Chapter 3- SPG (GRO)
1051 Words
"But I'm never gonna make it without you. Do you really want to see me crawl? And I'm never gonna make it like you do. Making love out of nothing at all." Narinig ni Natasha ang saliw na musikang iyon sa guni-guni niya.
Akala niya'y henehele siya sa ulap sa mga oras na iyon pero nagkakamali siya. Rumihestro sa espayong nandoon na mag-isa lamang siya at wala siyang kasama. Napabalikwas si Natasha dahil sa haplos ng malamig na hangin, hindi iyon sa aircondition peeo sa hangin mula sa bintanang nakabukas.
Maliwanag na sa labas at tila nakatulog siya ng mahimbing. Alam niyang napagod siya sa nagdaang oras at alam niyang medyo napunan ang kakulangan na nasa loob niya.
Marahan niyang kinuha ang kaniyang saplot na nagkalat sa sahig at isa-isang sinuot. She didn't see where Gideon went, wala itong sinabi at mas lalong wala siyang ideya kung nasaan man ito ngayon. All they share is a night for pleasure.
Walang attachment, walang drama at walang pakialam kung anuman ang mga pangyayari sa bawat buhay-buhay nila. Nang makapagsuot sa kaniyang damit ay marahan siyang umupo at tiningnan ang kabuuan ng kwarto ni Gideon.
Walang bakas na nabubuhay ito sa umaga roon. Malinis at arranged lahat ang ayos ng bawat eskinita na tila walang gumagamit o nagpipirme sa lugar na iyon. Ang tanging makalat lamang na bahagi ay ang kamang pinagsaluhan nila ni Gideon na gaya niya'y ginagamit lang sa gabi.
Hindi siya nag-e-exist sa umaga, at lalong hindi siya nag-e-exist sa gabi. She is losing herself again.
Napahawak si Natasha sa sariling palad at doo'y nakita ang suot niyang singsing. Iyon ang singsing na simbolo ng kaniyang pagmamahal kay Hernan, at kahit wala na ito'y patuloy pa rin niyang inaalala na kahit minsan sa buhay niya'y may nagpahalaga sa kaniya. Sa katahimikang iyon ay nagbalik ang kaniyang ala-ala. Noong panahon kung saan lugmok siya sa putikan, kung saan namuhay siya bilang pokpok sa Maynila.
Flashback
Tanaw ni Natasha ang salamin habang nagkokolorete ng labi. Inaayos niya ang kaniyang suot na mask na siyang pantabon sa kaniyang kahubaran. Ilang minuto na lang ay sasayaw na siya sa madilim na bar na iyon, at tanging mga patay-sindi na ilaw lamang ang bumabalot sa kaniyang nakaladlad na kaluluwa.
"Bakla, dalian mo raw sabi ni Mamu, hinihintay ka na ng mga parokyano mo," sabi pa ng isang entertainer na kakatapos lang mag-perform.
"Oh teka lang saglit, tapusin ko lang 'to," ani niya saka pa tumayo at marahang naglakad sa suot niyang sandal na may limang pulgada na takong.
Nang makapunta siya sa sentro ng aliwan ay naroroon ang dance pole na katuwang niya sa pagsasayaw. Ekis-ekis ang paglakad niya bago pa tumuwad at nagpakita ng kaniyang makurbang pang-upo, hawak-hawak niya ang sariling s**o na siyang kinahuhumalingan ng parokyano niya.
Agad niyang narinig ang pagsipol ng mga ito at ang masigabong palakpakan. Marahan niyang binabalandra ang katawan na sumasayaw sa saliw ng mahinang tugtugin.
Tanging maskara lamang niya ang kaniyang takip na nagtatago sa kaniyang totong emosyon. Dahil sa bawat pilantik ng kaniyang sayaw at pagpapakita ng kaniyang kaselanan ay ang mumunting luha na tinatabunan ng maskarang iyon.
Kung mayroon man siyang mali, iyon ay ang pagiging mahirap lang nila. Sa murang edad ay ibenenta siya ng kaniyang tiyahin sa may-ari ng club na iyon. Maagang namatay ang ina at ama niya. Nawalay siya sa iba pa niyang kapatid na benenta rin ng kaniyang tiyahin sa kani-kaninong parokyano. Sa mura niyang edad na dose ay nabinyagan na ang p********e niya.
Minolestya siya ng lalaking may-ari ng club at ipinaubaya sa kani-kaninong kaibigan nito. Doon niya natutunan ang lahat ng posisyon at mga kalakalan sa industriya ng pornograpo at pagbubugaw.
Napasok din siya bilang escort sa isang client na nilalako siya sa porn site as pornstar. Hindi nga niya nakalimutan noong nakipag-s*x siya sa mag-asawa at siya ang ginawang slave ng mga ito, parang naging materyal na bagay lamang siya sa mga pantasya ng mga ito.
Hanggang sa edad na dese-syete ay naging 'star' siya ng mismong club at doo'y nakilala bilang si 'Natasha', ang pangalan kung saan maraming kumunsumo at ginatasan siya.
Ang pangalan na tumatak sa madla na isa lamang siyang hamak na pokpok. Akala niya'y doon na magtatapos ang lahat sa buhay niya, until Hernan came to her life and take her to that cave. Hernan was once her customer and because of her situation, Hernan took her as his own property and took her as his own.
Binihisan siya nito, inaruga, minahal, inilagay sa pedestal at pinakasalan. It is very magical knowing her downfall rise up again, but like what a story should be, it has be ended.
Sa masalimoot na bahagi ng buhay ni Natasha, nalugmok na naman siya ulit, hindi dahil nawala sa kaniya ang lahat, pero dahil nawala ang taong kinapitan niya ng pag-asa. Ang pag-asa na sa bawat araw na dapat niyang panindigan bilang isang 'Hettleworth'.
Muling nagbalik ang guni-guni ni Natasha at napansin ang luhang nasa pisngi niya. She wiped those tears as she handled herself again.
She rise up and walked to that door, leaving nothing but a marks on bedsheet she wish she didn't do. Sa pagbaba niya sa elevator ay napansin niya ang isang litrato, isang litrato ng binata. Macho, gwapo, matangkad at halatang mas bata pa sa kaniya. Nilinga niya ang paligid pero walang tao na nandoon.
Bakit kaya nasa mismong floor ni Gideon ang larawan ng lalaking iyon, may ugnayan kaya ang nasa litrato at si Gideon na kaibigan niya? Tumaas ang kilay niya sa pinag-iisip niya. Well, hindi dahil parehong may hitsura ang mga ito pero dahil pareho lang ang mga ito na pera lang ang kailangan sa kaniya.
"High maintenance. Tch." Ani niya saka pa isiniksik sa kaniyang bag ang larawan. Maybe she can send it through media account kay Gideon, baka importante ang larawang iyon.
She tap the elevator button and managed herself to go down. For now, dapat niyang asikasuhin ang mga tauhan niya. "God," she murmur looking up to the mirrored ceiling.
Gaya kanina sa kwarto, nakita na naman niyang mag-isa siya. Nothing but an empty spaces right beside her.
She sighed.
...itutuloy.
- Writer
