บทที่14 เลขาคุณจันทร์เจ้า

1152 Words
บทที่14 เลขาคุณจันทร์เจ้า ฉันตื่นขึ้นมาตอนเช้ารู้สึกหนักตัวเป็นบ้าพอหันไปมองถึงได้เห็นคุณสามีนอนกอดฉันอยู่แถมยังนอนหมอนเดียวกับฉันอีก นี่น่ะเหรอคนไม่ได้ติดเมียจะเชื่อดีไหมเนี่ย ฉันค่อยๆลุกมาจัดการอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดเดรสสีหวาน วันนี้คุณป้าให้ฉันเริ่มงานแรกคือการเข้าประชุมกับครอบครัวของป้าซิน หันกลับมาอีกทีคุณสามีก็ลุกขึ้นมามองการแต่งตัวของฉันอย่างพิจารณา "สวยไหมคะ^^" "ไม่รู้สิเฉยๆ" เดรสสีพาสเทลแขนตุ๊กตาเอวเข้ารูปความยาวเหนือเข่าขึ้นมาหน่อย ปล่อยผมดัดลอนแต่งหน้าโทนหวานริมฝีปากอวบอิ่มด้วยลิปกลอสเอาอะไรมาสวย "ชิ! ช่างเถอะวันนี้ฉันคงไม่ได้เอาอาหารกลางวันไปส่งคุณนะคะแต่คุณป้าบอกว่าจะสั่งร้านโปรดของคุณให้" "อืม แล้วจะไปกี่โมง" "รอคุณป้าอยู่ค่ะ คุณป้าบอกว่าวันนี้คุณตุลาจะมารับเองไม่ต้องเอารถไป" สายฟ้าหันขวับมามองเขาลืมไปสนิทว่าลูกพี่ลูกน้องของเขาอย่างตุลาก็ร้ายไม่แพ้กัน ทำไมต้องมารับรถที่บ้านมีเป็นสิบขับไปเองไม่ได้หรือไง "ปกติแม่ฉันไปเองได้ทำไมต้องให้ไอ้ตุลามารับด้วย-_-" "เรื่องนั้นคุณป้าไม่ได้บอกไว้ค่ะบอกแค่ให้ฉันแต่งตัวสวยๆรอคุณตุลา" แค่ฉันพูดจบคุณสามีก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครบางคนส่วนฉันหันไปเติมแก้มอีกนิด "แม่กูให้มึงมารับทำไม แค่ประชุมใส่ชุดอยู่บ้านก็ได้!" หลังจากวางสายฉันก็เห็นคุณสามีทำหน้าไม่ค่อยดีเขาลุกไปอาบน้ำแต่งตัวและลงมาพร้อมฉัน ทุกคนที่นั่งอยู่จึงหันมาสนใจฉันกันหมดเพราะวันนี้ฉันสวยมาก สวยจนสามีหวง "ว๊าววว สวยจังเลยลิลิน" ดาวเหนือปรบมือให้ลิลินเธอจึงส่งมินิฮา์ทกลับไป "สวยจริงๆด้วยครับ^^" ขวับ! สายฟ้าหันไปมองเจ้าของเสียงที่เดินเข้ามา ตุลา ลูกของป้าซินกับลุงติณ หนุ่มหล่อเจ้าของธุรกิจมากมายทั้งบริษัทขนส่งที่มีสาขาทั่วประเทศ ไหนจะเป็นทายาทดูแลกิจการแบรนด์เสื้อผ้าอย่างแบรนด์วาริส รวมทั้งกิจการนำเข้าเครื่องมือแพทย์ที่ครอบครัวของสายฟ้าก็มีหุ้นส่วนอยู่เหมือนกัน "มึงมาเช้าจัง-_-" "กูมาตั้งนานแล้วครับเพื่อน เมื่อกี้ออกไปเยี่ยวใส่ล้อรถมึงมา ^^" "เวร-_-" "มาทานข้าวด้วยกันเถอะตุลาวันนี้มีโจ๊กเห็ดหอมสูตรของน้าเอง" "ครับ ผมคิดถึงโจ๊กคุณน้าที่สุดเลย" สายฟ้ามองลูกพี่ลูกน้องด้วยหางตาเขาจับแขนลิลินมานั่งสลับที่กับเขาเพราะญาติเขานั่งติดเก้าอี้ของลิลิน "หวงเมียจังเล่า" "เปล่าแค่ไม่ไว้ใจมึง -_-" "สายฟ้าทำไมเมื่อคืนไม่นอนที่คอนโดครับ กลับบ้านตอนไหนพ่อไม่เห็นรู้เรื่องเลย" "แอร์เสียครับ ผมเลยต้องกลับบ้าน" "แล้วทำไมไม่มานอนห้องกูวะ" ตุลาหันมาถามแต่ถูกสายตาพิฆาตส่งกลับไป "เสือก!" "ย่าก็คิดว่าคิดถึงเมียจนทนไม่ไหว