Chapter 5: Steal That Kiss

3773 Words
SEBASTIAN LEVI MADRIAGA "Liana! Liana!" Halos mapatid ang litid ko kakasigaw sa kaniyang pangalan. She won't wake up even tho I was shaking her. Hindi ko na alam ang gagawin ko, oo galit ako sa kanya pero wala sa plano ko ang makita siyang mamatay. O' matagpuan siyang patay. "Manang ano ba?! Call some help!" pasigaw kong utos sa katulong na tila ba natulala na lang sa nakita nito. "Manang, call some help!" muli kong paalala rito. I laid her down and think of what I should do. CPR, tama gagawin ko na lang ang CPR sa kanya. "Liana... Liana, wake up. Please, I beg you..." I begged and I did what I know. I performed CPR to her, making her gasp some her using my lips. Hindi ko alam kung tama ang ginagawa ko pero desperada ako na makita siyang buhay.  Sobra ang kaba na nararamdaman ko ngayon. I just don't want to lose my sister. I might be angry to her but she's still my sister. I can't lose her. "Liana..." tawag ko ulit sa kanya at inulit ang proseso na ginawa ko. Bigla syang umubo ng malakas ng marinig ko iyon ay biglang nabawasan ang kaba ko. " Liana, wake up!" utos ko sa kanya. Dahan- dahan naman n'yang binuksan ang mata nya. "Kuya..." her eyes widened when she saw me. It widened like she's been wanting to see me for a long time. Bigla s'yang nag-iiyak at saka yumakap sa akin ng mahigpit. I can hear fear in her cries. But even though, I felt relieved because she's already awake. "Ano bang pumasok sa utak mo natulog ka sa bath tub na may tubig ha?" I scolded her pero patuloy pa rin sya sa pag-iyak. "I'm scared..." she said in between her sobs. "Liana you're already 19, it's not normal to be scared because of a f*****g thunder noise." Sermon ko sa kaniya pero nanatili ang tono ng iyak n'ya. Lumapit ang katulong sa akin at inabutan ako ng tuwalya. Pinahiwalay ko s'ya sa akin at saka s'ya binalitan ng tuwalya. She shook her head na tila ba isang malaking pagkakamali kung sasabihin n'ya sa akin. "A... ayoko na.. ayoko..." sabi nya ulit sa akin. "Paulit- ulit kong sinabing ayoko... pero... pero...." "Liana, what the hell happened?!" I asked her again but all I can see was the fear in her eyes. Fear had eloped her whole system. He cries became uncontrollable. To the point na sinimulan nyang magwala. Nagsisipa s'ya ng kung ano ano sa sahig at lumalayo na sa akin. Na tila ba kapag lumapit ako sa kaniya ay sasaktan ko siya. "Liana, please! Calm down! Please!" sigaw ko sa kanya. I was trying to hug her but she was resisting. She was resisting with fear. "Sir, asa loob po si Ma'am Liana mukhang inaatake na naman po s'ya ng kaniyang pagwawala!" narinig ko na sabi ng katulong mula sa labas. Pumasok sa loob si Terrence, without any hesitations he went near her and hugged her tight. She didn't calm down yet, she kept on resisting. Hindi ako nakaimik dahil mukhang alam naman nito ang ginagawa n'ya sa kapatid ko. "Liana, tingin ka sa akin..." Terrence told her, she did what he said. "It won't happen again, okay?" he assured her. "Nandito ako, nandito na rin ang Kuya mo. Hindi na mangyayari iyon..." Umiling siya, "Hi-hindi mo naiintindihan... Hindi mo naiintindihan... 'di sila tumigil... hindi!" Singhal niya sa amin. "Liana, it's been 4 years. Ligtas ka na ngayon..." He said.  