SANDINO GALLIGUEZ MARKED by the MAFIA BOSS (Sandino & Analyn)

CHAPTER 3

•PRESENT YEAR•

"Amida, find an apartment near Bustamante University as soon as possible!" utos ko kay Amida nang matapos kong kausapin ang aking kaibigan at kababatang si Jenniel sa cellphone.

Tumawag ito at ibinalitang gusto nitong lumuwas ng Manila upang mag-aral. Hindi ko alam kung tama ang naging desisyon kong paluwasin ito at akuin ang pagtulong dito, lalo na't wala itong alam tungkol sa akin, sa totoong sitwasyon at pagkatao ko.

Subalit pag maiisip ko ang sitwasyon nito at ng pamumuhay nito ay hindi ko matiis na hindi ito tulungan. Kababata ko si Jenniel sa Bicol at inaanak ito ng aking ina. Sabay kaming lumaki kahit na matanda ako rito ng walong taon.

Wala akong ibang naging kaibigang itinuring mula nang magkaisip ako kundi si Jenniel lamang. Marahil ay nakikita ko rin sa katauhan nito ang aking bunsong kapatid na si Alexandra, kaya't sa pagkakataong ito ay hindi ko ito magawang tiisin at pababayaan.

Gusto kong maabot nito ang pangarap nito at hindi ko iyon kayang ipagdamot. Subalit dahil sa totoo kong pagkatao ay hindi ko alam kung paano ko ito pakikiharapan at pakikitunguhan.

"Boss?" naguguluhang tanong ni Amida habang nakakunot ang mga kilay na nakatitig sa akin.

Napa buntonghininga na lamang ako at lumakad patungo sa wine rock na nasa loob ng aking opisina pagkatapos ay nagsalin ako sa wine glass at agad ko ring ininom saka ako muling bumaling ng tingin kay Amida.

"'Yong sakto lang ang laki at agad mong lagyan ng mga CCTV camera sa palibot ng bahay." Saka ako muling uminom ng alak. "'Wag ka nang marami pang tanong! Gawin mo na lang at siguraduhin mong may mahahanap ka ngayong araw. Doblehin mo ang presyo at siguraduhin mong maayos ang mga papel ng bahay dahil ayaw ko ng mga aberya."

"Boss, plano mo na bang bilhin? Akala ko po uupahan n'yo lang." Saka ito marahang napakamot sa ulo.

"Bibilhin ko at doon kita ililibing!" sigaw ko.

Napaatras naman ito at muling napakamot sa ulo. "Copy, boss! Dodoblehin ko ang presyo para ibenta sa atin ng may-ari at dapat malapit lang sa Bustamante University. 'Tsaka ko lalagyan ng mga CCTV camera sa palibot ng bahay." Pagkatapos ay saka ito bahagyang yumukod at agad na ring tumalikod palabas ng aking opisina.

Napailing na lamang ako sa ugali ni Amida. Isa iyon sa ugali nitong nagustuhan ko. Agad na itong umiiwas pag alam na nitong nagsisimula ng uminit ang aking ulo at ang ugali nitong maloko na minsang napapatawa na lamang ako ng lihim sa aking isipan.

Paglabas nito ay nakarinig naman ako nang mahinang pagkatok sa labas ng pinto ng aking opisina.

"Come in!" malakas kong turan saka ako muling bumalik sa aking table at naupo sa swivel chair habang nakaharap sa malaking salaming dingding na tanaw ang naglalakihan at nagtataasang mga gusali.

"Sir, papipirmahan ko lang po sana ang ilang mga dokumento from Department of Finance." Rinig kong turan ng aking sekretarya na si Vanessa.

"Lock the door." Sa halip ay utos ko saka ko iniikot ang aking swivel chair paharap dito at kasabay noon ay ang pagtunog ng lock sa pinto ng aking opisina.

Agad itong yumukod nang tuluyan na akong makaharap. "Come here!" utos ko.

