Pumihit si Ric paharap sa akin at pinakatitigan ako. Dahil sa nakaharap ako sa kanya at hindi ko inaasahan ang ginawa n’ya ay wala akong nagawa kundi salubungin ang nangungusap n’yang mga mata. Pinigilan kong mapakurap dahil pakiramdam ko ay talo ako kapag ginawa ko iyon.
Hindi ko rin maintindihan kung bakit ganito s’ya makatitig sa akin. Para bang binabasa n’ya maging ang kuwento sa likod ng kaluluwa ko.
Natigilan ako. Teka… May ganoon ba? Posible bang mabuksan at mabasa ang nilalaman ng kaluluwa ng isang tao?
“Gabriella…” He called my attention. Napansin n’ya sigurong nagde-daydreaming na naman ako.
“Huh?” Kumurap ako. Lalo ko tuloy nabigyan ng atensyon ang mga mata n’yang kasingdilim at kasinglalim ng gabi. Makislap ang mga iyon at punong-puno ng emosyon. Pakiramdam ko nga ay malulu
