บทที่5. หลงทาง....

1594 Words

ฉาย เธอวางผ้าเช็ดตัวที่โขดหินค่อยๆ หย่อนตัวลงน้ำทั้งชุดที่สวมใส่ รอยยิ้มสนุกๆ ผุดขึ้นมุมปาก มือเล็กๆ เอื้อปลดตะขอชั้นในจนหลุดและซักทำความสะอาดด้วยสบู่ที่นำติดมาด้วย ตามด้วยกางเกงตัวโคร่งกับซับในชิ้นล่าง เธอสะบัดใต้น้ำก่อนจะยกขึ้นมาถูสบู่ขยี้ไปมาในน้ำใสแจ๋วอาศัยแสงดาววิบวับเพื่อให้มองเห็น เธอรีบถูสบู่บนตัวเมื่อสายน้ำเย็นโลมลูบเนื้อตัว อากาศรอบตัวเย็นฉ่ำจนหนาวสะท้าน เสื้อเชิ้ตผ้าฝ้ายถูกทอดออกมาเป็นลำดับต่อมา เธอรีบขยี้ก้อนสบู่กับตัวเสื้อก่อนจะมุดลงใต้น้ำเพื่อล้างคราบเหงื่อบนศีรษะ แคสเตอร์แทบจะพลัดตกจากยอดไม้!! เขาปีนขึ้นมาซุ่มดูสัตว์ป่าผ่านเลนส์กล้องถ่ายรูปที่มองเห็นในเวลากลางคืน แต่...สิ่งที่เขาเห็นคือ นางไม้ผิวขาวลออ เธอปรากฏกายขึ้นมาในเลนส์กล้อง เธอแหวกว่ายอยู่กลางสายน้ำอย่างสนุก ผมสีดำสนิทสยายเต็มกลางหลังที่ปราศจากเสื้อผ้าอาภรณ์ ชายหนุ่มอยากจะชักสายตากลับ... แต่สิ่งที่เขาทำคือมองจ้องแบบ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD