"...นี่ครับแม่ แตงโมของหลาน" ภูพิงค์หิ้วถุงแตงโมเข้ามาในบ้าน สวนทางกับเฮียภูมิและเจ้รักที่เดินออกจากบ้านไปพอดี
รับรู้ว่าแด๊ดดี้ของหลานๆ ต้องพาภรรยาไปหาหมอ เลยไม่มีโอกาสได้คุยถึงความผิดปกติบางอย่างที่เขาบังเอิญเจอมา
"ลูกโตมาก ซื้อมาเยอะแยะตลอด กินไม่ทันแล้ว ถ้าลูกแตงโมจะโตขนาดนี้ ทีหลังหิ้วมาสองลูกพอนะลูก"
"นอกจากเด็กๆ คุณพ่อกับคุณแม่ เจ้กับเฮียก็กินได้นี่นา คัดเกรดอย่างดี หวานแน่นอนครับ"
"ทั้งหล่อและเอาใจใส่ดีขนาดนี้ เมื่อไหร่กันน๊าลูกชายคนนี้จะมีแฟน" เบญญาเอียงใบหน้าไปทางถุงแตงโม
ภพนิพิฐในสายตาของผู้เป็นแม่ นอกจากรายนี้จะหล่อเหลา ความอ่อนโยนที่เคยเห็นในตอนที่อยู่กับหลานๆ ความรักพี่รักน้องที่มีให้เห็นอยู่เสมอมา
ชักอยากรู้ว่าผู้หญิงของลูกชายคนนี้รูปร่างหน้าตาจะเป็นยังไง!
รอยบนท่อนแขนนั่นก็ยิ่งทำให้สงสัย ดีไม่ดีก็อาจจะเป็นร่องรอยแบบพี่บุตรชายคนเล็กกำลังสงสัย และถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ผ
