รอยยิ้มพิมพ์ใจกับเสียงหัวเราะถูกเก็บไว้ในแผ่นฟิล์ม อีกไม่นานมันจะถูกถ่ายทอดสู่สายตาทุกคนในหนังแนวสารคดีเพื่อพัฒนาแหล่งชุมชนที่ห่างไกล ให้ได้รับการพัฒนาเพิ่มมากขึ้นกว่าที่เคยเป็น
“คุณๆ คืนนี้ฝนคงตก อย่าออกไปที่ธารน้ำเวลาฝนตกลงมานะคุณ มันอาจจะมีน้ำป่าไหลลงมาจากภูเขา”
เสียงแหบเครือสะกิดบอกกับแคสเตอร์ ชายหนุ่มพยักใบหน้ารับรู้และเร่งรีบตรวจเช็กเนื้องาน จนเย็นย่ำลืมเสียงบอกกล่าวจากชายชราผู้หวังดีจนหมดสิ้น เพราะกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานติดพัน จนกระทั่ง...
ฝนห่าใหญ่ตกลงมาแบบมืดฟ้ามัวดิน เขาหอบโน๊ตบุ๊คส่วนตัวกระโจนเข้าไปใต้ชายคาบ้านและมองสายฝนเย็นฉ่ำที่ตกลงมาจากฟากฟ้าเหมือนดั่งเทวดาปล่อยน้ำออกมาจากถังใบใหญ่ เขาเหลือบมองและรีบสำรวจคนในทีมงาน ก่อนจะขมวดคิ้วนิ่วหน้า เมื่อมองไม่เห็นรัชนิชลอยู่กลางกลุ่มคนทั้งหมด
“คุณน้ำค้างไปไหน!!?”
“น้ำค้างบอกว่าจะไปอาบน้ำ ก่อนฝนจะตกนะคะ คงจะติดฝนอยู่ใกล้ๆ ลำธาร”