Humakbang ito papalapit sa akin at sinenyasan kong lumuhod sa aking harapan, na agad naman nitong ginawa.

"Give me d*mn pleasure." Malamig kong turan saka ko ito hinawakan sa baba at marahang iniangat ang mukha.

Tumango naman ito kasabay ng pagkagat sa labi at ipinatong sa ibabaw ng aking table ang mga dokumentong dala nito.

Lumapit ito at dahan-dahang binubuksan ang aking pantalon habang ang aking mga kamay at nakapatong sa tigkabilang silyon ng aking upuan. Nag-angat ito ng mukha nang tuluyan na nitong naibaba ang aking pants at boxer brief.

Hinawakan nito ang aking naghuhumindig na p****i, pagkatapos ay dahan-dahan na itong lumapit at agad isinubo. Napapikit ako kasabay ng bahagyang pagtingala nang maramdaman ko na ang mainit na loob ng bibig nito.

Nagsimula nang gumalaw ang bibig nito kasabay nang pagtaas baba ng kamay nito habang mariing nakahawak sa aking p****i, at sa puntong iyon ay unti-unti na ring nabubuhay ang aking pagnanasa sa sarap na idinudulot ng bibig nito.

"Oohhhhfvck! s**t!" mariin kong mura kasabay ng aking pag-ungol.

Tumingin ako rito at kita ko ang pagkabanat ng labi nito habang nasaloob ang aking p****i. Alam kong nahihirapan ito dahil na rin sa taba at haba ng aking sandata na halos kinababaliwan nang lahat ng babaeng aking naiikama.

"Look at me while you give me pleasure. Gusto kong makitang nahihirapan ang bibig mo sa pagbibigay ng sarap sa aking p****i." Walang buhay kong turan saka ko mariing hinawakan ang buhok nito at iginaya sa pagsubo sa aking p****i.

"D*mn! Your mouth is so fvcking good! Fvck yeah! s**t!" puno ng gigil kong mura, pagkatapos ay lalo kong isinagad ang aking p****i sa loob ng bibig nito.

Sarap na sarap ako sa idinudulot ng bibig nito sa aking sandata, at sa puntong iyon ay ramdam na ramdam ko ang pagsagad ng aking p****i sa lalamunan nito.

Napangisi na lamang ako nang makita kong umaagos ang mga luha nito habang nakatitig sa akin ang mga mata nitong ngayon ay namumula-mula na kasabay ng pagduwal nito habang nananatiling nakasagad ang aking p****i sa lalamunan nito.

"Ohhhhshit! Fvck! I want to fvck your mouth hard! D*mn! Oohhhh!" ungol ko at lalo ko pang binilisan ang paglabas pasok ng aking p****i sa loob ng bibig nito habang mariin akong nakahawak sa buhok nito.

Mababakas ang hirap na nararamdaman sa mukha nito dahil sa aking ginagawa, ngunit sa tagpong iyon ay hindi man lang ako nakakaramdam o makaramdam ng awa para dito bagkus ay waring nagdidiwang pa ang aking kalooban sa tagpong aking nakikita.

Nararapat lamang sa mga babae ang mahirapan sa aking mga kamay dahil pareparehas lamang ang mga ito tulad ni Grace Roco. Pera at kapangyarihan lamang ang hangad sa isang tulad ko, at iyon ang hindi ko hahayang makuha ng mga ito.

"Fvck! Urghhhhh!" huling mura ko kasabay ng aking mariing pag-ungol nang tuloyan na akong nilabasan sa loob ng bibig nito. At hindi ko pa iyon hinuhugot hangga't hindi pa nito lubusang nalulunok ang lahat ng katas na aking inilabas.

Napangisi na lamang ako nang makita ko ang paggalaw ng lalamunan nito dahil sa ginawang paglunok sa aking katas, pagkatapos ay hinugot ko na rin ang aking pagkalaki mula sa bibig nito saka ako tumayo at isinuot ko na ang aking pantalon.

