Chapter 24
1224 Words
"I wish, if I may have a second life, I really want to live in peace. No more stuffs like this." Pagpunas niya ng kaniyang luha.
"I am so tired. Pagod na pagod na ako, physically, emotionally, mentally. My soul is so tired. This life of me is draining me."
Naghanap siya ng alak at mabuti na lang ay mayroon dito. Bumalik ulit siya sa kinauupuan niya atsaka ininom ang isang bote na para lamang itong tubig.
"Be happy and thankful because you're not experiencing what I'm experiencing." Aniya. Nakailang bote na siya at kahit gusto ko siyang pigilan ay pinili ko na lang manahimik.
She's broke.
Kahit na hindi ako nagsasalita ay hindi ko pa rin inaalis ang tindig ng isang nakatataas.
"You know what? I thought Jack and I would end up being with each other." Patawa niyang sabi.
Lasing na siya.
"Because he's always there and I always there for him too. Magkasama kami palagi. I know him and his background, he too know mine."
"Your imperial majesty." Tawag niya saakin kaya ko sinalubong ang kaniyang tingin. I coldly look straight to her eyes.
"Ano kaya ang nagustuhan sa'yo ni Jack? Si Hiro? Si Chase- opss. Malandi pala siya.. parang si Jack." Pagtawa niya.
"But really. Ano ba ang nagustuhan nila sa'yo? Maybe you can share it to me so that I can feel being loved."
"You know what? It's so ironic that some people doesn't want or like a child but God gives them. Others are wishing, wanting so badly, but they can't have one." Pag iiba niya atsaka ulit uminom.
"In conjuction to the people who are loved but refuses it. While they refusing the love they've been receiving, there are people who longed for that love. Who needs that love. Who wished to be loved." Iyak niya at muling uminom.
"You know what?" Sabi niya ulit.
"I guess I know why Jack loves you so much."
"It's because you were a challenge to him."
"He really likes challenges. He liked being challenged."
"Or maybe, because you two are compatible to each other."
"But we too. We are compatible. We were.."
"I don't know. All I know is that we have a strong chemistry."
"But what is chemistry without compatibility." Pagtawa niya habang nakahawak sa kaniyang tiyan.
"I thought before we were so good to each other. But the truth is we always have an argument. Contradict for the two of you."
"I wonder if you two fight or just have an argument." Tingin niya saakin ng ilang segundo bago ubusin ang laman ng bote. Nagbukas ulit siya atsaka uminom.
"Let me tell you something. It's a secret, okay?" Lapit niya saakin na parang may ibubulong.
"Jack is my first love." Bulong niya atsaka tumawa ng malakas bago uminom.
"If that b***h ever leave him, I will eat my pride and catch him. I will be with him."
"First love never dies. Remember that." Sambit niya at napahiga na sa lamesa.
"If your first love came back.. if you saw your first love again.. what will you do? What will you feel?" Tanong niya habang nakapikit.
"If you really love someone.. even death can't change nor erase it. He or she will always have a place to your heart and has a part in your life." Antok niyang dagdag.
Nakatingin lamang ako sa mga boteng naubos niya at pilit na inaalis saaking isipan ang kaniyang mga sinabi.
...
"You aren't suppose to be where you are. You are suppose to be dead, broke, sad, left alone."
"The life you have right now is not yours. It is not yours, Talisha."
.
"Who is he?"
"He is my brother, James."
"Jack." Pagtama niya.
Nakipag kamay ako atsaka ngumiti ng maliit.
"Nasaan na pala yung girlfriend mo?"
"She-"
"My love." Tawag niya kaya kami napalingon sakaniya.
"Ito. Nandito na ang pinakamamahal kong si May." Yakap niya kay May.
"Ok then, it's nice seeing you together. Mauuna na kami." Paghawak niya saakin.
Ang imahe ay biglang nagbago at nandito kami ngayon, naglalakad.
"Really? Bakit nasa saiyo yun?"
"Binabantayan ko ito."
"Ahh. Then how long will you use that body?"
