KABANATA 9
1162 Words
“WE ARE DONE!” sigaw ni Cynthia.
Nagpalakpakan silang magkakaibigan nang natapos na silang magtanim ng mahogany tree sa pinakadulo ng lupa nila Celeste. Isa-isa ng kinunan ni Celeste ng litrato ang mga kaibigan niya sa kung saan nakatayo ang mga ito sa puno ng kanilang itinanim. Pinangalanan pa nila ang mga punong iyon ng mga palayaw nila.
“Z will grow up big and healthy!” sabi ni Zorro. Makikita ang saya sa mukha nito sa ginawa nito.
“Tami will grow as sexy as me!” nakangiting sabi ni Thamara.
Napaismid si Cynthia. “Na-picture out ko na itsura. Isang hangin lang, putol na.”
Napatawa si Zorro. “Tami will grow weak pala.”
Nilingon ni Thamara ang kaibigan. “Magpasalamat ka na may boyfriend ako. Dahil kung wala? Papatungan kita ng tumahimik ka.”
“Tami, kalmahan natin. Patong na patong, ah?” panunukso ni Cynthia.
Nilingon ni Celeste si Cynthia. “Cyn, what about yours? Ano ang say mo sa plants mo?”
“Cyn will grow happy and positive.”
“Sana all naka-drug test ang puno,” natatawa na sabi ni Thamara.
“Mauna ka muna,” sagot nito sa kaibigan.
“Hali na kayo. Miryenda na tayo,” sabi ni Celeste.
Habang naglalakad pabalik ng mansion, inakbayan siya ni Zorro. Napangiti siya nang makita na madumi pa ang kamay nito. Hindi rin halata na sineryoso talaga nito ang pagtanim.
“Gusto ninyo ba mag-pool party tayo?” tanong ni Celeste sa mga kaibigan.
“What the f, Cele! Ngayon mo pa talaga naisip iyan na wala kaming dalang anything?”
“Girls, I have n****e pads and new panties, okay? Pwede na iyon. At ikaw naman si Z, hihingi lang ako ng sobrang brief sa mga Kuyas ko. Manghihiram na lang din ako ng boxers para suotin mo sa pagligo. Kasinglaki mo naman ang mga big boys sa mansion. Anyways, ibalik ninyo lang iyang mga damit ninyo, okay? ’Wag na kayong manghiram kasi hindi rin naman maibabalik,” sabi niya.
“Wow!” magkasabay na sabi nina Cynthia at Thamara.
“A-Anong wow? Bakit? Hindi ba totoo? Magsusumbatan na ba tayo?” irap na sabi niya sa mga ito.
“Sinabi ko nga,” sabi ni Thamara.
“Nakakatuwa talaga kayong magkaibigan. Ang sarap ninyo lang na kasama,” sabi ni Zorro.
“Literal na masarap, Z. Try mo!” nakangiting sabi ni Cynthia.
“Ang landi talaga,” irap na sabi ni Thamara.
“Talaga? Sino ba ang hindi virgin sa ating dalawa?” sagot ni Cynthia.
Napalingon si Celeste sa dalawa. “Fire!”
“Nakikigaya, ah?” nakangiting tanong ni Zorro.
“’Wag ka na lang pumalag, Z. Anyways, sinabi mo sana noong una pa na Z pala ang gusto mong itawag namin sa iyo. Zorro nang Zorro tuloy kami sa iyo,” aniya.
“Kahit mayabang ako nang kunti. Nahihiya rin naman ako. Baka sabihin ninyo na masyado lang akong feeling close,” paliwanag nito.
Napangiti siya. “Ang feminine mo sa part na iyon.”
“Pero seryoso, ang panget talaga ng first impression sa inyo—mean girls ng campus,” sabi ni Zorro.
“Really?” Hindi makapaniwala si Thamara.
“Yup. Pero ang layo ninyo pala roon. Ang gaan ninyo kasama. Goodvibes lang talaga. Wala rin backstab na mangyayari dahil sinasabi ninyo harap-harapan ang gusto ninyong sabihin sa isa’t isa.”
Napahawak sina Celeste, Cynthia, at Thamara sa kanilang dibdib nang marinig ang magandang sinabi ni Zorro tungkol sa kanila. Masaya lang sila na may isang tao na malapit sa kanila na nakakita na hindi lang ganda ang meron sila. May kamalayan sila na maraming may ayaw sa kanila pero hindi na nila iyon masyadong pinapansin. Mas kilala nila ang mga sarili nila.
