"ซานย์โทรมา?"
"ใช่ค่ะ ไม่เสียแรงที่วันนี้นอนดึกทั้งที่พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า" รอยบุ๋มของลักยิ้มเล็กๆ บนมุมปาก บอกถึงความสดใสที่ออกมาจากข้างใน ซาเฟียร์รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาแบบทันตาเห็น สิ่งนี้มันกำลังแทนที่บางอย่าง
นั่นคือการที่คนตัวโตก้าวขาออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันรอบเอวสอบ แต่เธอยังปล่อยผ่านเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ
ทั้งที่สถานะระหว่างเธอและเขามันไม่ควรมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลย
ภพนิพิฐพยักหน้าเบาๆ พลางใช้มือสางน้ำหมาดๆ ที่เกาะอยู่บนเส้นผม
"กินก๋วยเตี๋ยวปะ"
"คะ?"
"ถามว่ากินก๋วยเตี๋ยวไหม" คำถามที่ไม่คิดว่าจะได้ยินส่งผลให้คนตัวเล็กตื่นเต้นไม่น้อย เพียงแค่นึกถึงน้ำซุปร้อนๆ กับลูกชิ้นเด้งๆ ซาเฟียร์พยักหน้าทันที
"อยากกินค่ะ จะสั่งให้เขามาส่งที่นี่เหรอคะ"
"ไม่อ่ะ ออกไปนั่งกินที่ร้านง่ายกว่า" คนฟังอ้าปากค้าง แต่เป็นเพราะว่าตอนนี้เธออารมณ์ดีมาก สิ่งที่ค่อนข้างถูกใจจ
