บทที่12 คอสเพลย์NC
1160 Words
บทที่12
คอสเพลย์NC
แค่ได้ยินคุณหมอพูดว่าจะลองทุกชุดฉันก็กลืนน้ำลายลงคอเลยเพราะฉันเชื่อว่าคุณหมอสายฟ้าทำจริง เราสองคนลงมาด้านล่างผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่อมยิ้มกันใหญ่โดยเฉพาะคุณหญิง ท่านคาดหวังเรื่องหลานมากๆแต่เดือนหนาวดับฝันด้วยการฉีดยาคุมให้ฉันแล้ว
"คุณปู่ดูสิคะมีคนหึงเมียด้วยค่ะ^^" ดาวเหนือกระซิบกระซาบกับคุณปู่ของเธอพร้อมโบ้ยปากมาที่พี่ชายของเธอ
"ไร้สาระ-_-"
ฉันเขินจริงๆนะ มองจากดาวอังคารก็รู้ว่าคุณสามีของฉันเขาเขิน ฉันส่งนิ้วชี้ไปจิ้มแก้มเขาจึกๆจนเขารีบคว้ามือฉันลงสอดเข้าใต้โต๊ะ
อาหารมื้อนี้เป็นมื้อที่มีความสุขมากๆ ฉันรักทุกคนในบ้านหลังนี้ทุกคนดูแลเทคแคร์ฉันทุกอย่าง มีเพียงคุณสามีคนเดียวที่เย็นชากับฉันแต่ฉันเชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาคงเปิดใจให้ฉันบ้าง
หลังจากทานมื้อเย็นทุกคนก็มานั่งคุยกันถึงงานที่บริษัท ฉันจบการตลาดมาคุณป้าจันทร์เจ้าจึงชวนฉันมาทำงานด้วย ฉันเองก็ว่างงานจึงตอบตกลงไปทันที
"สายฟ้าลองให้ลิลินแคสงานสักตัวไหมลูก"
"อย่าเลยครับ"
"ทำไมล่ะ แม่ว่าหนูลิลินก็สวยน่ารักดีออก ป้าซินยังบอกเลยว่าเหมาะกับงานของแม่"
"ผมเหนื่อยขี้เกียจตามรับตามส่ง คุณย่าอยากให้ลิลินท้องกับผมแต่ให้ไปทำงานแบบนั้นผมว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพนะครับ"
"จริงด้วย งั้นไม่เป็นไรมาเป็นเลขาให้แม่ก็พอ"
ฉันได้งานทำแล้วนะดีใจมากคุยกันเสร็จทุกคนก็เริ่มแยกย้ายกันเข้านอนส่วนฉันกับคุณสามีเรามีนัดกันบนเตียง เขาเปิดแอร์รอด้วยความสุขสม แสงไฟสีส้มช่างบิ้วอารมณ์ของฉันกับเขาเหลือเกิน
"คุณสามีอยากแล้วเหรอคะ"
"โชว์ลีลาของเธอสิแม่นักเรียนญี่ปุ่น"
พูดขนาดนี้ฉันคงทนไม่ไหวต้องรีบไปจัดการตัวเองในห้องน้ำสวมใส่ชุดคอสเพลย์ที่เตรียมไว้คลานขึ้นเตียง ภายใต้ผ้านวมผืนนี้ฉันรับรู้ได้ว่าคุณหมอกำลังรูดลำยาวของตัวเองช้าๆ สายตาก็มองฉันไม่ละสายตา
"อาจารย์ขา...."
"ยัยเด็กขี้ยั่ว"
"ขี้เย็ตด้วยค่ะ"
ฉันดึงผ้าห่มออกช้าๆชนเห็นความใหญ่โตที่ฉันกินมันทุกวัน สีชมพูตรงหัวมันชวนให้ฉันอยากสัมผัสกับมันจนต้องส่งปลายลิ้นเลียหัวบานช้าๆจนคุณหมอส่งเสียงครางออกมา
"อ่าา~" มือหนาขยุ้มผมของลิลินพร้อมกดลงมาจนปากเล็กๆครอบครองจนมิดลำ
อึก!
