Chapter 22

1442 Words

MATAPOS mamitas ng mga dahon ng malunggay ay ipinasya na rin ni Candy na bumalik na sa mansiyon. Buhat sa nilalakaran niya ay natanawan pa niya ng bahagya ang kinaroroonang silid ni Mhorric. Napangiti siya nang maalala ang binata. Sa halos isang linggo at mahigit niyang pag-aalaga at paggagamot dito ay malaki na ang pinagbago nito. Patuyo na kasi ang mamaso nito. Ibig lang niyong sabihin ay malapit na rin niya itong iwanan. For real. Unti-unting napalis ang ngiti sa labi ni Candy. Bakit bigla siyang nalulungkot sa kaalamang malapit na silang magkahiwalay ng landas? Napapadalas iyon. Ipinilig-pilig niya ang ulo. Kung ano-ano na talaga ang pumapasok sa kaniyang isipan. Alam niyang hindi na iyon healthy. At lalong hindi maaari na makaramdam siya ng lungkot o ano dahil sa nalalapit na paghih

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD