Sinilip ko ang paa ko. Hindi na iyon masakit at tuluyan na ring nawala ang pamamaga. Bumisita na rin ako sa clinic kagabi at sinabi na ng nurse na maayos na iyon. Puwede na akong manipa, huwag nga lang daw akong tatakbo nang sobra dahil kailangan ko pa ring mag-ingat kahit paano.
Nakakapaglakad na ako nang maayos pero hindi na rin ako nakasali sa mga activity na isinagawa kagabi. Nanood na lang ako sa kanila.
Maganda at masaya ang trip na ito. Halata naman iyon sa amin ngunit hindi ko pa rin talaga maiwasang hindi manghaba ang nguso sa tuwing nakikita ko si Ric.
Ilang beses n’ya akong dinedma kahapon. Ni hindi n’ya ako pinansin at kahit ilang beses ko s’yang binati ay para lang akong hangin sa kanya. Ni hindi n’ya ako tiningnan kaya mas nakakasama ng loob. Lalo na at hindi ko naman alam