Dahan dahan nawala ang pag-iyak n'ya at saka s'ya yumakap kay Terrence. Hindi nag tagal ay tumigil na s'ya sa pag-iyak at nanatiling nakatulala ng ilang minuto. "Ano bang nangyari sa kapatid habang wala ako?" tanong ko kay Terrence. He looked at me, "This family decided not to talk about it for Liana's welfare. At saka wala ako sa posisyon para sabihin ang nangyari." He said. Inutusan n'ya ang katulong na bihisan si Liana at saka siya tawagin muli upang patulugin ito. Sumunod ako sa kaniya pagkalabas niya ng kwarto. Questions are starting to build up in my mind. I was gone for a long time, and my parents didn't even bother to update me about her. More on I refused to talk about her because I was angry and mad And I think that's because I told them not to. "Can you just tell me what happened to her?" I asked him again. He just looked at me blankly. "May kailangan ba akong malaman sa kapatid ko? What happened to her while I was gone?" I asked him. Tiningnan n'ya ako "Sa tingin mo? May dapat ka bang malaman? You're the one who rejected to know any information about Liana before right? Does it give you the right to know everything right now?" He asked me in a mocking tone. "Sagutin mo ako ng maayos, Terrence. We are talking about my sister here!" Sagot ko sa kanya. He laughed at me as if what I told him was a big fat joke. "Oo nga no? kapatid mo ang pinag-u-usapan natin. Bakit kaya s'ya nagkaganyan ha?" He asked me again. "Everything that had happened to her was because of you..." he told me. "And you don't even know everything about it because you are a piece of selfish jerk." Natahimik ako, I don't know anything about my sister. All this time, all I know was about my self, my emotions and my pain. I never dared to ask how is she? Or ask her about the years that we didn't have each other.  Tama, wala akong alam. "Natahimik ka? Listen, magaling na si Liana pero nung bumalik ka dito ay nagkaleche ang lahat. Kaya para makabawi ka, huwag na huwag mong babanggitin sa kanya nangyari 'to." sabi nya sa akin. "Paano kita maiintindihan kung wala akong alam?' I asked him. "Mas magandang 'di mo na malaman," He answered me. "Sir Terrence, ayos na po si Ma'am Liana. Nabihisan ko na po siya," sabi ng katulong sa kaniya. He flashed a smile, akala mo kung sinong mabait pero ayaw niya'ng sabihin sa akin ang nangyari sa kapatid ko. Mayabang at 'di rin siya matino kung mag-isip. He can't have my sister.. Pumasok sya sa loob ng kwarto. Di rin nagtagal lumabas na sya at saka nagpaalam sa mga katulong na aalis na. Ako naman pumunta sa kwarto ko para magbihis, dahil sa nabasa din ako kanina. Matapos kong magbihis dumiretso ako sa kwarto nya. Mahimbing siyang tulog habang nasa tabi niya ang aso n'yang si Sven. Hindi ko sya malapitan dahil sa aso. Dahan- dahan akong naglakad papalapit sa kanya. dahilan para makaramdam ang aso at gumising.The dog looked at me with a puzzled look. "Can I talk to her for a while?" tanong ko sa aso, agad naman syang tumabi at pumunta sa isang sulok at doon sya gumulong gulong dahil  akala nya ata ibaby sya. Gustuhin ko man pero allergy ako sa aso. Lumapit ako sa kanya at saka hinawi ang buhok nya . "Do I really make you sad? I'm sorry for being selfish, I just can't help having hatred towards you." I asked her Tulog na tulog s'ya. I kissed her head softly making her moan a bit. "Hindi madali ang gusto mong bumalik tayo sa dati pero susubukan ko." sabi ko sa kanya. The next morning I woke up early to check her out. I just felt like I need to keep an eye on her right now. Ngayon naiintindihan ko na kahit papaano kung bakit grabe kung magbilin si Mama at Papa sa akin. There was something wrong with my sister, and I need to know it. Nakahinga ako ng maluwag ng makita kong masarap pa ang kaniyang tulog. Pinagluto ko sya ng almusal nya. Umalis na rin ako agad dahil sa may pupuntahan kami ni Nicole nag text sya dahil sa gusto n'yang mamasyal kaming dalawa, a simple date. Napangiti naman ako ng mabasa ko 'yon.Sana tuluyan na kaming magkaayos dalawa, lahat gagawin ko to gain her sweet smile again. *** LIANA JEAN JADAONE- MADRIAGA Pagkagising ko ay ang sakit ng katawan ko, it felt like I played volleyball all night at kinulang pa ako sa pahinga. My throat felt dry too, akala ko nga wala akong boses e pero nang magsalita naman ay medyo paos langako. Tumahol si Sven sa akin. Napangiti ako agad naman syang tumakbo at tumalon sa kama ko at saka dinilaan ang pisngi ko, "Good morning Sven" sabi ko sa kanya. Tumingin ako sa table ko at nakita ko ang gamot ko na nakakalat. I remember being afraid, just being afraid. Pagbaba ko ay nakita ko na nakahanda na ang lamesa at may pagkain na rin doon. Nakatakip pa ang kanin upang 'di agad lumamig. Binuklat ko ang pagkain and I saw scrambled eggs and bacon served, sa upuan din ay may brewed coffee na nakahanda. Hindi naghahanda ng brewed coffee ang katulong namin para sa akin dahil alam n'yang ice cold coffee lang ang iniinom ko. "Good Morning, Ma'am!" Bati ng katulong namin sa akin. "Good Morning din, manang." Bati ko sa kaniya at saka ako mahinang ngumiti. "Manang sinong naghanda ng food?" I asked her. She smiled, "Si Sir Seb po ma'am. Nagluto po siya kaninang umaga bago po siya umalis. Sabi ko nga po e di kayo nainom ng mainit na kape kaya sabi niya lagyan ko na lang daw ng yelo kapag nagising kayo." Giit n'ya sa akin. Tumunog ang aking cellphone at nakita kong may 1 new message ako. In-open ko ang aking inbox and I saw a message from Kuya Seb. Gonna pick you up at school later at 4PM. Be there on time, Liana. Napangiti ako ng nabasa ko 'yon, susunduin niya ako gaya ng dati. Hindi ko mapigilan ang umasa na babalik kaming dalawa sa dati naming relasyon. Siguro ay sasabihan ko na si Terrence na susunduin ako ni kuya mamaya at 'di makakasabay sa kanya. Masaya akong kumain ng almusal dahil doon. Na-inspire ako, hindi ko alam pero grabe ang galak sa puso ko ng dahil sa almusal na niluto ni Kuya Seb para sa akin. "Ma'am lalagyan ko po ba ng yelo at gatas ang kape ninyo?" tanong ni Manang sa akin. Umiling ako, "Hindi manang, I'm gonna drink it the way it is." Sagot ko sa kanya at hinawakan ko ang mug. Kahit napaka-pait ng kape na 'yon dahil wala man lang asukal o gatas e parang napakasarap nito. Siguro dahil sa gawa ito ni kuya.  Matapos ang almusal ay naghanda na ako at pumasok sa university. Habang naghihintay ako sa lobby at nagbabasa ng aking notes. Actually, we're just here for rehearsals and some requirements but when boredom strikes me. Binabasa ko na lang ang mga notes ko o' di kaya nagsusulat ng maliliit na quotes na maari kong i-doodle kapag gumawa ako ng water color art sa free time ko. Sa kalagitnaan ng pagbabasa ko ay may tumakip sa mata ko "Hulaan mo kung sino ako? Gwapo ako, may ABS din!" sabi nya sa akin "Tarantado ka talaga, no? Matuto ka ngang mahiya. Ang daming Freshman na nakakarinig sa'yo " sagot ko sa kanya. Agad nyang tinanggal ang kamay n'ya at agad akong tumingin sa kaniya. I saw him pouting hard like a baby. He's a giant man but he acts like an 7 year old kapag ako ang kaharap niya. "Ang hard naman ng babe ko." sagot nya sa akin, "Tarantado ka talaga." sagot ko ulit sa kanya. Biglaan nya akong yinakap ng mahigpit dahilan upang mapangiti ako. 