บทที่13 นอนไม่หลับ

1095 Words

บทที่13 นอนไม่หลับ โรงพยาบาลปิติภัทรไพศาล 12.00น. สายฟ้าเดินออกมาจากห้องผ่าตัดก็เจอภรรยาของเขานั่งรอพร้อมกล่องข้าว เพื่อนร่วมรุ่นอย่างหมออาร์จึงอดแซวไม่ได้คนไม่เคยคิดเรื่องแต่งงานตอนนี้ดูอิ่มเอิบแก้มใสที่แท้ก็เพราะทานอาหารตรงเวลาหนำซ้ำยังถูกหลักโภชนาการอีกต่างหาก "ลิลินนี่เพื่อนฉันชื่ออาร์" "อ๋อ สวัสดีค่ะฉันจำได้คุณไปงานแต่งฉันกับคุณหมอด้วย" "ใช่ครับ ยินดีที่ได้รู้จักอย่างเป็นทางการนะครับคุณลิลิน" หมออาร์ยื่นมือมาเพื่อทำความรู้จักแต่สายฟ้าเอื้อมมาหยิบถุงกล่องข้าวจนแขนของเขาดันมือหมออาร์ไปอีกทาง "ฉันหิวข้าวแล้วไปเถอะ" ลิลินหันมาก้มหัวให้หมออาร์ก่อนจะถูกดึงแขนลากเข้าลิฟต์ ส่วนหมออาร์ยืนหัวเราะในลำคออยู่คนเดียว ดูก็รู้ว่าเพื่อนหวงเมีย "หมอเดือนหนาวคะ ญาติคุณป้าน้อยฝากขนมมาให้ค่ะ" "ขอบคุณค่ะ" หมออาร์รีบหันไปมองเดือนหนาวน้องสาวของเพื่อนรักที่กำลังสะสมประสบการณ์เขาชอบเดือนหนาวมากแต่ที่ไม่กล้าเข้าไปยุ่งเพราะถูกสั่งห้ามจากรุ่นน้องคนนึงเมื่อวันงานแต่งของเพื่อน "อ้าวหมออาร์ยังไม่ได้ทานข้าวใช่ไหม มาทานด้วยกันเถอะลูกสะใภ้ผมทำกับข้าวมาเพียบเลย" "เอ่อ...." หมออาร์กลืนน้ำลายลงคอเมื่อเดือนหนาวเดินตามหลังพ่อของเธอมายืนอยู่ตรงหน้าเขา "ไปเถอะหมออาร์คนกันเองทั้งนั้นผมจะได้คุยเรื่องจิตอาสาด้วย" "ครับ" หมอตะวันเดินนำทั้งสองคนมาที่ห้องพักเขามองสายตาแว๊บเดียวก็รู้แล้วว่าหมออาร์คิดอะไรกับลูกสาว อาหารมื้อนี้ลูกสะใภ้ทำมาหลายอย่างไหนจะต้มพะโล้ของโปรดเดือนหนาว ต้มข่าไก่ของโปรดลูกชาย ผัดพริกแกงกุ้งของโปรดของหมอตะวัน หมออาร์ดูเกร็งมากเขาไม่เคยนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้าของโรงพยาบาลไหนจะผู้หญิงที่เขาแอบชอบมาตั้งแต่เขายังเป็นนักศึกษาแพทย์ เขาเคยเจอเดือนหนาวตอนเธอเรียนมอปลายเธอดูเข้าถึงยากแต่กลับเข้าใจคนรอบข้างเป็นอย่างดี "ลิลินทำอาหารอร่อยนะคะพ่อ อร่อยทุกอย่างเลย" "แบบนี้แหละย่าเราถึงชอบ" "พี่หมอคะไม่ต้องเกรงใจเดือนกับคุณพ่อหรอกค่ะ ทานเลย" "ครับ" (นี่มันโรงพยาบาลนะคะไว้กลับบ้านก่อนได้ไหม คุณหมออออ) (กล้าดียังไงยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น อยากโดนอีกใช่ไหมฮะ) เสียงจากห้องข้างๆดังมาถึงห้องหมอตะวัน ทั้งสามคนรีบจ้วงทานข้าวกันอย่างเร่งรีบขืนอยู่นานคงได้ยินเสียงอะไรดังรบกวนแน่ๆ ด้านคุณหมอสายฟ้าหลังจากที่เขาทานข้าวเสร็จก็รีบเดินออกมาจากห้องทำงานแต่กลับเจอสายตาของทั้งสามมองมาพร้อมรอยยิ้ม แกร๊ก! "คุณหมออะเสียเวลาจริงๆเลยฉันต้องไปซื้อของให้คุณป้า....