Cloned (Book 1 of Vampire Trilogy)

Kabanata 42

“All you need to do is fight the urge to make those scenarios real. Gawin mo ang lahat para hindi mo magawang saktan ang pamangkin ko,” nakikiusap niyang sambit.

Those words keeps ringing on my ear and I am wondering when will that sink in to my head? I should stop dreaming about those scenes. I should not but here I am, watching the same intimate moment of myself with the man I truly hate.

“Filled me, Rocco.Filled me. Ahh!” Mga halinghing na gusto ng bumaliw sa akin kapag naririnig. Hindi sapat ang magtakip ng tenga para mawala iyon.

With much lustful words. Don’t. Do not listen to those but no parts of my body are listening. I am very brazen and as the nights goes by, I found myself enjoying those moments.

“I’m going to make sure I’ll impregnate you.”

“Yes, Ahh! Yes, babe…. Ohhhh! More… I want more of you… Ah!”

I closed my eyes. Enough with this, Caith. Please. Tama na. Hindi ikaw iyon. Hindi ikaw ang babaeng iyon and you should only love Magus, not him. Not whatever he is doing.

I woke up feeling hot and when I look at Magus, his sleeping beside me. I wanted to do something to my body. I want to feel the pleasure that only a man can give me. Nasisiraan na nga siguro ako ng bait ngunit hindi ko mapipigilan ang sarili ko. Lalo pa’t nadarama ang katawan niya sa tabi ko.

I started taking off the blanket that is covering his part and when I saw his length, my throat went dry. I gawk at him and when I lost myself, I started doing something that I have never done on my entire life.

‘Tigilan mo, Caith!’ sigaw ng utak ko ngunit hindi nakikinig ang aking katawan at sumasabay pa ang isang side kung saan sinasabing tama lang ang aking ginagawa.

‘It’s better than looking for another man.’

I started kissing his length and that awaken him.

“Wife? What the f*ck? Oh sh*t!”

I looked up to him and saw pleasure registered on his face. His eyes darkened and the veins on his neck protruded.

“F*ck! You’re making me crazy, wife,” he murmured.

As I saw how he’s in deep pleasure, I felt satisfied.

It should only be Magus, Caith. Siya lang dapat dahil siya lang ang mahal mo pero…

Unti-unting nagbabago ang mukha niya sa paningin ko. His face became more like Marocco writhing in pleasure because of what I am doing. This is the same as what I saw on my dreams. Ang tagpo, ang ginagawa ko, ang ekspresyon ng kaniyang mukha, kaparehas na kaparehas ng nasa panaginip ko.

‘More. He wants more, Caith. Give him more.’

As my breath is becoming heavy, I can feel Marocco releasing on my mouth and that gives me more feeling of being satisfied. I love this feeling. The same as what he made me feel on my dreams. Parang pakiramdam ko ay may napagtagumpayan akong pagsubok na kay tagal kong pinag-aralan at ngayon lamang naperpekto.

“Come here, wife.”

Doon ako natigilan at parang natauhan. Nang tumayo siya at sinapo ang pisngi ko para punasan ang basa kong labi. Doon bumalik si Magus at para akong nagising.

“M-magus…” usal ko nang patakan niya ng halik ang tungki ng aking ilong.

Sa pagkakataon lang na iyon rumehistro ang pagkakamaling nagawa ko. Rumagasa ang luha sa aking mata na ikinabakas ng pagtataka sa kaniyang mata. I cannot take this anymore. I am doing a lot of wrong things and Magus seems to not know about my affair on my dreams, on my mind.

Hindi ko makayang tagalan siyang tignan kaya kinabig ko siya upang yakapin. Umiyak ako nang umiyak sa kaniyang balikat habang hinahaplos niya ang aking buhok.

“Shhh. Tell me what’s bothering you, hmmm?” napakalamyos ng boses na iyon na lalong nagparamdam sa akin na ako ay nagkamali.

“I’m s-sorry, Magus…” napapaos ang boses ko dahil sa pag-iyak.