'Diba baby, love mo ba ako kahit na hard ka sa akin?" He asked me. "Ano ba namang tanong 'yan?" I asked him back. "Oo o hindi na lang kasi," sabi nya ulit sa akin. "Oo naman, Love kita kahit na tarantado kang gago ka." sagot ko sa kanya. "Actually, 'di ko nga alam ang mangyayari sa akin kung wala ka." Giit ko sa kanya at saka ako tumingin sa kanyang mapungay n'yang mga mata, hinawakan ko rin ang pisngi niya at saka siya binigyan ng halik doon. "Naks kinikilig na ako." Seryoso n'yang giit sa akin at saka siya humalakhak. Pinulot nya ang plastic na bingsak nya kanina at kinuha ang ice cold coffee doon. "Mabuti 'di natapon 'yan?" I asked him. "Ni-tape ko na s'ya kasi parte na 'to ng script ko bilang pagpapacute sa'yo," napa- face palm na lang ako sa kaniyang sinabi sa akin. Umupo kami sa may lobby area at doon kami nagmeryenda. Nagkwentuhan lang kaming dalawa tungkol sa mga plano namin matapos ang graduation. I'm happy and blessed dahil dumating si Terrence sa buhay ko. He was always there for me whenever I was in pain, pag feeling ko mag-isa ako, pagnanatakot ako nandyan s'ya. Madaling nahulog ang loob ko sa kanya noon. I might look like someone who always play and rude with him but I'm thankful that he's in my life. "Dapat sa graduation maganda ka ha? Kasi kikiligin ka sa aking surprise. Magpopropose kasi ako sayo eh. Surpise ko 'yon" sabi nya sa akin. Napapoker face ako. Kada araw sinasabi nya sa akin yang surprise nya. Hindi na ako masusupresa. 'Oo tapos kunyari di ko alam na surpise mo 'yon sa akin tapos magugulat ako." sabi ko sa kanya. Tapos ni-mimic ko ang aking magiging expression kapag masusurpresa ako. "Tapos iiyak ka tapos sasabihin mo habang kinikilig with matching padyak e. enebe Terrence kinikilig ako, ang gwapo mo talaga! Oo papaksalan na--" Nabatukan ko s'ya ng malakas dahilan upang mabailaukan siya. "Aray naman babe ko!" Reklamo niya sa akin. Napatigin ako sa aking orasan at nakita kong alas dos pa lang. Napakatagal ng oras, ang tagal dumapo ng alas-kwatro. "Kanina ka pa tingin ng tingin sa relo mo ha? Kung ang mga mata mo ay binabaling mo sa isang kagaya ko. Edi gwapo pa nakikita mo." Natawa ako sa kanya at saka binaling ang tingin ko sa kanya. "Susunduin kasi ako ni kuya ng alas kwatro. Ayoko lang ma-late kasi baka iwanan na naman niya ako." Giit ko sa kanya . "Alas kwatro pa pala eh. 2PM pa lang baka pwedeng ako muna ang isipin mo," sabi nya sa akin. Dama ko ang inis sa kanyang boses. Hindi gusto ni kuya si Terrence, and vice versa. Hindi ko nga mawari kung bakit naiinis sila sa isa't-isa. Siguro dahil kalog si Terrence at seryoso naman si kuya Sebastian. "Nagtatampo ka na n'yan?" I asked him again. "Di ako nagtatampo naiinis lang, alam kong gusto mo na magkabati kayo at ayokong masaktan ng dahil doon. Kasi Liana, nagseselos ako pakiramdam ko 'di na ako importannte sa'yo. Don't make me feel that he had the space that I should have in your heart." sabi nya sa akin. Ano bang lumalabas sa bunganga ni Terrence ngayon? Nag-i-english lang naman siya ng seryoso kapag nagtatampo siya. Did I made him feel that way or nagseselos lang s'ya kay Kuya? 