Nilingon ko ito at kita kong kasalukuyan pa nitong pinupunsan ang palibot ng bibig nito gamit ang mga daliri, pagkatapos ay tumayo na rin ito habang bahagyang nakayuko sa aking harapan.

"Leave!" utos ko, at marahan naman itong yumukod pagkatapos ay agad na rin itong tumalikod palabas ng aking opisina.

Hindi ko na uli to tinapunan pa ng tingin, pagkatapos ay saka ako muling naupo sa swivel chair at iniikot paharap sa aking table, 'tsaka ko dinampot ang mga dokumentong dala nito kanina at inisa-isa kong pinirmahan.

NASA KALAGITNAAN ako ng meeting kasama ang mga board member nang pumasok sa loob ng conference room si Amida at agad lumapit sa akin saka nito ibinigay ang isang brown envelope.

"What's this?" tanong ko habang nakakunot ang aking mga kilay.

"Tungkol po sa misis mo, boss," bulong nito sa aking tainga at sinigurado nitong walang ibang makakarinig para na rin sa kaligtasan ng aking asawa.

Alam kong sa oras na makarating sa aking mga kalaban ang tungkol sa aking asawa ay hindi titigil ang mga ito sa paghalungkat sa katotohanan at pagkatao nito, at malaki ang posibilidad na gamiting panlaban sa akin ng aking mga kalaban ang aking asawa, kaya't ang aking mga tauhan lalo na sina Amida at Dolfo ay ingat na ingat na mapapag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon lalo na't kung may mga taong maaaring makarinig sa paligid.

Lihim akong napangiti nang marinig ko ang salitang tinuran nito. "Let's proceed with our meeting tomorrow. You can leave now."

Tumango naman ang lahat ng mga board member at walang anumang salita ang namutawi sa bibig ng mga ito, pagkatapos ay sabay-sabay na tumayo at yumukod sa aking harapan hanggang sa tuluyan na ring lumabas ang mga ito ng conference room.

Bumaling ako kay Amida na ngayon ay tahimik na nakatayo sa aking gilid habang nakayuko ang ulo.

"How's my wife right now?" tanong ko habang seryosong nakatingin sa maganda nitong mukha na nasa larawan.

It's been five years, my wife. But you only get more beautiful.

Impit kong usal sa aking isipan kasabay nang malakas na pagkabog ng aking dibdib dahil sa kasiyahang muli ko na itong nakita kahit man lang sa larawan makalipas ang walong taong pagtatago ng mga ito.

Napailing na lamang ako nang muli kong maalala ang nakakatawang tagpo sa nakalipas na limang taon.

Araw noon ng kaarawan nito at disiotso anyos na ito. Iyon na rin sana ang araw na kukunin ko ito mula sa pamilya nito, ngunit hindi iyon nangyari dahil nang gabing pinuntahan ko ito sa bahay nito ay wala akong inabutan kun'di ang isang abandunadong bahay.

Napatawa na lamang ako sa aking sarili dahil nagawa akong takasan ng mga simpleng tao na walang kakayahang lumaban sa akin, ngunit sa kabila noon ay hindi ko rin maitatanggi ang matinding galit sa aking dibdib.

Agad kong ipinahanap ang mga ito ngunit sa loob ng limang taong iyon ay nananatili pa ring blangko ang resulta, na muli ko lamang ikinatawa sa aking sarili dahil ang isang mafia ay nagawang taguan ng maliliit na mga daga.

Hanggang isang araw ay may nakuha akong impormasyon mula kay Amida na nahanap na raw nito ang kinaroroonan ng pamilyang Aguilar. At natagpuan ang mga ito sa lugar ng Maasin, Iloilo City, kaya't agad kong pinapunta roon si Amida at ang ilan kong mga tauhan upang masiguro kung tama ang impormasyong nakuha nito.