“Thanks, Z. Pahawak ng t*ti po,” sabi ni Cynthia.
Hinampas ito ni Celeste. “Hayop ka talaga, Cyn!”
Napailing si Thamara. “Virgin ka pa talaga niyan, Cyn?”
“A-Ano? Choppy. W-Wala akong narinig,” natatawa na sabi nito.
Napahalakhak na silang lahat sa mga walang kuwentang pinag-uusapan nila. Habang nagpapatuloy sila sa pagkukuwentuhan, napatingala si Celeste nang pakiramdam niyang may nakatingin sa kanila. Sa pagkakataong iyon, nakita niya na gumalaw ang curtain wall sa kuwarto ng kaniyang tiyuhin. Malakas ang kutob niya na sumilip ito para malaman nito kung ano ang ginagawa nilang magkakaibigan.
Napabuntonghininga siya. “Tara na nga.”
Pagdating nila sa pool area, naghugas muna sila ng kamay roon. Pagkatapos, nagpaalam muna si Celeste na babalik sa kanilang mansion para manghiram ng boxers at brief para kay Zorro.
Pagpasok ni Celeste sa kanilang mansion, tumungo muna siya sa kusina. Napangiti siya nang madatnan niya ang cook nila roon.
“Chef, magpapaluto sana ako ng dinner namin. Tatlong putahe sana. Salamat,” aniya.
“Sure, Ma’am.”
“Thank you. Ipapahatid ninyo lang po kina Manang mamaya.”
Pag-alis niya ng kusina, dumiretso na siya sa tatlong palapag ng mansion kung saan matatagpuan ang kuwarto ng kaniyang mga kapatid. Isa-isa na niyang pinuntahan ang kuwarto ng mga ito at wala ng sobrang salawal ang mga ito. Noong una ay akala niyang pinagdadamutan lang siya niyo. Para makasigurado siya nga totoo ang sinabi ng mga ito, tiningnan niya talaga sa mga lagayan ng mga ito. Sa pagkakataong iyon, napag-alaman niya na nagsasabi talaga ang mga ito ng totoo.
Wala na siyang nagawa kung hindi puntahan ang huling kuwarto kung saan pagmamay-ari ng kaniyang tiyuhin. Kinatakot niya na ito para hindi ito magalit. Nang sumagot ito, agad siyang pumasok.
Napangiti siya nang madatnan itong nakahiga. Hindi ito gumanti ng ngiti sa kaniya at para bang naiinis ito. Napataas ang kilay niya sa ugaling pinakita nito. Pero hindi niya na iyon masyadong pinansin dahil may kailangan siya rito.
Lumapit siya rito at umupo sa gilid nito. Hindi siya nito pinapansin at nanatiling pokus lang sa pinanunood. Sa pagkakataong iyon, hindi niya mapigilan na mapatitig sa mga naglalakihang ugat sa braso at leeg nito. Para makuha niya ang atensiyon nito, hinawakan niya ang mukha nito at marahan na hinaplos.
“U-Uncle,” nauutal na sambit niya.
Seryoso itong napalingon sa kaniya. “May dumi ka sa labi.”
“T-Talaga?”
Bumangon si Hiro sa hinigaan nito at tinitigan siya. “Come closer to me. Tatanggalin ko.”
Nang inilapit niya ang kaniyang mukha, hinawakan ito ni Hiro. Nagtitigan sila at parehong walang umimik. Ilang segundo rin ang lumipas, ibinaba ni Hiro ang tingin nito sa kaniyang labi.
“U-Uncle,” sambit niya.
Nang dahan-dahan na lumapit ang mukha ni Hiro, napapikit na siya sa labis na kaba. Sa tingin niya, hindi magtatagal ay sasabog na ang puso niya sa bilis ng pintig niyon.
“Hahalikan niya ba ako?” tanong niya sa kaniyang isipan.
Nang naramdaman na niya ang init ng hininga nito, nagsitayuan na ang kaniyang mga balahibo. Iba na ang kaniyang nararamdaman. Masasabi niya na may mali ngunit masarap na mangyayari.
“U-Uncle...”
~~~
- Writer
