Capítulo Siete punto uno (7.1)
1504 Words
"Hush!" Saad ni Hurricane sa babae at idinikit ng kaunti ang daliri niya malapit sa bibig ng maskara niya kung saan ay hawak-hawak niya rin sa kamay na 'yun ang rosas.
"You know what date today?" Saad ni Hurricane sa malalim na boses. May kung anong device ang ginamit niya para maging malalim ang boses na lalabas sa bibig niya.
"F-February 18," nanginginig na boses na tugon ng babae.
"You're right, it's Hurricane's Time, it's Killing Time! Tapos na ang Valentine's Day, sorry kung nahuli ang bulaklak para sa 'yo," sarkastikong saad ni Hurricane at tumawa ng malakas. Ang pagtawa ni Hurricane ang huling narinig ng babae kasabay ng pagputok ng baril kahit may silencer ito sa dulo bago siya natumba at naligo siya sa sariling dugo niya na nagmumula sa butas niyang ulo.
"Hush..." Sarkastikong saad ni Hurricane at tumawa ulit. Tinutok pa ni Hurricane ang baril sa mata ng babae na nakahandusay sa sahig at kinalabit niya ang gatilyo ng baril ng dalawang beses at bumaon sa magkabilang mata ng babae ang dalawang bala.
Sinuksok ni Hurricane ang baril sa ilalim ng mahaba niyang itim na kapa at saka ay yumukod siya at umupo siya sa ibabaw ng katawan ng babaeng pinatay niya. Malakas niyang iwinaksi ang blouse ng dalaga kaya nagliparan ang mga butones nito sa iba't-ibang parte ng cr at marahas niyang tinanggal ang bra ng babae at tumambad sa mga mata niya ang malulusog na dibdib nito.
Agad itinaas ni Hurricane ang maskara niya at ngumisi ng nakakatakot at walang sabing sinunggaban niya ng halik ang labi ng babae pababa sa leeg nito papunta sa malulusog nitong dibdib. Inangkin ng bibig ni Hurricane ang isang dibdib ng babae habang ang kabilang dibdib naman nito ay pinaglalaruan niya gamit ang kamay niyang may suot na itim na gloves.
Pababa ang halik ni Hurricane papunta sa puson ng babae at umupo siya ng maayos at saka ay sinira ang fitted pencil skirt ng babae at tumambad sa harap niya ang underwear ng babae at sinira niya ito agad. Tumambad naman sa kan'ya ang pagkab-bae ng dalaga nang sirain niya ang p-nty nito.
Sinunggaban agad ng bibig niya ang pagkab-bae nito at naglabas-masok ang dila niya sa pagkab-bae ng dalaga. Ilang sandali pa ay hinubad ni Hurricane ang glove na suot niya sa kaliwang kamay niya at ipinasok niya ang mga daliri niya sa loob ng pagkab-bae at pinaglalaruan ito sa loob.
"Sayang lang at hindi ako makakarinig ng ung-l mula sa 'yong basura ka," inis na saad ni Hurricane habang patuloy siya sa ginagawa niya sa loob ng babae.
Ilang minuto ang nakalipas. Kinuha niya ang bronze dagger niya at sinaksak niya ito ng diretso sa dibdib ng babae kung saan nandoon banda ang puso nito. Hiniwa niya ng bahagya ang dibdib nito at tinanggal ang punyal sa loob at pinalit niya ang Black Bacarra Rose doon at sinuksok niya ito sa butas ng dibdib ng babae.
"Rose Number 7,625," bulong ni Hurricane.
Napa-ismid si Hurricane sa nakikita niya ngayon. Kinuha niya ang tali na kulay pula at itinali niya ito sa leeg ng babae. Dahan-dahang hinatak pababa ni Hurricane ang tali na mula sa kisame ng cr at unti-unti namang umaangat ang hubo't-hubad na katawan ng babaeng ginahasa niya.
"Masaya ba riyan sa taas, Ms. Angelie Maximillan?" Naka-ismid na saad ni Hurricane sa babaeng nakabitin sa ibabaw niya at ibinaba niya ulit ang maskara niya at lumabas ng cr. Naiwan doon ang babaeng nakabitin at tumutulo ang dugo nito sa sahig na nagmula sa petals ng rosas na nakabaon sa dibdib niya.
|༺☬༻|
Stella's POV
Gabi na. Malapit na rin akong matapos sa trabaho ko. Kanina pa talaga akong umaga rito sa upuan ko naka-upo at hindi pa umaalis. Hinatiran na nga lang ako ni Natalia ng lunch dito kanina kasi hindi ko kayang iwan itong nagbubundok na trabahong iniwan ni Sir Wild sa akin dahil may pupuntahan daw siya sa araw na ito.
Hindi naman niya sinabi sa akin kung saan siya pumunta, basta bandang 10 AM ay wala na siya sa opisina niya. Ewan ko ba kung saan nagpunta ang boss ko na 'yun.
"Madam, kanina ka pa talaga naka-upo riyan sa swivel chair mo, hindi ba sumasakit ang pwet mo kakaupo?" Tanong ni Natalia sa akin habang nag-inat ng katawan niya.
"Kaunting kembot na lang ito, Nat, matatapos ko na rin itong sandamakmak na trabahong ibinigay ni Sir sa akin," napapagod na saad ko at bumuntong hininga.