Dinadama ko ang sakit na dulot nang pagkabog ng aking dibdib. Pinagmamasdan ko siyang naglalalakad patungo sa akin dala-dala ang baso ng mainit na gatas. Tulala lang ako at naiisip kung sa paanong paraan nagagawang magtaksil ng isip ko sa isang lalaking hindi karapat-dapat na gawan ng ganoon? Pakiramdam ko ay totoo ang lahat ng iyon at isa akong maduming babae dahil halos muntik-muntikan na akong madala. Kung saka-sakali ay makikipagniig ako sa kaniya na ang iniisip ay iba.

Umiling ako at tinakpan ang mukha. Naramdaman ko ang kamay niya sa akin, inaalis iyon sa pagkakaharang sa aking mukha. Basa muli ang aking pisngi dahil sa luha. Pinalis niya iyon at saka pinatakan ng halik ang aking labi.

“Stop crying, wife. It pains me to see you like this,” bulong niya.

Suminghot-singhot ako at pinilit na huwag maiyak dahil sa sinabi niya. I already made something terrible and I don’t think doing something that will surely hurt him is a good thing. Hindi ako dapat nananakit ng iba kahit ano o sino pa siya. Mas lalong hindi ko siya dapat saktan dahil mahal ko siya. Kapag mahal mo, dapat ay hindi ka gagawa ng mga bagay na makasasakit sa kaniya.

“I’m sorry, Magus,” muli ay sambit ko.

Tumango-tango siya, pinatatawad ako sa kasalanan na hindi pa rin niya alam. I know he’s just trying to make me feel at ease for a moment that’s why he’s putting up with my act even though he has no idea of what’s happening to me.

“My wife is such a baby, hmmm?” he murmured on my ear. Ang malumanay niyang boses ang lalong nagpatindi ng hikbi ko.

Nang maging maayos na ang pakiramdam ko at humupa na sa pag-iyak ay pinaharap niya muli ako sa kaniya. Inayos niya ang takas na buhok sa aking mukha.

“So, tell me what’s bothering you?” his voice is soothing, urging me to be honest but could I really be? With all of what I am thinking?

Magus, isa siyang malakas na bampira at alam ko na sa paglabas niya sa pintuan n gaming silid, kapag hindi na ako ang kaharap ay nagbabago siya. Nagiging isang halimaw sa paningin ng nasasakupan dahil sa paraan ng kaniyang pagtitig at pakikisalamuha. Hindi siya nagpapakita ng ngiti o kahit na anong ekspresyon sa kahit na sino maliban sa akin kaya naman nagdadalawang isip ako. Sasabihin ko ba iyon sa kaniya gayong may ibang madaramay?

Kung sasabihin ko ito sa kaniya, mauungkat kung bakit si Marocco ang nasasangkot sa panaginip ko. Handa ba ako na sabihin ang tungkol sa kapangahasan na minsan niyang binalak gawin sa akin?

Sa huli napagdesisyunan kong umiling.

“Panaginip lang,” katulad ng karaniwan kong dahilan sa tuwing nahuhuli niya akong umiiyak sa gitna ng gabi.

Bumuntong-hininga siya at ‘di ako sigurado kung naniniwala ba siya sa akin ngunit niyakag na lamang niya ako sa isang yakap.

“Tell me when you’re ready. I will wait, wife,” kalmado ang boses na saad niya.

Kapwa kami nakatanaw ngayon sa papaahong liwanag sa umaga. I told him to rest and I’ll just have fresh air for a moment but he budge in and told me he will stay with me. Nakayakap siya sa aking baywang at ang ulo ay nakadantay sa aking balikat at binibigyan ng maliliit na halik ang aking pisngi.

Tahimik lamang kami, walang nagsasalita; marahil ay binibigyan niya ako ng pagkakataon na makapag-isip-isip na siya namang aking ginagawa.

Inaanalisa ko ang nangyari kanina. Malakas ang kutob ko na may mali sa sitwasyon. Kung ang scenario na nakita ko sa aking panaginip at ang ginawa ko kay Magus, tulad ng sinabi ko ay parehas na parehas lamang. Hindi talaga naiiba at ganoong-ganoon din panigurado  mauuwi ang pangyayaring iyon kung hindi lamang ako natauhan.

Hindi kaya… kinagat ko ang aking labi dahil sa naiisip. Hindi kaya si Magus naman talaga ang nasa aking panaginip at nilalansi lamang ako ng aking isip? Hindi kaya iyon lang ang ipinakikita ng mata ko pero si Magus talaga ang naroon? Kahit anong gawin ko ay hindi ko lubos maisip na magagawa ko ang bagay na iyon kay Marocco. Sa lalaking kinamumuhian ko?

