สี่ปีต่อมา.... -พัดชา- จูบดุดันของริมฝีปากหนาเริ่มทวีความรุนแรงขึ้น แม้ว่าบทรักเพิ่งสงบไปหากแต่ดูแล้วเหมือนมันจะเริ่มลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง ส่วนฉันสู้ยิบตาตลอดบอกกี่ยกฉันได้หมด สนุก เคลิบเคลิ้ม และมีความสุขมากมันคือความรู้สึกของฉันในตอนนี้ พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงเนื้อกระทบดังขึ้นเมื่อเอวหน้าเริ่มขยับเข้าออกอีกครั้ง ทำให้ฉันต้องถอนริมฝีปากออกมาเพื่อร้องครางเสียงกระเส่า ซึ่งจังหวะของเขายังคงถี่ราวกับว่าก่อนหน้านี้เขาไม่ได้เพิ่งปล่อยออกมา อิทธ์โน้มใบหน้าลงมาคลอเคลียที่ซอกคอของฉันก่อนจะลากปลายลิ้นนุ่มลื่นนั้นมาเลียใบหูของฉัน ดั่งไฟร้อนที่กำลังแผดเผาร่างกายของฉันให้มอดไหม้ มันระอุและร้อนจนฉันกระสับกระส่ายไปทั้งตัว ก่อนที่เข้าชะงักไป “อ๊า~” ริมฝีปากหนาครางเสียงออกมา ซึ่งการถอดถอนแก่นกายของเขาออกจากร่องของฉันทำให้ฉันจิกเล็บลงบนที่นอน “บ้าฉิบ เธอสายแน่ ๆ” เสียงทุ้มลึกของเขาดังขึ้น ขณะที่เ