"Ilaban natin 'yan, Madam. Saan ba kasi nagsusuot 'yung Boss mo at kanina pa siyang umaga wala rito sa HQ?" Takang tanong ni Natalia.
"Ewan ko ba sa kan'ya. Nagtataka nga ako kanina nung pumunta ako sa opisina niya para bigyan ko siya sa mga appointments at schedule niya ngayong araw, sinabi niya agad sa akin na 'be my proxy for today at ikaw muna ang haharap sa lahat ng meetings at appointments ko ngayong araw dahil may pupuntahan ako'. Then wala na siyang sinabi at pinaalis na niya ako agad," paliwanag ko.
"Mabuti at na manage mo ang lahat ng appointment ni Sir ngayong araw na buong araw ka lang naman naka-upo riyan sa upuan mo?" Natatawang saad ni Natalia.
"Kinansela ng mga ka-business meeting ni Sir ang mga appointment nila sa kan'ya nang malaman nilang hindi si Sir ang haharap sa kanila ngayong araw, kaya ang ginawa ko ay gumawa na lang ng mga e-mails para sa kanila at mga reports at ginagawa ko rin 'yung mga trabahong iniwan ni Sir sa akin pati rin 'yung trabaho ko bilang secretary niya," paliwanag ko habang nagtitipa sa laptop. Oo, marunong na talaga ako sa laptop dahil tinuruan ako ng masinsinan ni Natalia noong nakaraan. Agad akong tumayo at nag-inat sa katawan nang matapos ko na ang lahat ng gagawin ko.
"Sa wakas!" Pasigaw na saad ko at humikab.
"Ayan, mabuti 'yan at natapos mo na para makapag dinner na tayo sa labas, libre ko," anyaya niya sa akin.
"Palagi mo na akong nililibre, Nat, nakakahiya na talaga," saad ko habang nililigpit ang gamit ko.
"Ano ka ba, i-libre muna kita ngayon hangga't wala ka pang sweldo kasi alam ko namang ililibre mo rin ako ng pagkain pagdating ng unang sahod mo," nakangiting saad niya.
"Sabi ko nga," saad ko. "O siya, maiwan na muna kita rito dahil iihi muna ako sandali, ha, balikan lang kita."
"Sige, sige, aayusin ko na muna itong mga kalat ko rito sa lamesa," tugon naman niya sa akin at nagpaalam na ako sa kan'ya at lumabas na sa opisina. Nagtungo ako sa cr pero ang nakalagay roon sa pinto ay out of order kaya nagtungo ulit ako sa kabila pang cr pero out of order.
Bakit puro out of order ang cr sa floor na ito? Nagtungo ako sa elevator at bumaba sa ibabang floor at naghanap ng cr. Pagdating ko roon ay naka out of order pa rin. Ano ba'ng nangyayari sa mga cr dito at palaging out of order? Wala naman ito kahapon, ah! Puputok na itong pantog ko kung hindi ko pa maipapalabas itong nararamdaman kong sama ng loob ng puson ko.
Nagtungo ako sa pinakadulong cr na nasa corridor kung saan ay wala masyadong tao. Pagdating ko roon ay walang nakalagay na out of order kaya pinihit ko ang doorknob ng cr.
Binuksan ko ang pinto at bahagya akong pumasok nang may tumambad sa aking nakabitin na babae sa kisame. Agad nanlaki ang mga mata ko at nanginginig ang mga tuhod kong nakita ang babae roon na wala ng buhay at may rosas na nakabaon sa dibdib nito. Parang napipi ako at hindi ako makapagsalita, parang may kung anong bumara sa lalamunan ko.
"Ah!" Napasigaw ako sa takot at tuluyan akong napa-ihi sa pantalon ko dahil sa takot at napatumba ako sa sahig. Saktong pagtumba ko ay narinig ko ang kantang Danse Macabre na umalingawngaw sa buong corridor.
Nakita ko ang pagkakagulo ng mga tao sa corridor na medyo malayo sa akin dahil sa kantang narinig nila. Napatingin ako ulit sa bangkay na nakabitin na agad kong ikinahimatay.
|༺☬༻|
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at puting kisame agad ang tumambad sa akin. Nilibot ko ang paningin ko at una kong nakita ay ang nag-aalalang mukha ni Natalia.
"N-Nat," mahinang tawag ko sa kan'ya.
"Ayos naba ang pakiramdam mo, Stella?" Nag-aalalang tanong niya sa akin.
"Nasaan ako?" Takang tanong ko at dahan-dahan akong bumangon.
"Dinala ka namin dito sa hospital nang matagpuan ka naming walang malay kanina sa harap ng cr at..." naluluhang saad ni Natalia. Biglang nanumbalik sa ala-ala ko ang nasaksihan ko kanina sa cr.
"M-May nakabitin, may nakabitin, Nat, nakita ng dalawang mata ko sa malapitan 'yung babae, nakabitin siya sa kisame, at nagdudugo ang dalawang mata niya," naiiyak na saad ko at agad akong niyakap ni Natalia at sinubsob ko ang mukha ko sa balikat niya at doon ako napaiyak ng tuluyan.
"Natatakot ako, Nat, natatakot ako," nanginginig na saad ko habang hinahagod naman ni Natalia ang likod ko at patuloy niya akong pinapakalma.
- Writer