อุ๊ย!" "จะกลับแล้วเหรอหนูลิลิน" "ค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะสวัสดีค่ะ" ลิลินรีบจ้ำอ้าววิ่งเข้าลิฟต์ไปไม่สนใจคนอื่นเลย แต่ความหน้าแดงของเธอคงไม่สามารถปิดบังใครได้ "พี่รู้ไหมว่าห้องไม่ได้เก็บเสียงขนาดนั้น หนูคุยงานกับคุณพ่อไม่รู้เรื่องเลย-_-" "ใช่กูกำลังคุยเรื่องงบประมาณที่จะไปจิตอาสาสติกูแทบหลุด" "ไอ้อาร์มึงก็เกินไป -_-" "ทุกคนพูดเรื่องจริงครับลูก -_-" สายฟ้าหน้าชาไปเลย เขารีบหยิบชาร์จคนไข้ขึ้นมาดูก่อนจะแยกกับทุกคนตรงนั้น การทำงานวันนี้ดูตึงสำหรับเขามากสมองเขากำลังคิดตลอดเวลาว่าจะอยู่คอนโดหรือจะกลับบ้านดีหรือจะหิ้วลิลินไปอยู่คอนโดกับเขาให้จบเรื่องแต่ก็กลัวเธอจะเหงา อย่างน้อยอยู่บ้านก็ยังมีคนดูแลเธอ ถึงเวลาเลิกงานทุกคนกำลังวุ่นวายกับการเดินทางกลับบ้านเช่นเดียวกับสายฟ้าที่นั่งตัดสินใจอยู่ตรงไฟแดง ตรงไปเป็นบ้านเลี้ยวซ้ายแยกไปคอนโด จะอ้างว่าลืมของก็คงไม่ได้แล้ว สุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเลี้ยวซ้ายเพื่อกลับคอนโด คอนโดทวีสุข ผมนอนอ่านหนังสือจนถึงเวลาที่ซีรีส์เรื่องโปรดของลิลินมาจึงหยิบรีโมตเปิดฟังเสียงซีรีส์จนถึงฉากที่พระเอกกับนางเอกต้องแยกจากกัน พระเอกต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศส่วนนางเอกไม่รู้ว่าตัวเองท้อง มีเพียงอาการเล็กน้อยเพราะพึ่งเข้าสู่ช่วงไตรมาสแรก ติก! ลิลินเอวเด้ง: คุณสามีหลับหรือยังคะ Dr.sai fa : ยังเธอมีอะไรหรือเปล่า ลิลินเอวเด้ง: พอดีดูซีรีส์แล้วคิดถึงคุณสามีค่ะ Dr.sai fa: ดูอะไรไร้สาระ ลิลินเอวเด้ง: พระเอกหน้าเหมือนคุณสามีไงคะ หล่อมากกก ลิลินเอวเด้ง: งั้นคุณสามีพักผ่อนเถอะค่ะ ฝันดีนะคะที่รัก เจอกันวันศุกร์ Dr. Sai fa: อืม ฝันดี จบการสนทนา เดี๋ยววันศุกร์เลยเหรอหมายความว่าไงหมายความว่าเธอจะไม่เอาข้าวกล่องมาส่งผมที่โรงพยาบาลแล้วใช่ไหม ตอนนี้เธอต้องไปทำงานกับแม่ผมด้วยให้มันได้แบบนี้สิ ช่างแม่งเหอะ! ผมตัดสินใจล้มตัวลงนอนแต่กาแฟเมื่อเช้าคงออกฤทธิ์ทำให้ผมนอนไม่หลับ ผมไม่ได้คิดถึงใครทั้งนั้นแหละน่าเบื่อจริงๆหลังจากนี้สงสัยต้องเลิกดื่มกาแฟ 02.00น. ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปลดล็อกหน้าจอแล้วปิดหน้าจอลงเหมือนเดิม 02.05น. ผมลุกขึ้นมาเปิดไฟหัวเตียงมองรอบๆห้องแล้วนึกถึงแผนอะไรบางอย่าง ถ้าผมกลับบ้านแล้วบอกว่าคอนโดแอร์เสียคงไม่มีใครสงสัยหรอกมั้ง เอาว่ะลองดู! บ้านปิติภัทรไพศาล 02.20น. บรื้นน!! เสียงท่อรถดังมาแต่ไกลสายฟ้ารีบเดินตรงดิ่งขึ้นห้องเวลานี้ทุกคนในบ้านหลับหมดแล้วไว้ค่อยอธิบายตอนเช้าก็แล้วกัน "พี่สายฟ้าทำไมกลับบ้านดึกจังเลยคะ" ดาวเหนือเดินถือขนมขึ้นมาบนห้องพร้อมน้ำดื่มหนึ่งขวด "แอร์ที่คอนโดเสียแล้วทำไมยังไม่นอนอีกดาวเหนือ" "พึ่งกลับบ้านอะ ไอ้บ้านาวินมันใช้งานหนูเยี่ยงทาสเลย-_-" "อืม ไว้ค่อยคุยกันพี่นอนไปนอนก่อน" _____________________ แอร์เสียก็มานะคะคุณหมอ?

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more