สองแสบวางแผนให้พ่อกับแม่คืนดีกันเรียบร้อยก็พากันปีนขึ้นเตียง หลี่ว่านถิงที่ยืนจ้องมองซ่างกวนหลิวหยางถอนหายใจ ก่อนจะเอ่ยปากกับเขา
"มีเรื่องอะไรก็ว่ามา หากพูดจบแล้วก็เชิญท่านกลับเมืองหลวงของท่านไปเถอะชินอ๋อง ข้าไม่ว่างมานั่งดูท่านร้องงิ้ว ข้ามีงานล้นมือมากนัก"
"คุยตรงนี้หรือ ถิงถิงมีที่อื่นอีกหรือไม่"
"อย่ามาเล่ห์เหลี่ยมนะ ข้าไม่หลงกลท่านหรอก อยากคุยก็คุยมา สำคัญขนาดไหนกันถึงต้องลับๆล่อๆ"
"เกี่ยวกับเจ้าเกี่ยวกับข้า เกี่ยวกับเรื่องของบ้านเมือง ถิงถิงสำคัญมากนะ"
หลี่ว่านถิงมองหน้าขาแล้วถอนหายใจ ซ่างกวนหลิวหยางสีหน้าดุจริงจังไม่เหมือนล้อเล่นจึงพยักหน้า ก่อนจะพาเขาไปอีกห้องที่เป็นนห้องออกแบบลายผ้าของนาง
หลี่ว่านถิงนั่งลงตรงข้ามกันเขาแต่คนตัวโตกับอุ้มนางมานั่งตักตนเอง หลี่ว่านถิงรู้ว่าเขาเจ้าเล่ห์แต่ไม่ทันแล้ว ซ่างกวนหลิวหยางจูบนางเรียกร้องอีกทั้งยังโบกมือลงกลอนประตูอีก มือเล็กๆทั้งทุบทั้งต