"I don't know. Longer?"
"Talisha... I love you and God knows that. Hindi pwedeng papasok ka na lang sa katawang ito ng ganon katagal. This isn't your body."
"Then how about us?" Tanong ko kaya siya hindi nakasagot.
Ilang minuto kaming nabalot ng katahimikan hanggang sa makarating kami sa lugar na pamilyar saakin. Sa tingin ko'y nasa kaharian kami ng Voreen.
"Here it is. This is my coffin. Go get the sword and let's find the true king, Damon, my baby." Ngiti ko.
Kahit hindi ko sinasabi ang mga ito ay parang may sariling buhay ang aking katawan at bibig. Para lamang akong nasa loob ng katawang kaharap ni Damon at pinapanood ang kaniyang ginagawa.
Bago niya pa mabuksan ang kabaong na nasa ialalim ng lupa ay biglang nagbago ulit ang imahe.
"No!" Sigaw ko at tuluyan na silang nabalot ng buhawi ni Jack.
Ilang minuto pa ang lumipas nang alisin niya ito. Bumungad saamin si Damon na nakaluhod at habol ang hininga. Tumakbo ako agad sakaniya atsaka siya niyakap.
"Baby. Don't ever do that again." Madiin kong sabi habang umiiyak.
"Jack! My love!" Rinig kong sigaw ni May. Pagtingin ko sakaniya ay nagsalubong sila ni Jack atsaka niyakap ang isa't isa. Pinaikot pa niya si May sa ere bago halikan ang kaniyang noo.
Napatingin ako sa Emperador na nakahandusay sa lupa. Dahil sa takot ko'y agad kong tinulungan si Damon upang makalayo.
.
"Mommy! Daddy! Kuya bilisan niyo kasi!" Reklamo ni Tracy habang tumatakbo.
"They're so cute." Aniko.
Pilit kong tinitikom ang aking bibig ngunit wala itong nagagawa. Walang nangyayari.
Pagkatapos nilang magyakapan saaming harapan ay bigla kaming napalingon sa aming likuran ng marinig namin ang boses ng Reyna.
"Damon, my king." Tawag niya.
Lumapit kami pareho sakaniya.
"Kailan niyo kaya balak mag pamilya, hmm? Lumalaki na ang anak ng kapatid mo." Patawa niyang sabi kaya ako napahawak sa braso ni Damon habang nakangiti.
"Nakaplano na ito, ina. I don't want to share her yet." Sagot niya kaya nag-init ang aking mukha hanggang saaking leeg.
"Is that it? Ok, I understand."
"Halina kayo't kailangan mo ng bumalik sa kastilyo, anak." Anila kaya na kami sumunod.
"Tita Tala!" Tawag saakin ni Jackson.
"Balik kami tapos laro ulit tayo, okay?" Wika ni Tracy kaya ako tumango at kinaway ang kamay.
Pagbangon ko saaking higaan ay agad akong uminom ng tubig na nasa aking tabi.
What is that? It felt real. I can even feel his skin touches mine.
.
Pagsapit ng umaga ay umalis ako. Si May ay natutulog pa rin sa lamesa at hindi ko na siya ginising.
"I need to find Valentine." Usal ko at habang papalapit sa kastilyo ni Agnes ay mas bumibilis at bumibigat ang t***k ng aking puso.
Pagkarating ko sa mismong haral ng kastilyo ay bumungad din saaking harapan si Valentine na nanggaling sakaniyang lagusan.
"I need to talk to you." Aniko agad kaya ang pagkabigla niya'y napalitan ng pagkalito at kunot ang noo.
"Gusto kong dalihin mo ako kung saan mo nakita ang espadang iyan." Tukoy ko sa espadang nasa beywang niya.
"O-okay." Naguguluhang sagot niya.
Gumawa siya ng kaniyang lagusan kaya ako agad bumaba saaking kabayo. Nagpakawala muna ako ng malalim na paghinga bago sumabay sakaniya sa pagpasok.
- Writer
