Mabilis akong lumayo sa cafeteria at nagtungo sa likod ng business administration building. Huminga ako ng malalim at naupo sa ilalim ng puno sa hindi kalayuan at sumandal doon. Inilapag ko ang bag ko sa kandungan ko at tumingin sa kawalan.
Suddenly, I felt guilty sa mga sinabi ko. Para bang nakagawa ako ng malaking kasalanan kahit na sinabi ko lang ang nararamdaman ko. Wala naman masama roon but I really felt guilty.
I sighed again. Itinaas ko ang kamay ko at tinignan ang oras sa aking relos, at dahil tuesday ngayon ay wala na akong klase after ng lunch break. Sumandal muli ako sa puno at pumikit. Dito ko nalang hihintayin si papa o kung sino man ang susundo sa akin, I'm quite sure naman na hahanapin nila ako kapag hindi nila ako makita.
I heavily sighed again, for the nth t
