พายุรักเพลิงมายา

พายุรักเพลิงมายา EP.07 แผนนี้เพื่อใครกัน (2)

รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดภายในโอเอซิสขนาดเล็ก ที่ท่านย่าของเขาเคยสร้างบ้านพักเรือนกระจกเอาไว้เมื่อหลายปีก่อน แต่ตอนนี้ถูกยกให้เป็นสมบัติของเขา แต่ที่เขาไม่เข้าใจทำไมท่านย่าถึงยอมให้ฟารีดาเข้ามาพักที่นี่โดยไม่แจ้งให้เขาทราบก่อน

ร่างสูงเปิดปิดประตูรถลงมาอย่างรีบร้อนพร้อมกับสาวเท้าเดินตรงไปยังประตูบ้านพักอย่างประหลาดใจ ทำไมบ้านถึงได้เงียบวังเวงเช่นนี้ ไหนว่าฟารีดามาพักอยู่ที่นี่ไง แล้วทำไมบรรยากาศเหมือนกับไม่มีใครมาอยู่เลย

“หายไปไหนของเธอ”

ชายหนุ่มเดินเข้าไปภายในบ้านพัก ทะลุไปยังห้องรับแขกเลยไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนจะพบกับร่างระหงที่นอนหลับอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ที่เขามักจะหลบความวุ่นวายภายในวังมาอยู่ที่นี่

สายตาคู่คมกล้ากวาดสายตามองเรือนร่างกึ่งเปลือยที่นอนคว่ำหน้าไปกับโซฟา ส่วนใบหน้างามก็เอียงหน้าออกมาเล็กน้อย เพียงแค่นี้หัวใจเขาก็เต้นโครมครามเลยทีเดียว

“มานอนหลับอยู่ที่นี่เอง”

น้ำเสียงทุ้มพึมพำกับตัวเอง พร้อมกับยิ้มออกมากับท่านอนที่ชวนให้คิดลึกของฟารีดา เขาไม่ยักรู้ว่าหญิงสาวแต่งตัวแบบนี้เวลานอน หรือเธอคงไม่คิดว่าจะมีใครมาบ้านพักเรือนกระจกแห่งนี้ก็เป็นไปได้

ชายหนุ่มก้าวเท้าอย่างเงียบกริบมาหยุดอยู่ตรงหน้าพร้อมกับนั่งลงอย่างช้าๆ สายตาจ้องมองใบหน้างามอย่างหลงใหล ขนตายาวงอนปิดสนิท ยิ่งมองเขาก็ยิ่งหวั่นไหว เขาคงจะเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่เคยคิดปฏิเสธการแต่งงานกับเธอ

“เธอต้องเป็นของฉันฟารีดา”

ชีคคาลิคนั่งมองฟารีดาหลับอย่างอ่อนโยน เพียงไม่นานเขาก็ก้มหน้าลงมาแนบอยู่ที่บริเวณเนินอกอวบอิ่มที่โผล่พ้นขอบเสื้อยืดออกมา ศอกข้างซ้ายยกขึ้นมาพาดเอาไว้ที่บริเวณเอวคอดกิ่ว ส่วนมือด้านขวาก็ยกขึ้นมาจับฝ่ามือเรียวเล็กเอาไว้แน่น เพราะเขากลัวว่าหากตื่นมา แล้วเจ้าของร่างระหงจะหนีเขาไป

*******

เกือบสองชั่วโมงต่อมาร่างระหงก็เริ่มขยับตัว ดวงตาคู่หวานซึ้งลืมตาขึ้นมา ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง เมื่อพบว่าคนที่เธอไม่อยากเจอหน้ามากที่สุดกลับมานอนอยู่ข้างกายของเธอ

ฟารีดารีบลุกขึ้นนั่งอย่างตกใจ ผู้ชายคนนี้รู้ได้อย่างไรว่าเธออยู่ที่นี่ เพราะคนที่รู้ว่าเธอมาพักอยู่ที่บ้านพักเรือนกระจกก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

“ตื่นแล้วเหรอ”

“ทะ...ท่านชีคมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน”

ฟารีดาถามอย่างไม่พอใจ เมื่อจู่ๆ ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นมานั่งบนโซฟาตัวเดียวกับเธอ แถมยังส่งสายตาน่ากลัวมาให้เธออีก เหมือนเขาจะบอกให้เธอนั่งอยู่กับที่และห้ามลุกไปไหนจนกว่าเขาจะสั่ง ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องปฏิบัติตามเลยสักนิด

“ก็ขับรถมาน่ะสิถามได้”

น้ำเสียงทุ้มเอ่ยตอบอย่างไม่ชอบใจ เมื่อเห็นอาการหวาดระแวงจากคนข้างกาย สงสัยเขาจะทำให้เธอกลัวจนขึ้นสมองสินะ ทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ หญิงสาวก็มักจะมีอาการแบบนี้เสมอ ชายหนุ่มหันมามองใบหน้างามอย่างครุ่นคิด เพราะเขาไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไรดี ในการปรับความเข้าใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต แล้วยังเรื่องที่เขาปฏิเสธการแต่งงานกับเธอด้วย

“ฉันขอตัวก่อนนะคะท่านชีค นี่ก็เย็นมากแล้วฉันจะเข้าไปเก็บของ”

“เก็บไปไหน เธอคงไม่ได้คิดที่จะหนีฉันหรอกนะฟารีดา”

ชีคคาลิคถามกลับอย่างไม่สบอารมณ์ ผู้หญิงคนนี้คงไม่ได้คิดที่จะหนีเขา ชายหนุ่มหันไปมองอย่างหงุดหงิดหัวใจ นี่เขาจะไม่สามารถสงบศึกกับฟารีดาได้เลยหรือ ดวงตาคู่คมกล้าดุจเหยี่ยวมองดวงตาคู่หวานซึ้งอย่างหลงใหลและเสียดายที่เขาเคยทิ้งขว้างความรักของเธอมาตลอดเจ็ดปี

“ไม่ได้หนีค่ะ แต่ฉันจะกลับอัสมาอิล”

ฟารีดาตอบเสียงราบเรียบ ก่อนจะลุกจากโซฟาแต่ก็ต้องทรุดลงมานั่งบนโซฟาอีกครั้ง เมื่อมือหนายื่นไปดึงร่างให้เธอนั่งลง หากแต่ที่นั่งกลับไม่ใช่โซฟาแต่กลับเป็นตักของเขาแทน

“นั่งลง แล้วอย่าคิดลุกหนีฉันแบบนี้อีก เพราะฉันไม่ชอบ” ชีคคาลิคสั่งเสียงเข้ม

“ชอบไม่ชอบมันก็ไม่เกี่ยวกับฉันไม่ใช่หรือคะท่านชีค เพราะอย่างไรเราสองคนก็เกลียดกันอยู่แล้ว ดังนั้นหากจะเพิ่มความเกลียดขึ้นอีกหน่อยก็คงไม่มีปัญหาหรอกค่ะ”

“มันจะมากไปแล้วนะฟารีดา เธอเป็นใครแล้วฉันเป็นใคร อย่ามาแข็งข้อกับฉัน เพราะฉันเป็นเจ้าชีวิตเธอ จำไม่ได้หรือว่าฉันเป็นคนช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ดังนั้นชีวิตของเธอเป็นของฉัน”

“หึ!”

ฟารีดาทำเสียงขึ้นจมูก ใบหน้างามฉายแววไม่พอใจ หากเธอจำไม่ผิด เขาเองไม่ใช่หรือที่เป็นคนบอกให้เธออยู่ห่างๆ เขา ยิ่งห่างมากเท่าไรก็ยิ่งดี เพราะคนอย่างเธอมันไม่มีค่าพอที่จะอยู่ข้างกายหรือทุกที่ที่เขาอยู่ ในเมื่อเขามาพักที่นี่ เธอก็สมควรที่จะไปไม่ใช่หรือ

“อย่ามาทำเสียงแบบนี้กับฉันนะฟารีดา”

เจอคนขัดคำสั่งซึ่งๆ หน้าแบบนี้ ก็ทำให้ชีคคาลิคถึงกับหัวเสีย เมื่อก่อนผู้หญิงคนนี้อ่อนหวาน น่ารัก ว่านอนสอนง่ายไม่ใช่หรือ แล้วทำไมตอนนี้ถึงได้กลายเป็นผู้หญิงที่สอนยากสอนเย็น พูดจาไม่หวานเหมือนในอดีตเอาเสียเลย

“ฉันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วนี่คะท่านชีค”

ฟารีดาสวนกลับอย่างสุภาพ แม้น้ำเสียงจะดูแข็งกร้าว หากใบหน้างามก็ยังแต้มไปด้วยรอยยิ้ม เธอเองรู้ดีว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว คำหวานๆ กิริยาอ่อนโยนที่เธอเคยมอบให้กับผู้ชายคนนี้มันเป็นเพียงอดีตเท่านั้น ปัจจุบันเขาเกลียดเธอและเธอเองก็เกลียดเขา

“อย่ามายอกย้อนฉัน แล้วช่วยเรียกฉันให้เหมือนเดิมด้วย”

คนที่โดนขัดคำสั่งถึงกับหน้าเข้ม ใบหน้าคมคายหันมามองดวงหน้างามอย่างไม่พอใจ แม้จะรู้สึกโมโหแค่ไหน แต่เขาก็ไม่อยากทำให้หญิงสาวรู้สึกเกลียดเขาไปมากกว่านี้ เขารู้ดีว่าหลายปีที่ผ่านมา เขาเคยทำร้ายเธอเอาไว้ แถมยังใส่ร้ายเรื่องที่เธอทำตัวไม่ดีนั่นอีก เขาไม่น่านึกแผนบ้าๆ นั่นขึ้นมาเลย

“ฉันว่าคงไม่เหมาะกระมังคะท่านชีค เพราะระหว่างเรามันไม่เคยมีคำว่าสนิทกันอยู่แล้ว ฉันว่าท่านชีคน่าจะเข้าใจความคิดของฉัน อย่าลืมนะคะว่าเราสองคนเกลียดกันและไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก”

ฟารีดาพูดเสียยืดยาว เธอไม่อยากพูดเรื่องที่เขาสั่งให้เธอเรียกเขาว่าคุณแทนคำว่าพี่ให้เขาฟังอีก เพราะมันตอกย้ำถึงความเจ็บปวดที่เขาเคยทำร้ายเธอในอดีต ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

แล้วเขาเป็นใคร ผู้หญิงที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอจะทำตัวสนิทสนมกับเจ้าผู้ปกครองรัฐฮาซัสได้อย่างไร?

...โปรดติดตามตอนต่อไป...