Chapter 5

1160 Words
As soon as Zachariah received a call from his secretary. He immediately went back to Manila. Hindi naman sa natatakot siya na malaman ni Samson ang pinaggagagawa niya. Ayaw niya lang bigyan ng clue si Samson na mahanap kaagad si Rania. Dahil pag sinabi niyang papahirapan niya ito. Talagang papahirapan niya si Samson. Pagdudahan man siya nito ay wala na siyang pakialam. Hindi lang si Samson ang mautak sa kanilang dalawa. At alam ni Zachariah na sa mga oras na ito ay may nahanap ng tao si Samson para sundan o manmanan siya. Game on, Samson. I will not lose this game I started. Napangisi nalang si Zachariah habang iniisip ang mga bagay-bagay na dapat niyang gawin. Mukhang hindi niya na rin madadalaw si Rania simula ngayon. Hindi naman kaso sa kaniya iyon. At alam niyang ayos lang kay Rania na hindi muna siya makakadalaw. Gusto ni Zachariah na maging tuluyang masaya si Rania kaya nuya ginagawa ang lahat ng mga ito. Di bale ng masira ang pagkakaibigan nila ni Samson basta ang kapalit naman nito ay kaligayahan ni Rania. Hindi siya dapat nangingialam. Alam niya iyon. Pero kapatid na ang turing ni Zach kay Rania at bilang isang kapatid, gagawin niya ang lahat maprotektahan lang ang kapatid. Wala namang masama sa ginagawa niya. Ang gusto niya lang talaga ay maging maayos si Rania. Saksi siya sa mga pinagdaan ni Rania kaya ganito nalang ang kagustuhan niyabg protektahan ito. Dahil sa kabila ng lahat mas deserve ni Rania ang maging masaya. May mga pagkakamaling nagawa si Rania noon, aaminin niya. Pero hindi iyon rason para hindi ito maging masaya. At dahil din doon nakahanap siya ng isang tunay na kaibigan na ngayon ay tinuturing niyang kapatid. Rania needs to be taken care of and be loved. Nakita ni Zach iyon. Sa loob ng tatlong taon naunawaan ni Zach kung bakit ganun nalang si Rania dati. Kung bakit ito padalos-dalos. Dahil walang gumagabay rito. Walang nagsasabi o umaalalay sa mga gagawin nito kung tama ba ito o mali. Ngayon masasabi niyang malaki na ang ipinagbago ni Rania kumpara nung una niya itong makilala. Marunong na itong makinig at makipag-usap. Nagsasabi na ito tungkol sa mga bagay-bagay na. There's that time when Rania confided on him and she really broke down in front of him. Since then, he cared for her and treated her as his sister. Hanggang sa naging close silang dalawa. Nakita ni Zach kung paano umiyak sa pighati at sakit si Rania ng mga oras na iyon. Kaya hindi niya hahayaang masaktan pa itong muli. Dahil kung may mas higit man na nakakakilala kay Rania ay siya iyon. So he doesn't really care if his friendship with Samson were at stake by doing this. He won't, if it will make Rania happy in tge process. He will gladly do it.       Nagpasya si Rania na tumambay sa mini park ng university na pinapasukan niya. Gustong-gusto niya kasi doon kasi may isang malaking kahoy doon na pwede niyang pagtambayan. Isa pa kaunti lang ang mga pumupunta doong estudyante kay tahik siyang makakapag-aral. Wala pa kasi siyang klase ng isang oras. Ayaw niyang tumambay sa library dahil aantukin lang siya. Kaya doon niya naisipang tumambay. Tahimik na, presko pa. Kinuha ni Rania ang libro para sa susunod na klase at nagsimula ng magbasa. Nakapag-study na naman siya kagabi ngunit gusto niya lang ulitin dahil baka may nakalimutan siya. Mabuti na iyong handa siya. Alam ni Rania na may surprise oral recitation na naman sa kanila ang prof nila sa asignaturang iyon. Wala din naman kasi siyang ibang magawa. Wala din siyang kaibigan na makakasama at makakausap. So she has no choice but to stick with herself and her books. Gusto niya rin naman kasing nag-iisa. She doesn't want to mingle with others or be with them and do a lot of nonsense stuffs. Mas prefer na ni Rania ang ganun. Mag-isa. And she's not totally alone. Nandyan naman si Zach na pwede niyang tawagan kahit anong oras. So she doesn't need to have a lot of friends to give her company. Ayos na sa kaniya ang isa. She's just reading her book and flipping it to another page when she's finished with the previous one to continue reading. Iyon lang ang ginagawa niya hanggang sa oras na para sa susunod niyang klase. Sinilid ni Rania ang ginamit na libro sa bag niya at tumayo na para pumunta sa susunod niyang klase. At nang makarating siya sa silid aralan ay naghanap siya ng bakanteng upuan. Maya-maya din ay pumasok na din ang prof nila at gaya ng inaasahan niya ay may surprise oral recitation na naman ito. Bahagyang napangiti nalang si Rania ng makarinig ng samu't-saring reklamo mula sa mga kaklase niya. Nailing niya din ang ulo niya na. Buti nalang binasa niyang muli ang libro kanina. -- Maingay sa loob ng silid dahil sa samu't-saring reklamo ng mga kaklase niya pati na rin ng mga kaibigan niya na katabi niya lang. Ngunit ang buong atensyon ni Vent ay nasa iisang babae lang na nakaupo di kalayuan sa kaniya at nakangiti ito. Hindi tuloy mapigilan ni Vent ang mapangiti rin habang pinagmamasdan ang babae. "Class! Quiet! Settle down and we will start our oral recitation in five minutes." Rinig ni Vent na sinabi ng prof nila ngunit hindi pa rin nawawala ang atensyon niya sa babae. Naramdaman niya ang paggalaw ng mga kaibigan at pagtapik ng isa sa mga ito sa balikat niya. "Bro, para kang timang diyan na nakangiti. Sino ba ang tinitingnan mo?" Usisa ng mga ito at tinuon ang mga paningin sa tinitignan niya. Bigla siyang napaiwas ng lumingon sa gawi nila ang babae. Napaayon din tuloy siya ng upo. "Aba! Si Miss Rania ba ang tinititigan mo, Venidect?" Si Rex na may malokong ngiti. "Rania?" Tanong ni Vent sa kaibigan. Tumango naman si Rabby. "Oo. Iyong babae na naka-ponytail at nakasuot ng white na T-shirt." Tapos tinuro nito ang babaeng tinitignan niya kanina. " Ano bro, type mo?" Pangungulit nito kay Vent. So, Rania pala ang pangalan ni Miss Pretty. Rania. What a lovely name for a lovely lady. Sa isip ni Vent habang nakatingin muli kay Rania. Napapangiti nalang siya. "Alam ko ang mga ganiyang klaseng ngiti Benedicto. May gusto ka sa kaniya!" Si Albert na napapalakpak pa. Tiningnan ni Vent ng masama ang mga kaibigan at ibinaling ang paningin sa harapan. "Tigilan niyo ako mga gago. Maghanda na kayo para sa oral natin." Sita ni Vent sa mga kaibigan. Nakangisi ang mga ito na umayos ng upo sa kaniya-kaniyang upuan ngunit hindi pa rin siya tinatantanan. Nang magsimula na ang oral ay hindi mapigilan ni Vent ang sarili na lingunin muli si Rania. Abala ito sa pagsusulat sa notebook nito. Vent can't help to admire Rania as she was writing something on her notebook. Hanggang sa lumingon si Rania sa gawi niya at nahuli siyang nakatingin rito. Vent's heart beats abnormally as their eyes meet each other.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD