ซ่างกวนหลิวหยางที่เพิ่งกลับมาจากบ้านของหลี่ว่านถิงก็อารมณ์ดี เพิ่งปล้ำเมียมาไม่ให้อารมณ์ดีได้อย่างไรกันเล่า ว่าแต่นางเหมือนคนละคนเลยนางเร่าร้อนนักเขาแค่เพียงชิมน้ำหวานจากนางเท่านั้น สะโพกงามกลับร่อนขึ้นหาเขาไม่หยุด เหมือนนางจะเพิ่งเคยถูกเขารักครั้งแรกดูนางไร้เดียงสานัก
ซ่างกวนหลิวหยางเห็นพระบิดานั่งหน้ามุ่ยก็แปลกใจ ในชามมีเพียงลูกเต๋าต้มน้ำเปล่า ส่วนของใต้เท้าเฉิงมีเหมือนจะเป็นไก่ย่างน่องใหญ่ กับน้ำแกงชามโต แต่เสด็จพ่อไม่ยอมเสวยทั้งๆที่ใต้เท้าเฉิงยกให้
"เสด็จพ่อทรงเป็นนอะไรไปหรือพ่ะย่ะค่ะ เหตใดไม่ทรงเสวยเล่า แล้วเหตุใดในชามมีเพียงลูกเต๋าแช่น้ำเปล่าเล่าพ่ะย่ะค่ะ"
"เมียเจ้าน่ะสิ ไม่ให้ข้ากินข้าว แล้ววันนี้ใจนางยังทะเลาะกับเจ้าอีก ข้าคงต้องหิวตายแน่ๆ หยางเอ๋อร์เจ้าน่ะนะ ง้อนางให้สำเร็จไวๆหน่อย ข้าจะทนดื่มน้ำลูกเต๋าไม่ได้นะ"
ซ่างกวนหลิวหยางรู้มาว่าเสด็จพ่อชอบขโมยเงินนางไปบ่อนเสมอ เวลาที่น
