ng mata dahil sa sagot n'ya sa akin. "Tangina mo, Terrence. Break na tayo!" sigaw ko sa kanya.  "Ito namang girlfriend ko hindi na mabiro. Everyday ka kayang pretty para ka kayang goddess," sabi nya sa akin.  Ngumiti ako ng marinig ko iyon dahil sa kaniya. Ang mukha n'yang tangang ngiti ay biglang naging pkwer face.  "Uto uto ka talaga," seryoso n'yang bulong sa akin.. Nabatukan ko sya ng sobrang lakas sa narinig ko.  Pagdating sa simbahan ay marami ng tao doon. Awtomatiko kong hinanahap si Kuya Seb at nakita ko nga siya. He is wearing a white Tuxedo and had his hair dyed in Light Brown to almost blonde shade. My brother is really handsome, 'di siya mukhang pauso lang sa  itsura niya. He looks regal, mukha s'yang prinsipe. Napatingina ko sa sarili ko dahil pakiramdam ko isa akong prinsesa. Pakiramdam ko mas perpekto kaming tingnan.  "Kuya ma--" Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng makita kong kausap n'ya si Nicole. He turned on my side na tila ba nadinig n'ya ang attempt kong tawagin siya kaya naman umiwas ako. I don't to make him see that I am disappointed to see him with Nicole. I mean, I want him to be happy. I should be happy if ever na magkabalikan sila diba? Nagpanggap ako na hindi ko sila nakita. He was happy talking with her. Kahit na iniirapan s'ya ng babaeng iyon at halos pilitin nya lang ang sarili n'ya na makipag-usap kay Kuya. Masaya ang kuya ko, di tulad pag kasama nya ako na galit sya at malungkot. "We'll be starting in 15 Minutes." sabi ng staff sa kasal. We started lining up to our designated places. Bumukas ang pintuan at naunang maglakad ang mga nasa linya maging si Sven ay naglakad na rin. Isang tuta ang may dala ng wedding ring nila. Then it's my mom and my turn. Habang hawak hawak ko ang laylayan ng gown. Tumingin ako kay Kuya but his eyes are not on me. It was on this girl on the visitor's area,the one who had his heart right from the start. Tumingin ako kay Nichole who smirked at me. She was happy with my brother's never-ending attention on her and I am hurt. Hindi ko maintindihan kung bakit ako nalulungkot na tila ba dinudurog ang puso ko. Pumunta na ako sa pew kung saan dapat kami nakaupo. Nakatingin lang ako kay Kuya, all this time sa kanya lang ako nakatingin.  All this time... Sana tingnan din niya ako... Nang makarating sa reception matapos ang kasal ay masaya na ang lahat. Ako? Hindi, even though I am happy for my Mama and Papa. Hindi ko magawa maming masaya ng tuluyan. naupo kami sa presidential area "let's welcome the Bride and the Groom" sabi ng MC. Tumayo kami to clap for them, katabi ko si Kuya sa upuan pero di nya ako pinapansin. May pumasok na lalaki at lumapit kay Nicole. He kissed her cheeks, tumingin ako kay Kuya na nakayukom ang palad. "Maraming salamat sa dumalo sa aming renewal of vows. This event wouldn't be possible and happy without you. Maraming Salamat at umattend kayo sa kasal ng dalawang taong malapit nang magsenior moment," Daddy said to the visitors. The visitor laughed at my Dad's speech. Nicole whispered something to the guy that made him look at me. Nakita kong tumingin sa akin ang lalaking iyon. Biglaan akong natakot, my heart started beating out loud. My hand is shaking na tila ba niyayanig ito ng lindol. pamilyar sya sa akin, I saw him somewhere but one thing is for sure.. I don't like him. "Liana.. are you okay?"  akala ko si Kuya Seb ang lumapit sa akin but it's Terrence. Seb's attention