"Damon," tawag ko sa kanya nang bumalik na siya sa kinaroroonan ko.
Hindi niya ako pinansin o tinignan man lang. Pumunit sa puso ko ang ginawa niya. Nag-iwas ako ng tingin upang maitago ang pamamasa ng mga mata ko kung sakaling mapapatingin siya sa akin.
Nang mahiga siya patalikod sa akin ay nahiga na rin ako patalikod sa kanya. Halos ilang oras akong naghintay sa kanya. Gusto ko man siyang sundan kaninang umalis siya ay mas minabuti ko na lang ang manatili rito kung saan niya ako iniwan. Gusto kong magkaroon muna kami ng space para makapag-isip-isip kaming dalawa. Naglista ako ng napakaraming rason kung bakit nangyari sa aming dalawa ang paghahalikang iyon at nagbigay ng mga paliwanag. Inisip kong sa aming dalawa, ako ang dapat na makapag-analisa ng tama dahil ako ang mas matanda. Ako a
