บทที่ 59 บังเอิญหรือว่าจงใจกันแน่
คำถามของวิโมกข์ถูกมีนาตัดหน้าถามไปก่อนอย่างรู้ใจ เขาจึงปิดปากเงียบและรอฟังคำตอบจากคนที่เพิ่งนั่งลงข้าง ๆ และเริ่มแกะผ้าที่พันข้อมือของเขา
“รู้จักสิคะ” เธอตอบมีนาแล้วมองหน้าชายหนุ่มพร้อมรอยยิ้ม วางแผ่นร้อนลงบนข้อมือม่วงคล้ำของเขา “ร้อนไปไหมคะ”
“ไม่”
“ชาร์มกับวิเวียนบังเอิญเจอหนุ่มกับยาที่ร้านพี่ทศค่ะ วิเวียนก็เลยเรียกพวกเขามาดื่มด้วยกัน วันนั้นพี่ทศยังมาส่งพวกเราเลยค่ะ เพราะไม่อยากให้ขับรถกลับกันเอง”
ทำไมมึงไม่เล่าให้กูฟังวะไอ้ทศ.. ไอ้หัวครก! วิโมกข์ด่าทอเพื่อนรักอยู่ในใจ
“บังเอิญหรือว่าจงใจกันแน่คะคุณชาร์มมิ่ง” มีนาแสร้งหัวเราะเมื่อถามจบ
“ชาร์มสร้างเรื่องไม่เก่งเหมือนคนอื่นหรอกค่ะ ชาร์มพูดแต่ความจริงเท่านั้น”
“คุณชาร์มด่ามีนเหรอคะ” มีนาถลึงตาใส่อีกฝ่ายเมื่อถูกเธอด่าทางอ้อม
“พี่โมกได้ยินชาร์มด่าคุณมีนไหมคะ” เธอบีบแผ่นร้อนแรง ๆ ด้วยความโมโห เมื