แบบนั้นก็แล้วไปย่าจะไปจันทบุรีจะได้พาหนูลิลินไปด้วย" "ไปกี่วันครับคุณย่า" "3-4วัน หนูลิลินจะได้กลับไปหาพ่อแม่เขาบ้าง" 'ตายพอดีกู' เสียงบ่นเบาขณะตักโจ๊กเข้าปากแต่ไม่อาจรอดพ้นสายตาและหูทิพย์ของตุลาได้เลย เขายิ้มกรุ้มกริ่มกับทุกคนตอนนี้มีคนแสดงอาการออกมาทางสีหน้าไม่รู้ตัวแล้ว บริษัท SJ จำกัด ฉันเดินเข้ามาในห้องประชุมวันนี้เร็วๆนี้จะมีงานซีรีส์แนววัยว้าวุ่นของค่ายSJเป็นโปรเจกที่ทำร่วมกับค่ายวาริสมีผู้สนับสนุนหลักคือ แบรนด์วาริสกับเอวาคอสเมติก นักแสดงสิบกว่าชีวิตต้องโชว์ความสามารถของตัวเองออกมา "หนูลิลินใกล้จะมีหลานให้ป้าหรือยังลูก ป้าหมดหวังกับตุลาแล้ว" "ยังค่ะช่วงนี้หนูยังอยากทำงานกันอยู่" "แม่ก็บอกซีดีดิ ลูกสาวคนโปรดของแม่ไงป่านนี้ยังไม่เลิกวิ่งตามผู้ชายเลย แรดเหมือนใครแม่รู้ไหม" "เหมือนฉันนี่แหละ!" ซินหันมาตอบลูกชายตัวเองจนทุกคนพากันหัวเราะ การประชุมดำเนินต่อไปฉันจดรายละเอียดการประชุมเอาไว้หลักๆคืองบประมาณที่ต้องลงทุนแต่ซีรีส์แนวนักเรียนวัยใสงบประมาณไม่เยอะ นักแสดงหลักชื่อขนมเพราะน้องมียอดฟอลโลว์เยอะมากมีฐานแฟนคลับค่อนข้างเหนียวแน่น อีกคนชื่อฟร้องค์ นักแสดงชายหน้าตาดีทั้งสองคนเป็นตัวยืนของค่ายเลยก็ว่าได้ "ตุลารายละเอียดเพิ่มเติมส่งให้หนูลิลินด้วยนะ แม่จะพาน้าเราไปคุยกับคุณวันใหม่ก่อน" "ครับแม่ ลิลินเดี๋ยวเราไปนั่งคุยกันตรงโน้นดีกว่าทางนี้ปล่อยให้เด็กๆคุยกันไป" "ค่ะ" ระหว่างที่ฉันคุยกับคุณตุลาฉันสังเกตว่าน้องขนมจะมองมาทางฉันสองคนตลอด จนคุณตุลาเปิดรูปโรงเรียนที่จะใช้ถ่ายทำให้ดูน้องขนมแทบจะไม่มีสมาธิเลย เซนต์ฉันมันบอกว่าเธอกำลังหวงผู้ อาการนี้ฉันเคยเป็น "คุณตุลาคะ เด็กคุณดูขี้หวงคุณมากเลยนะคะ" ชัดเจนคุณตุลาหันไปมองน้องขนมแถมยังรีบเว้นระยะห่างกับฉันเล็กน้อย ที่แท้ก็แอบกินกับเด็กในค่ายนี่เอง ติก! Dr. Sai fa: คุยงานเสร็จหรือยัง ลิลิน: เสร็จแล้วค่ะรอคุณป้า Dr. Sai fa: ออกมาได้แล้วฉันรออยู่หิวข้าวจะแย่อยู่แล้ว ลิลิน: อ้าว ไม่เห็นคุณป้าบอกนี่คะว่าคุณสามีจะมารับ ฉันเลยตอบตกลงทานข้าวกับคุณตุลาไปแล้ว Dr. Sai fa: ฉันแค่ผ่านมาทำธุระแถวนี้ งั้นรอฉันแป๊บนึงเดี๋ยวขึ้นไปรับ จบการสนทนา ไม่ถึงห้านาทีคุณสามีก็เดินตรงดิ่งเข้ามาตบหัวคุณตุลาจนเจ้าตัวหัวทิ่มไปกับโต๊ะ "ไปส่งแม่กูด้วยล่ะ" "มึงไม่รับแม่มึงไปด้วยเลยล่ะไหนๆก็มาแล้ว" "กูจะไปทำธุระต่อ ไปลิลิน" ไม่พูดเปล่ายังดึงแขนฉันลุกขึ้นก่อนจะพาออกมาจากบริษัท คนขี้หวงแต่เก็บอาการไม่อยู่คิดว่าคนอื่นเขาดูไม่ออกหรือไงนะ "ยิ้มอะไรของเธอ-_-" "ดีใจที่คุณเปิดใจให้ฉันบ้างแล้ว^^" "หลงตัวเองฉันแค่ผ่านมาแถวนี้เฉยๆ-_-" ___________________ คนขี้หวงเดี๋ยวนี้เริ่มหวงรุนแรงขึ้นหรือเปล่าคะคุณหมอขาาา??
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD