น้ำเสียงเอาแต่ใจส่งผลให้คนตัวโตกระแทกลมหายใจออกมาหนักๆ การกระทำเหล่านั้นมันยิ่งทำให้ซาเฟียร์หน้างอ
"บางครั้งผู้ใหญ่ก็ชอบทำตัวมีความลับ ทำตัวซับซ้อนซ่อนเงื่อนอย่างกับตัวเองเป็นนักสืบขององค์กรระดับโลก"
"เวอร์ ฉันไม่ได้ทำแบบที่เธอว่าสักหน่อย"
"ช่างเถอะค่ะ หนูเหนื่อยเกินกว่าจะมานั่งต่อปากต่อคำกับพี่แล้ว หนูจะนอนในห้องคนเดียว ถ้าพี่จะไม่กลับก็นอนโซฟาด้านนอกก็แล้วกัน" ร่างบางหยัดตัวลุกจากโซฟาหลังจากที่ได้สรุปทุกอย่าง ขณะที่เลื่อนมือไปรั้งสายกระเป๋าสะพายข้าง มือหนาก็รั้งตัวเธอเข้าไปหาจนร่างกายประชิดกัน
"นี่"
"ไม่เห็นหรือไงว่ารีโมตทีวีตกอยู่ด้านล่าง" ซาเฟียร์ชะงัก ดวงตากลมตวัดลงต่ำเพื่อมองในสิ่งที่คนตัวโตพูดถึง ปรากฏว่าบนฟูกมีรีโมตทีวีอยู่ตรงนั้นจริงๆ
"ระวังหน่อยดิ...ฉันขี้เกียจซื้อรีโมตทีวีอันใหม่ มันเปลืองตังค์" คนฟังกัดฟันกรอด มันน่าอายที่เธอเผลอไปคาดหวังว่าเขาจะเป็นห่วงเธอ เหอะ! ที่แท
