“คุณค่ะ!” เสียงเรียกของลูกค้าทำให้หญิงสาวรีบรุดมาดู เธอมองในจานขนมเค้กซึ่งมีแมลงตัวเล็กๆ ในนั้น
“ขอโทษด้วยค่ะ มื้อนี้เราไม่คิดเงินนะคะ” เนตรอัปสรรีบก้มศีรษะ
“เห็นเขารีวิวกันฉันเลยมานะคะ ไม่คิดว่าจะไม่สะอาดแบบนี้!” ลูกค้าเริ่มโวยวายเสียงดัง คนในร้านพากันมองสีหน้าไม่สู้ดี
พักใหญ่ลูกค้าเริ่มทยอยออกจากร้านกันไป ต้นเรืองสะพายกระเป๋าสีหน้าไม่พอใจ
“ฉันคงไม่กลับมาแล้วล่ะค่ะ ทำขนมแค่นี้ยังไม่สะอาด” พูดจบ ลูกค้าเดินออกนอกร้าน ไม่วายยืนถ่ายรูปด้านหน้า
คนตัวเล็กทิ้งกายลงนั่งบนเก้าอี้ยกมือกุมขมับ ทำไมมีแต่เรื่องไม่หยุดหย่อนแบบนี้ นาลินตรงเข้ามากอดลูกด้วยความเห็นใจ
ลูกค้าสาวเดินไปยังรถซึ่งจอดเทียบอยู่ตรงบาทวิถีไม่ไกลจากร้าน กระจกถูกลดลงพร้อมซองสีขาวถูกยื่นออกมา เธอรับมาแล้วยิ้มกว้าง
“ขอบคุณมากนะคะ”
“ครับ” เสียงทุ้มตอบแผ่วเบา แล้วปิดกระจกตามเดิม
รถบีเอ็มวนมาจอดฝั่งตรงข้าม ชายหนุ่มเฝ้ามองดูร้านข