บ๊วบ~
ยิ่งเขาส่งเสียงครางออกมาเท่าไหร่ฉันยิ่งเร้าใจมากขึ้นเท่านั้น ฉันลากลิ้นเลียจากปลายมนไล่ลงมาถึงพวงสวรรค์ เอวหนาแทบดิ้นเมื่อถูกฉันดูดเข้าปากทีละใบ
บ๊วบ~
"อ๊าา~ ลิลิน ซี๊ดด"
มือหนาเริ่มปัดป่ายไปทั่วเขากำลังจะถึงจุดสูงสุดฉันจึงเร่งดูดรูดลำรักให้เขาจนน้ำหวานพวยพุ่งเข้ามาใส่ปากฉันจนหยดสุดท้าย
ฉันรีบเช็ดปากตัวเองจนเขารั้งฉันขึ้นมานั่งบนหน้าเขา ใช่ค่ะตอนนี้ฉันนั่งชันเข่าอยู่บนหน้าของเขา ปลายจมูกโด่งฝังอยู่ในกลีบสาวไม่พอยังถูกลิ้นร้ายตวัดเลียซ้ำๆจนน้ำแตก
"อ๊าาา~"
"เย็ตฉันสิลิลิน อ่าา~"
ขอมาแบบนี้ฉันจะอยู่เฉยๆได้ยังไง ฉันจัดการขึ้นนั่งบนแก่นกายจนความสาวค่อยๆดูดกลืนทีละนิด ทีละนิด
"อ่าา~ แน่นจังเลยค่ะที่รัก~"
สองมือจับบั้นท้ายของฉันเพื่อขยับนำทาง ฉันโยกเอวช้าๆไต่ระดับเร็วขึ้นและแรงขึ้น ยิ่งเขาเสียวฉันยิ่งต้องการแกล้งเขา เอวบางยกขึ้นควงลำยาวจนคนเบื้องล่างหน้านิ่วกัดกรามเกร็งไปทั้งตัว
"อู่วว ที่รัก"
"ลิลิน เธอมันร้ายเกินไปแล้วนะ อ่าาห์"
ปัก! ปัก! ปัก!!
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องไม่นานลิลินก็ถึงปลายทางเธอฟุบลงไปนอนบนแผงอกแกร่ง สายฟ้าจึงจับสะโพกเธอไว้เพื่อกระแทกสวนแรงๆ
ปึก! ปึก! ปึก!
"อ่าา~"
น้ำรักพวยพุ่งออกมาเต็มโพรงสาวคุณหมอสายฟ้าเผลอพรมจูบตามใบหน้าของลิลิน เขาจับเธอนอนหงายเพื่อป้อนจูบแสนหวานอีกครั้ง
"รักนะคะคุณสามี"
ริมฝีปากหนาเผลอยิ้มออกมาเบาๆ เขารีบจัดการซุกไซร้ซอกคอขาวเพื่อไม่ให้เธอเห็นรอยยิ้มของเขา จนแล้วจนเล่ากว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าถ้าไม่ติดเศษผ่าตัดตอนเช้าคืนนี้ก็คงไม่จบง่ายๆ
วันต่อมา
ลิลินตื่นแต่เช้าเพื่อลงมาเตรียมข้าวต้มหมูสำหรับทุกคน เธอทำแซนด์วิชใส่กล่องสำหรับคุณลุง เดือนหนาวและหมอสายฟ้า ส่วนมื้อกลางวันเธอจะตามไปส่งที่โรงพยาบาลเหมือนเดิม
หมอตะวันมองลูกชายตักข้าวต้มเข้าปากข้างกายมีวิตามินบำรุงไหนว่าลืมของตั้งแต่กลับมาก็ไม่ออกจากห้องกันเลย
"สรุปเมื่อวานลูกลืมอะไรครับสายฟ้าหาเจอหรือยัง"
แคร่กๆๆ
คนถูกถามสำลักข้าวต้มจนต้องดึงทิชชูมาเช็ดปากแต่น้องสาวกับจี้ถามไม่ต่างจากพ่อเขาเลย
"นั่นสิ พี่บอกลืมของเลยรีบกลับมาไม่ใช่เหรอ" เดือนหนาวถามพี่ชายรู้ทั้งรู้ว่าพี่ชายกำลังติดเมียจนไม่อยากห่างแต่ถ้าแยกไปอยู่คอนโดก็คงกลัวเมียจะเหงาอยู่ที่นี่มีเพื่อนเยอะแยะ
"เจอแล้วกว่าจะหาเจอก็ดึกเลยไม่อยากขับรถกลับคอนโด"
"แล้ววันนี้กลับคอนโดใช่ไหมครับลูก"
ตอบยากหรือไม่อยากตอบ สายฟ้าใช้ช้อนคนข้าวต้มจนเย็นชืดเงยหน้าขึ้นมาก็เจอลิลินเสิร์ฟผลไม้ของโปรดเขากับน้องสาว
"ฉันใส่กล่องไว้ให้แล้วนะคะก่อนเที่ยงจะเอาไปให้ค่ะ"
"ขอบใจมากหนูลิลิน อยู่ที่นี่หนูอึดอัดไหมเรื่องอาหารถ้ามันรบกวนเวลาพักผ่อน หนูไม่ต้องตื่นมาทำก็ได้นะ"
"ไม่เลยค่ะ หนูอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรพรุ่งนี้ถึงจะไปศึกษางานกับคุณป้าคงไม่ได้ไปส่งอาหารกลางวันแล้ว"
"ไม่เป็นไรปกติป้าเราก็สั่งร้านอาหารไปส่งที่โรงพยาบาลให้อยู่แล้ว สายฟ้าสรุปคืนนี้ลูกจะกลับคอนโดใช่ไหมครับ"
"ครับ"
________________________
กลับคอนโดให้จริงนะคะคุณหมอ?
อ่านเพลินๆอย่าลืมคอนเมนต์กันบ้างนะคะ
- Writer
