"พอเถอะค่ะหนูไม่ไหวแล้ว"
ฉันเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้าสุดๆ ฉันไม่ไหวจริงๆนี่มันปาไปเกือบสองชั่วโมงแล้วที่เขาทำกับฉันแบบนี้ หลายคนคงจะงงสินะว่าแบบไหน ก็แบบที่เขาชอบทำไงหละขืนใจฉันรุนแรงกับฉันจนพอใจเขาถึงจะยอมปล่อยให้ฉันเป็นอิสระไง
"จะปากดีอีกมั้ย"
ฉันเงียบไม่ตอบเขานั้นมันหมายถึงฉันท้าทายเขาอีกแล้วสินะ ที่ฉันไม่ตอบไม่พูดไม่อะไรเพราะฉันเหนื่อยฉันไม่อยากต่อล้อต่อเถียงอะไรกับเขาอีกแล้ว
"เงียบแบบนี้สงสัยเธอคงไม่อยากนอนสินะ หึ"
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ
"อ๊ะๆๆๆๆ อื้อ จุก อ้าาาาา"
"ร้องออกมาฉันชอบ หึ"
"ไอ้คนใจร้าย ไอ้ผู้ชายโรคจิต"
"ปากดีงั้นก็ทนไอ้โรคจิตคนนี้ให้ได้แล้วกัน"
"ซี๊ดดดดด โคตรเสียวววว"
"อ๊ะๆๆ"
.
.
เช้าวันต่อมา.........
ฉันยืนมองตัวเองในกระจกโทรมมากๆอย่างกับคนถูกรุมโทรมก็ไม่ปาน นึกแล้วก็สมเพชตัวเองสิ้นดีนี่ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ อุ้มท้องลูกของเขาเองแท้ๆแต่บอกจะรับผิดชอบแค่ล