'Teka nga nagseselos ka ba kay Kuya?" I asked him "Ang tanong may dapat ba akong kaselosan?" He asked me back. Hindi ako nakasagot sa halip umiwas ako gn tingin sa kanya. Imbes na magsalita ay agad siyang tumayo para umaktong itatapon ang mga pinagkainan namin pero alam kong itatago lang niya ang kanyang inis. "Terrence..." tawag ko sa kanya pero he stayed still. "Ikaw ang boyfriend ko. I love you..." Nadinig ko ang kaniyang pagbuntong hininga, na tila ba pinapakalma niya ang kaniyang sarili. "Practice na guys! Punta na kayo sa auditorium!" sigaw ni Carlo sa amin. I just sighed at hinawakan ko ang kamay nya "Tampururut ka masyado. Ikaw ang nobyo ko at 'di ko nakakalimutan 'yon. I'm sorry, nasasabik lang ako na magkaayos kaming dalawa."Sabi ko sa kanya, nanatili s'yang nakapoker face sa aking harap. Na tila ba may gusto s'yang marinig mula sa akin para tuluyan na niya akong pansinin. "Okay fine... Terrence, I love you..." Bigla naman syang ngumiti na parang ulol ng madinig n'ya 'yon. "I love you too." *** 3:50 PM pa lang ay umalis na ako sa practice area para 'di mahuli sa pagsundo sa akin ni kuya.Nagpaalam ako kay Terrence at pinayagan naman n'ya ako na maaga umalis dahil alam n'yang excited ako. Lagi kasing on time ang kuya t'wing nagsusundo kaya lumabas na ako para hintaying ang sasakyan nya. Naupo ako sa shed habang kumakain ng Ice Cream. Mamaya-maya dumating na rin ang sasakyan n'ya. Agad akong tumayo at lumabas naman sya ng sasakyan. He looked at me coldly from head to toe, na tila ba may nakita s'yang mali sa akin na agad n'yang kinainis. "Bakit naka-shorts ka lang?" He asked me."Is that even allowed in this university?" Tumingin ako sa shorts ko para tingnan ang haba nito. Hindi naman ito maikli, it's like a tokong shorts that goes up 3 inches above my knees. "Pwedeng mag short dito kuya at saka 'di lang naman ako ang naka-short ng maikli. Practice na kasi kaya pwede na kaming magsuot ng mga less formal na damit for school. Is there something wrong with my clothes?" I asked him back. "Don't wear stuffs like that again. Lahat ng lalaking pumapasok sa loob ay nakatingin sa'yo. Pinagpepyestahan ka na habang kumakain ka ng ice cream." sabi nya sa akin. Inasar ko naman siya at dinilaan ko ang ice cream dahilan para mapa-irap siya sa akin. Pumasok muli ng kaniyang sasakyan. I did the same thing, I opened the car door at agad akong umupo sa passenger's seat. "Kuya bakit mo ako sinundo ngayon? Does this mean that we're very very fine na?" I asked him. "Anong nangyari sa'yo noong wala ako?" Instead of answering my question, he asked me this question. "Noong wala ka. Wala naman, hihintay lang kita." 'yon naman kasi ang ginawa ko noong pumunta s'ya sa Australia. Nung mga oras na iyon ay hinihintay ko lang s'ya. "It's not what I meant, Liana. What I want to know is the stuffs that happened while I'm gone. Like thing that happened to you." He asked me again. Pinagpatuloy ko lang ang pagkain ng ice cream, natunaw na ang ice cream sa cone kaya agad kong sinipsip ang dulo ng cone dahilan upang tumulo sa labi ko ang ice cream. Ang messy mo pa rin kumain. Act like your age Liana." He said as he grabbed a tissue and wiped it out of my face. Kumalat kasi ang ice cream sa lips ko. Agad niyang inalis ang kumalat na cream sa aking labi gamit ang tissue. My heart beat raced when his finger brushed my lips, it felt differennt. Alam kong mali ang matuwa sa ginagawa niya pero 'di ko mapigilan ang sarili ko. After wiping my lips, he went back to driving. Naging tahimik ang byahe namin pauwi. He just spoke when we reached the gate of our home. 