Napailing na lamang ako sa aking sarili dahil sa loob ng limang taon ay nananatili pa ring nasa loob ng bansa ang mga ito, ngunit dahil matinik sa pagtatago ang mga ito ay hindi ko agad natunton. Ngunit ngayon ay titiyakin kong hindi na ako matatakasan pa ng mga ito.

"Maayos naman po, boss. At ngayon po ay kasalukuyan na rin silang nand'to sa Manila dahil sa pag-aaral ni Mrs. Analyn Galliguez." Imporma nito at muli ay lihim akong napangiti sa tinirunan nito kung paano nito i-address ang aking asawa.

"Good! Hayaan n'yo lang muna. Sa ngayon ay hindi ko pa s'ya puwedeng kunin dahil sa malaking misyon natin sa ibang bansa. At ako na ang bahalang gumawa ng paraan upang mapalapit sa kanya at kukunin ko ang loob n'ya sa ibang paraan. Sisiguraduhin kong sa pagkakataong 'yon ay mapupunlaan ko na ang sariwa n'yang matres." Saka ako lihim na napangisi.

"Siguraduhin n'yo lang na doble ang pagbabantay n'yo sa kanya at hindi na kayo uli matatakasan pa dahil kung maulit uli ang nangyari noon, lahat kayo ay ibabaon ko na ng buhay, lalo ka na!" mariin kong turan, na agad naman nitong ikinatango.

"Copy, boss, ako na po ang bahala. Isa pa rin po sa nalaman ko ay sa Bustamante University rin po s'ya mag-aaral at BS in Nursing po ang kinukuha n'yang kurso."

Agad namang sumilay ang nakakalokong ngisi sa aking bibig nang marinig ko ang impormasyong iyon at naisip na lamang na talagang umaayon pa rin sa akin ang pagkakataon dahil sa parehas na university lamang mag-aaral ito at ang aking kaibigang si Jenniel na maging ang kurso ng mga ito ay iisa lamang.

"I need to know who is in charge of the registrar for that course and set up a meeting. I want to talk." Utos ko at muling ibinalik ang mga larawan ng aking asawa sa loob ng envelope.

Gusto kong gumawa ng paraan upang magkalapit ang dalawa, at si Jenniel lamang ang may pinakamalaking tiyansa na maging sangkalan upang mapalapit sa akin ang aking asawa na hindi ko na kailangan pang daanin sa dahas, kaya't kinakailangan kong makausap ang in charge sa kursong iyon upang ipagawa rito ang aking nais, at alam kong hindi rin iyon mahirap mangyari dahil iisang kurso lamang ang dalawa.

"Copy, boss," tugon nito, pagkatapos ay muli itong naglapag ng isa pang envelope sa aking harapan. "Ito na rin po ang mga dokumento sa apartment na nabili ko. Bahay at lupa na po, boss, ang aking binili at 'yong isang kadikit na apartment, boss, ay ginawa ko na lang control room para sa mga nakakabit na CCTV camera sa palibot ng lugar, mayr'on na rin pong warning device at nai-set ko na rin po ang lahat. Naisaayos ko na po ang lahat ng mga gamit at 'yong titira na lang po ang kulang."

Tumango ako. "Good job, Amida! Dahil d'yan papayagan muna kitang umuwi sa pamilya mo sa Quezon, but make sure you come back after five days. Dahil kung hindi ipapakaladkad kitang pabalik dito." Pagkatapos ay saka ako tumayo at tinalikuran ko na ito, dumireto na rin ako palabas ng conference room.

Narinig ko pa ang mahina nitong pagsambit ng yes at alam kong sa oras na iyon ay labis ang katuwaang nararamdaman nito, lalo na't halos ilang taon na rin itong hindi nakakauwi sa pamilya nito sa Quezon Province dahil na rin paglilingkod sa akin at sa sunod-sunod na labang hinarap namin.