is still on Nicole, it never laid a single sight on me. "Oo.. ayos lang ako" I told him binigay nya sa akin si Sven na agad ko namang niyakap.'Liana, you're shaking. Gusto mo na bang umalis?" He asked me. "Hindi.. ayos lang ako, masakit lang ulo ko. I'm okay," pagtanggi ko sa kanya at uminom ako ng tubig. I laid my eyes on Sven, tila ba sinasalamin ng aso ang nararamdaman ko ngayon. "I will tell Tita that your having attacks again, Liana. Umuwi na tayo," aya sa akin ni Terrence. I laid my eyes once again on my brother at nakita ko s'yang tumayo. Agad na sinuntok ang lalaking iyon "KUYA!" sigaw ko. "HOW DARE YOU--" sigaw ni Kuya.  "WHAT THE HELL, SEB!" sigaw ni Nicole sa kaniya habang inaasikaso ang lalaking bumagsak sa sahig. My heart started to beat aloud.  "Bakit mo s'ya sinuntok?!" Nicole asked him.  "Do I need to have a reason, Nicole?!" sigaw ng kuya sa kanya. Agad akong lumapit upang awatin sila, kahit nanginginig ako ay buong tapang akong umawat. Sumunod naman si Lawrence sa akin kasi kahit anong awat at sigaw ko ay patuloy pa rin sila sa pagsusuntukan. "P're tama na" sabi ni Terrence sa kaniya upang awatin sila.  "Get off Me!" sigaw ni Kuya at sinuntok muli ang lalaki.  "Gago ka ba ha?! Gago!" sigaw ng lalaki sabay suntok din kay kuya.  "Kuya ano ba?! Wedding to ni Mama at Papa!" pagpapaalala ko sa kanya. Tinigil ni kuya ang ginagawa n'ya at sinuntok na lang nito ang pader sabay bulong ng mura.  "Ipasok nyo muna si Seb," utos ni Papa. Ang kaninang masayang boses ni Papa ay napuno ng pagkaseryoso at ang masayang awra ni Mama ay napuno ng kaba.Pinasok namin si Kuya sa waiting area, may pasa pa sya sa mukha dala ng paglaban nung lalaking sinuntok nya. Nagawa nyang manira ng reception ng kasal para lang sa babaeng iyon. Nakainggit.. "Iwan mo muna kami ni kuya, Terrence." sabi ko kay Terrence.  "Are you sure?" He asked me and I nodded. "Kakausapin ko lang s'ya tungkol sa ginawa n'ya," sabi ko sa kanya. Tumango sya at pinisil ang kamay ko, "You're still shaking, hayaan mo na sila Tita Amelia ang kumausap sa kaniya. You need to go home and relax." Bulong n'ya sa akin. Tumingin ako kay Kuya at bakas sa kaniyang mukha ang inis n'ya. He is still whispering thousands of curses.  Kinuha ko ang Medicine box at binuksan iyon. "I'll be just fine. Paano ako gagaling kung laging mag-aalala sa akin?" tanong ko sa kaniya, he smiled weakly and he kissed me on my forehead before leaving me inside.  "Ano bang naisip mo at sinugod mo yung lalaki?" I asked him Hindi sya sumagot sa akin. I sighed at him, 'Malamang nagselos ka kasi boyfriend ba ata 'yon ni Nicole."   He smirked at me, "H'wag mong sabihing 'di mo na siya naalala? Diba s'ya ang lalaking kinuha mo para palabasin na masama si Nicole? I saw you talking to him before you spread the rumors about my girlfriend." Tanong n'ya sa akin.  "Kinuha ko? Palabasing masama si Nicole? Wala naman akong ginawang ganoon, Kuya." Pagtanggi ko sa kaniya. The guy looks familiar to me pero 'di ko maalalang nakita ko na siya sa tala ng buhay ko. "Liana, you destroyed a life. How come that you don't even remember your accomplice?" tanong n'ya sa akin.  "Kuya, oo pinaghiwalay ko kayo pero hindi naman ako ganoon kasama para magkaroon ng kasabwat. At saka..." Kinuha ko ang betadine at tinuon doon ang attensyon ko. Muling nanginig ang aking mga kamay, naalala ko ang lalaking 'yon at pakiramdam ko isa s'yang bagay na 'di ko na dapat iniisip pa. "Gagamutin ko na lang ang sugat mo, Kuya..." giit ko sa kaniya. Dinampi ko ang bulak sa mukha n'ya, napaungol s'ya dahil sa sakit ng pagdampi ng bulak.   "Mahal mo pa rin talaga no?" I asked him. Di sya sumagot, sa halip ay inirapan n'ya ako, 'Sorry, sana kung di ako naging selfish... kinasal na sana kayo" sabi ko ulit sa kanya. "Bakit mababago ba yan ng sorry mo ha?" He asked me again. Umiling ako at natawa sa kaniyang sagot sa akin. "Alam kong hindi," sagot ko sa kanya. Nagulat ako ng hawakan n'ya ang kamay ko. "You're shaking too much, Liana. Bumalik ka na lang sa reception," giit n'ya sa akin. Nang hawakan niya muli ang kamay ko ay nabawasan ang panginginig nito tila ba isang gamot ang hawak niya sa aking kamay. I should be the one healing him pero ako ang nagsi-seek ng comfort sa hawak niya sa kamay ko. Hinawakan ko pabalik ang kamay n'ya na tila ba kumukuha ng lakas ang sistema ko mula rito. "Liana, I'll get going," giit n'ya sa akin at saka na s'ya tumayo at umalis ng kwarto. I followed him to make sure that he's fine and I think he already calmed down. Kuya apologized to the Visitors and the party went well. Habang nagsasayawan ang lahat at nagkakasiyahan ay palihim kong sinundan si Kuya. He went to a vacant room together with Nicole. Bakas na bakas ang inis sa mukha ni Nicole while Kuya's face is apologetic. "Ano ba Levy?' sita ni Nicole sa kaniya. Mahigpit kasing hawak ni Kuya ang kamay n'ya at halatang ayaw n'ya no'n. "Hindi pa tayo tapos Nicole! Hindi mo ako pwedeng iwan na lang ng gano'n na lang!" narinig kong sigaw ni Kuya. His voice was groggy at halatang nakainom na ito.  "Lasing ka Levy, bumalik ka na sa loob at magpahatid ka na sa mahadera mong kapatid," sabi nito sa kanya. "Tapos na tayo, matagal na tayong tapos! Move on!" Singhal nito. "No, hindi ako lasing. I drank but not too much. I just want to talk to you!" sabi ng Kuya sa  kanya. Pumapalag si Nicole mula sa hawak ni Kuya. Kitang- kita ko ang pagkairita sa mukha nito. "Levy, it's been 4 years since we broke up because of your nasty sister! Grow up and move on!" sigaw ni Nicole sa kaniya pero tila ba walang nadidinig si Kuya. "Ginawa ko naman ang gusto mo ha? Sinamahan kita! I never believed anyone but you. Ikaw lang ang pinaniwalaan ko pero hiniwalayan mo pa rin ako. " Sabi ni Kuya sa kaniya. "Pero iniisip mo pa rin yang kapatid mo! You were with me before in Australia, nangako ka sa akin na ako lang ang iisipin mo. That you will withdraw every damn communication from the people who destroyed us pero 'di mo magawa. Levy, ang gusto ko lang nasa akin ang attensyon mo, di yung kaagaw ko 'yang kapatid mo na sobrang arte!" sabi ni Nicole sa kanya.  "Ginawa ko naman ang gusto mo. I gave you my 100%, I avoided her. For the past 4 years pinutol ko ang koneksyon ko kay Liana at sa mga magulang ko. Para sa'yo! Why the hell did you still leave me?!" sabi ni Kuya. Nasasaktan ako sa mga narinig ko. Kasi willing syang iwanan ako para makasama nya ang babaeng mahal n'ya. I can never be his only one. I am his princess, but he is the king. He needs a queen and I can never be his option. "But still she is you priority!" sigaw ni Nicole sa kaniya. "Ang hinihiling ko lang noon is for you not to believe her pero anong ginawa mo naniwala ka sa kanya, kahit na alam mo na 'yang kapatid mo ay isang bitchesa!" sigaw nya muli kay Kuya. "Tapos noong nasa Australia tayo, you keep on having doubts with me. Hindi ka naniniwala sa akin, Levy!" 