'Nandito na tayo sa bahay." sabi nya sa akin. Tinanggal nya ang seatbelt n'ya at saka s'ya lumabas ng sasakyan. Ganoon na rin ang gagawin ko sa akin pero di ko matanggal - tanggal ito. It seems like my seatbelt is stucked and so am I. 'Kuya Seb!" tawag ko sa kanya pero 'di niya narinog dahil nasa labas na s'ya. Kinatok ko ang bintana para makuha ang attensyon n'ya. "What?" Nakuha naman no'n ang attensyon niya kaya ibinaba ko ang window ng sasakyan. "Ayaw matanggal ng seatbelt ko, kuya. Patulong naman." Paghatak ko ulit sa Seat belt. "Stay still, I'll help you." sagot nya sa akin. Pumasok ulit sa loob at tinatanggal na nya ang seatbelt. Naamoy ko sya, ang manly ng amoy ni kuya. His perfume is something that will stick with you forever. He softly cussed as he tried to remove my seatbelt. Mas inilapit n'ya ang sarili niya sa akin. Ang labi niya ay halos nasa leeg ko na. Napapikit ako ng maramdaman ko ang paghinga niya sa aking labi. Parang may Butterflies sa stomach ko ngayon. CLANK!  That sound meant that the seat belt is already removed. Ngunit walang tunog ang gumising sa akin sa ilusyon na 'to ngayon. 'Ayan tanggal na--" nagkatinginan kaming dalawa. Yung distance sa pagitan naming dalawa ni kuya Seb. Nakakailang pero ayokong matigil ang connection na nagaganap sa pagitan naming dalawa. His brown eyes is starting to talk to me, na tila ba gusto n'yang bigyan ko lang siya ng attention. Habang nakatingin ako sa kanya. I just want this moment not to end. I just want to look at his eyes. Dahan dahan n'yang nilapit ang labi n'ya sa akin. I closed my eyes.. . Oo ipinikit ko lang ang aking mga mata at hinayaan ang kung ano man ang nagbabadyang mangyari. Wala akong balak na tigilan an gaming koneksyon. Then our lips met... Our lips crashed into each other like a sweet cherry. Oo, yung mga labi magkadikit ngayon, gumagalaw na tila ba uhaw.  I opened my eyes to see his eyes closed too. Nagpadala na lang ako sa kanya, sa halik nya unti-unting tumatamis ngayon. His tounge knocked on my lips. At ako naman si tanga ay hinayaan na kainin niya ang buong labi ko. He sucked on my lips habang ang kamay n'ya ay paunti- unti ng umaakyat sa aking dibdib. Hindi ko siya pinigilan, hinayaan ko lang siya. But then he stopped, he realized that this connection is not right. That this is wrong, this kiss was wrong,  'Oh sht!" mura nya. Napaupo sya ng maayos tapos hinampas nya ang manibela. Napasapo sya ng kamay nya sa ulo n'ya. Na tila ba may aksidente s'yang napatay. Tama aksidente ang halik na 'to. "Bumaba ka na, Liana..." sabi nya sa akin. "Kuya.." I called him. Hindi sya tumingin sa akin pero alam kong mainit na ang kanyang ulo. "Bumaba ka na lang Liana, pwede ba?!" sigaw nya sa akin. Nagmadali naman akong bumaba at pumasok sa loob ng gate pinaharurot na nya ang sasakyan. Kuya is not my first kiss,  pero nung hinalikan nya ako. Parang first time lang ang dating nya sa akin. Nakatulala akong pumunta sa kwarto ko at nahiga. Hinalikan ako ng kuya ko, mali 'yon diba? At hindi na rin dapat maulit 'yon pero bakit nagustuhan ko? Bakit parang gusto ko na lagi nya akong halikan, bakit gusto ko ang attensyon n'ya? I want to be a woman in his sight. Kuya, normal ba to ha? Simula bata pa lang tayo, ganito na ang nararamdaman ko sa'yo. Tama pa ba to kuya ha? Basta kuya ang alam ko. Gusto ko bati na tayo. Gusto ko maging Princess mo ulit. Possible pa bang mangyari 'yon? Hindi ko din alam... Pero ang halik mo... Alam...
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD