@20.00 น.
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมองนาฬิกาเวลาประมาณสองทุ่มกว่า เอาจริงๆคือยังเหนื่อยอยู่แหละแต่ว่าฉันหิวมากกว่านะสิ ทานข้าวล่าสุดเที่ยงเกือบบ่ายจนถึงตอนนี้สองทุ่มแล้วยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย
"อ๊ะ"
เขายื่นมือมาโอบรอบเอวฉันแน่นกว่าเดิมจนฉันไม่สามารถที่จะขยับตัวได้ ฉันพยายามดึงแขนเขาออกสงสัยจะแรงไปหน่อยเขาถึงกับลืมตาตื่นแช้วทำหน้าหงุดหงิด
"อะไรของเธอ"
"แหะๆ หนูหิวข้าวค่ะคุณกร"
ฉันเอ่ยออกไปเสียงสั่นคือถ้าเขาไม่หิวฉันไปหาอะไรทานเองก็ได้นะฉันไปคนเดียวได้
"วุ่นวายจริงๆ"
เขาเอ่ยออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะปล่อยเอวฉันแล้วลุกขึ้นจากเตียงเขาเดินไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่พรางมองหน้าฉันไปด้วย
"จะกินมั้ยข้าวนะไปแต่งตัวสิ"
"คุณกรจะไปทานข้าวกับหนูเหรอคะ"
เขาถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆก่อนจะเอาเสื้อพาดไหล่แล้วมองหน้าฉัน
"ถ้าฉันไม่ไปแล้วผีที่ไหนมันจะไป ห๊ะ"
โธ่ถามแค่นี้เองนี่นาทำไมจะต้องเกรี้ยวกราดขนาดนั้นด้วยเล่า ฉ
