ตอนที่ 5 จุดเริ่มต้น
1032 Words
นาลินพยักหน้าช้าๆ แล้วเดินเข้าร้าน ณัฐกรกวาดตามองรอบๆ ด้วยความแปลกใจ ร้านนี้เป็นของลูกงั้นเหรอ สี่ปีผ่านมา ทุกคนเติบโตได้ดีจริงๆ
“ร้านสวยมากนะเนตร” คนเป็นพ่อเอ่ยชม
“ฤทธิ์กับเนตรช่วยกันเก็บเงินแล้วเปิดร้านนี้ขึ้นมาค่ะ” นาลินยิ้มกว้างด้วยความภูมิใจ
“เนตรได้ทำในสิ่งที่รักพ่อก็ดีใจด้วย” เขารู้ว่าลูกสาวชอบทำขนม เคยคิดว่าจะเก็บเงินเปิดร้านให้ แต่กลับมาเกิดเรื่องเสียก่อน
ดีที่ทุกคนไม่ขวัญเสียกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขา ใช้ชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็ง มันน่าภูมิใจมากจริงๆ เนตรอัปสรเดินเข้ามาจนถึงหลังร้าน มีทางเชื่อมต่อไปยังบ้าน แล้วพากันไปยังห้องนั่งเล่น สี่คนนั่งตรงข้ามกัน
“ร้านเปิดนานหรือยังเนตร” คนเป็นพ่อเอ่ยถาม
“ปีกว่าค่ะพ่อ ขนมของเรามีเจ้าประจำสั่งไปขาย ทำแทบไม่ทันเลยค่ะบางที” มองดูพ่อแล้วหัวใจมันปวดร้าว เธอรู้สึกสนิทใจเช่นวันวาน กระนั้นก็ยังมีความคลางแคลงภายในอยู่
เหตุการณ์เมื่อสี่ปีก่อนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วทำไมพ่อถึงต้องยิงคุณลุงยุดด้วย เธอไม่เข้าใจเลย พอถามพอก็เอาแต่เงียบ แล้วไล่เธอกลับบ้านตลอด
“คุณก็ทำงานที่ร้านกับพวกเราไปเลยดีกว่าค่ะ ตอนนี้ออเดอร์ขนมเราเยอะมากทำแทบไม่ทันเลย” นาลินบอกสามี
เขายิ้มกว้าง “แบบนั้นก็ดี ผมเองก็อยากทำงานที่บ้านเหมือนกัน”
เนตรอัปสรและน้องถามสารทุกข์สุกดิบพ่อได้สักพัก ถึงคราวต้องเปิดร้านเลยต้องแยกตัวไปทำงาน นาลินสบตาสามีน้ำตาไหลรินออกมา ริมฝีปากสั่นระริก คำบางคำมันอัดแน่นอยู่ภายใน ไม่มีโอกาสได้เอ่ยออกมา
“ลูกไม่อยู่แล้ว ฉันขอถามอะไรคุณหน่อยได้ไหม”
คนเป็นสามีหลับตานิ่ง แล้วระบายลมหายใจ
“ผมรู้ว่าคุณจะถามอะไรนา ผมตอบคุณได้แค่... ผมทำเพื่อทุกคน สิ่งที่ผมทำลงไป มันอาจไม่ถูกต้อง แต่ผมหวังดีกับทุกคนจริงๆ”
นาลินสะอื้น “ความหวังดีของคุณ ได้ทำลายหัวใจลูกไปแล้ว”
คนเป็นพ่อชะงัก มองภรรยาแววตาหม่น
“ผมต้องรักษาสัจจะกับคนตาย ผมพูดไม่ได้เด็ดขาด!”
เธอยกมือทุบอกสามี น้ำตาไหลริน อยากถามแต่ตอนนี้ไม่อยากรู้ แค่เขากลับมา เริ่มต้นใหม่ก็ดีแล้ว
ภาพจากกล้องถูกส่งให้ดู ทินภัทรมองรูปมากมายในนั้น หัวใจกระตุกวูบเมื่อเห็นใบหน้าของผู้หญิงที่เขาเคยหมายปอง กรามถูกขบแน่น เมื่อเห็นภาพชายอีกคนซึ่งเป็นฆาตกรฆ่าพ่อ ได้รับอิสรภาพ ยังมีหน้ามายิ้มระรื่น พวกมันมีความสุข แต่ครอบครัวของเขาต้องเจ็บปวด ทำใจให้ลืมก็ยังไม่ได้ ทรมานอยู่กับฝันร้ายซ้ำๆ
“พวกมันขายของกันดีไหมที่ร้านนั้น” เขาถามเสียงเข้ม ดวงตายังคงจ้องมองภายในกล้อง
“ขายดีมาก ลูกค้าเยอะทีเดียว” สมภพตอบ
“คงมีความสุขกันมากสินะ ถึงได้ยิมหน้าบ้านแบบนี้” เขาคำรามในลำคอ สมภพทำได้แค่เงียบ ไม่ให้ความเห็นใดๆ
เขาวางกล้องไว้ตรงหน้าเพื่อน แล้วระบายลมหายใจ
“รายได้ดีแค่ไหน ที่ร้านขนมเค้ก”
“เกือบหมื่นต่อวันล่ะมั้ง เท่าที่คำนวณ รู้สึกว่าจะส่งขนมเค้กขายตามร้านด้วย”
รอยยิ้มเหี้ยมผุดจากริมฝีปาก ดวงตาเรียวคมหรี่ลง
“ไปสืบให้หน่อยว่าขายที่ไหนบ้าง”
“ได้จะไปสืบให้”
เสียงประตูปิดลง สมภพออกจากห้องไป ร่างสูงใหญ่ลุกยืนมือล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วเดินมาหยุดตรงหน้าต่าง วิวกรุงเทพยามค่ำคืนยังคงสวยเหมือนเดิม แต่เขาไม่อาจชื่นชม เมื่อความแค้นมันฝังแน่นในอก พวกมันต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำกับครอบครัวของเขา เกมนี้กำลังจะเริ่ม
ซองเอกสารถูกวางตรงหน้า ทินภัทรหยิบมาเปิดดูด้านใน เห็นรายชื่อร้านอาหารราวสี่สิบรายชื่อ คิ้วเข้มขมวด ริมฝีปากกระตุก มองกระดาษแววตาเยือกเย็น เขาวางมันลงตรงหน้า แล้วผสานมือ ช้อนสายตามองสมภพ
“มีแค่นี้เหรอ” เขาถามเสียงเบา ทว่าในใจกลับครุกรุ่นด้วยแรงแค้น
“ใช่ มีแค่นี้”
“ไม่น้อยเลย” เสียงละเมอออกจากปาก “คงใช้เวลาสักพักกว่าจะจัดการเรียบร้อย”
“คิดจะทำอะไรทิน” สมภพถามเสียงเครียด
เขาชะงักแล้วมองเพื่อน
“ก็ทำให้พวกมันไม่เหลืออะไร ต้องดิ้นรนทุกข์ทรมานเหมือนที่ฉันเป็นไง” น้ำเสียงเยือกเย็นบอกแก่เพื่อน เขาไม่มีทางเห็นฆาตกรเสวยสุขแน่
“แต่คนอื่นไม่เกี่ยวไม่ใช่เหรอทิน”
“ไม่เกี่ยวยังไง” ทินภัทรย้อนถามเพื่อน
“นายณัฐกรนั้นผิดอยู่แล้ว แต่ลูกของเขาสองคนไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย”
ปัง!
เสียงทุบโต๊ะดัง แววตาวาวโรจน์มองเพื่อนอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน
“ทั้งที่พวกนั้นรู้ว่าพ่อตัวเองทำผิด ยังยิ้มหน้าระรื่นมีความสุขตอนพ่อออกจากคุก มันเคยสำนึกในสิ่งที่ทำกับครอบครัวฉันบ้างไหม พวกมันทำมาหากินกอบโกยเงินทองมากมาย โดยไม่เคยนึกถึงครอบครัวฉันสักนิดเดียว!”
สมภพไม่อยากขัดแย้งกับเพื่อน เลยตัดสินใจเงียบ คนโมโหเลยทรุดกายลงนั่งอีกครั้ง
“ขอบใจมากภพ นายไปพักผ่อนเถอะ”
ชายหนุ่มระบายลมหายใจแล้วก้าวออกจากห้อง ทินภัทรยกหูโทรศัพท์ติดต่อลูกน้องทันที
“ภาวิทย์เข้ามาพบฉันหน่อย”
“ได้ครับท่านประธาน”
ภาวิทย์ก้าวเข้ามาในห้อง ผสานมือไว้ด้านหน้า เมื่อหยุดยืนหน้าโต๊ะทำงานเจ้านาย ทินภัทรวางเอกสารรายชื่อร้านอาหารที่สั่งซื้อขนมจากศัตรูไว้ตรงหน้า
“นี่คือ...” ภาวิทย์ถามสีหน้ามึนงง
“ติดต่อร้านพวกนี้ แล้วบอกพวกเขาว่าให้ยกเลิกการสั่งซื้อขนมจากร้านอิงอุ่น โดยมีผลตอบแทนหนึ่งล้านบาท พร้อมขนมจากร้านเบเกอรี่ชื่อดัง ที่จะจัดส่งให้ทุกวัน”
- Writer