That doesn’t really sounds right. Isa pa, sino ba talaga ang gumagawa sa akin ng ganito? Bakit minamanipula ang panaginip ko at bakit napakadali kong madala sa ganoon?

Something is wrong with me and I really want to figure it out but I don’t know how. Ayoko na magtungo sa mga babaylan dahil hindi ko gustong marinig ang tungkol sa maaring pagbabalik ni Loren.

Morning came. Trisha and the rest are preparing breakfast while I’m here watching Magus putting his shirt on the walk-in closet. He smiled at me.

“I’m not doing any work now. I’ll stay with you for the rest of the day,” kalmado niyang sambit.

Hindi ako tumango bagkus ay nanatili akong nakatingin sa kaniya. I am wondering, will he ever be this calm once he find out about the truth? About Loren, about me? What will be his reaction that time? Will he give me a chance to explain? Is he going to believe me once I confessed about what I truly feel for him? I said I love him but I am sure, ang dating sa kaniya noon ay pagmamahal ng asawa na si Loren. Hindi ang pagmamahal ko bilang si Caith.

“You’re spacing out, wife,” puna niya.

Nahihiya akong ngumiti. I mouthed ‘sorry’. He kissed my cheek and then took my hand.

We both ate breakfast and afterwards he told me we are going to roam around the City.

“Gusto kong tayong dalawa lang, Magus,” I told him after he said he’s going to ask for guards.

“I know I’m safe with you,” dagdag ko pa.

He smiled and nodded. We both enjoy that day. Natitigan ko sa malapitan ang mga bahay na ‘di ko gaanong na-enjoy na tignan noong bagong dating lamang akor ito at lulan ng sasakyan ni Mr. Jarvis.

“Do you think we can sleep at Uncle Von’s place?” tanong ko noong magdadapit-hapon na.

He seems shock at first but eventually, that is where we headed. Dahil hindi inaasahan ng dalawang mag-asawa an gaming pagdating ay gulat na gulat ang ekspresyon nila nang makita kami sa harapan ng kanilang kastilyo gayong kagagaling lamang namin rito kahapon.

“I think I know why you want to stay here for the night,” ani Aunt Celia na tinanguan ko naman agad.

“You’re still having that dreams?” tanong niya.

Ngumiti ako ng mapait.

“I feel like there is something wrong with my dreams, Aunt Celia. I almost done those scenes but with Magus. I feel like the man is not someone but him. It’s just that–“

“Someone is manipulating it,” she said.

Bumuntong-hininga ako at tumango.

“Do you know someone who wanted to do bad things to you? Or wanted to ruin your relationship with your husband?”

Isa lang ang pumasok sa isip ko noon. I only know Marocco but if he really is the one who manipulates my dreams, ibig sabihin alam niya na kung sino ako dahil ginamit niya pa si Loren sa una kong panaginip at kasama niya si Magus doon. Or maybe…

“Aunt Celia…”

“Yes, hija?”

Lumunok ako bumuntong-hininga.

“Sa tingin niyo po ba ay maaring traydurin tayo ng mga babaylan?”

Nangunot ang kaniyang noo sa naging katanungan ko.

“Why do you think so?” nababahalang tanong niya.

Napayuko ako at kinagat ang ibabang labi. Hindi ko naging ugali ang magbintang ngunit sa mga alaala ko, sa narinig ko sa pag-uusap noon ng dalawang babaylan, isa sa kanila ay may gusto kay Magus at ‘di malabong maisipan niyang gawan ako ng kakaiba.

Nakabubulag ang pagmamahal at kung sakaling may nararamdaman siya para kay Magus, possible na magagawa niya iyon sa akin. Isa pa, sila ang nakaaalam na ako noon ay hindi bampira kundi tao at napag-isipan pa nilang patayin. Kung hindi ako pumayag na matanggapa ng huling sagradong kagat kay Magus ay gagawa sila ng paraan bago pa maisagawa ang ritwal.

Nagkataon lang na pagdating ko roon ay isa na akong bampira.

“Hija? What is it?” Kimi akong ngumiti.

“I just think they know something about this,” pabulong kong anas.