'Pero ikaw naman ang kinampihan ko," sabi ni Kuya sa kanya. Nagulat ako sa pagtulo ng luha ni Kuya at biglaan nyang pagluhod kay Nicole.  "Nicole, please tayo na ulit. I never loved anyone but you. Hindi ko kayang mawala ka sa akin, para akong mababaliw." sabi ni Kuya sa kanya. Nicole smiled at him ."Everything's done, Levy!" sabi ni Nicole sa kaniya. Nanghina si Kuya at napaupo na lang ito sa sahig. He was crying out of pain and laughing because of it too.Dumbfounded, tumayo ang kuya at kinuha ang bote ng alak na nilapag nya sa sahig. Nagtago ako sa pintuan at 'di kaagad na nakaalis.  Bakit nasasaktan ako? Umiyak na lang ako sa mga narinig ko "Bakit ka umiiyak?" I shivered when I heard his voice. Kuya is now smiling behind his smile was his pain.  'Ku - kuya?" tawag ko sa kanya. "Liana.." he playfully called my name "Why are you crying little Princess ha?" He asked me pero ang boses nya ay may halong pangaasar. "Liana, lumabas ka na d'yan. Sa tingin mo ba dadating ang kuya mo kahit na anong tawag mo sa kaniya?" Mas lalo kong siniksik ang sarili ko sa likod ng lumang drum na pinagtataguan ko. "You're already naked so why don't you want to just continue f*****g?" I covered my mouth. I tried not to make any noise. I will still wait for my brother, alam kong pupunta siya ngayon. Alam kong dadating siya. I just need to shut up until he gets tired of calling me. Inilagay ko ang kamay ko sa bunganga ko at sinubukan kong 'di gumawa ng ingay. Para akong nagmamakaawa habang umiiling kay Kuya Seb. "Did I gave you the right to cry?" He asked me. Umiling ako sa kaniya bilang sagot.  "Tama pero bakit ka umiiyak kahit wala na namang akong karapatan? Kasalanan mo to diba? Nawala sa akin si Nicole dahil sa iyo!" sigaw n'ya sa akin "Sorry Kuya" mahina kong bulong sa kanya. He trapped me in the walls making me squirm out of fear. "Sorry, sorry, puro ka sorry, nagsasawa na ako. Wala ka bang ibang maiaalok ha?" tanong n'ya sa akin. He smirked at me, pinasadahan niya ako ng tingin. Taas papunta sa ibaba. "4 years really did make you grow up like a woman, Liana..." giit n'ya sa akin. He caressed my cheeks behind his sweet gesture was his stares. Puno ito ng galit, I felt like I am a criminal under his stares and he is willing to kill me to get the justice he deserves. Iniwasan ko ang mata n'ya na puno ng galit at umiiyak. Ano bang gusto mo na gawin ko ha?" I asked him. He just laugh at me, "Sa tingin mo may magagawa ka pa?!" sigaw n'ya muli sa akin. Napapikit ako habang umiiyak ng malakas. Isang malakas na tunog ang nalikha ng suntukin n'ya ang pintuan kung saan ako nakasandal. Para akong kinabahan sa ginawa nya. Sobrang kaba ang nararamdaman ko, takot na takot ako sa kuya ko. Hindi na s'ya ang protector ko ngayon, "Kuya..." nanginginig ang boses ko. Tumalikod lang sya at pagewang-gewang na naglakad palayo sa harap ko. "Kuya..." I called his name out of desperation. "Kuya!" sigaw ko. Naramdaman ko na lang na may lumapit sa akin. Pilit n'ya akong pinapatayo sa aking pagkakaupo pero blangko na ang utak ko. I am so scared, paulit- ulit kong tinatawag ang pangalan ni Kuya pero 'di siya lumalapit sa akin. Hindi niya ako pinuntahan, iniwan niya ako. Kahit anong tawag ko sa kanya 'di siya dumating.  Walang lumapit sa akin.  "It'll be okay, Liana ha? It'll be okay?" The voiced calmed me down as he place a kiss in my forehead.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD