11 | นอนอย่างหวาดระแวง
1866 Words
แกร๊ก
มังกรเปิดประตูห้องนอนเข้ามาหลังจากใช้เวลาราวสองชั่วโมงในการประชุมเรื่องลับกับเพื่อนสนิท สายตาคมเข้มเหลือบมองซอจินซึ่งกำลังนอนหลับปุ๋ยบนโซฟาโดยมีโทรศัพท์วางไว้ข้างๆ เปิดหนังทิ้งเอาไว้
มาเฟียหนุ่มละสายตาจากซอจินเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบเบียร์กระป๋องออกมาเปิดดื่ม จากนั้นเดินกลับมานั่งลงโซฝั่งตรงข้ามหญิงสาวแล้วหยิบรีโมทมาเปิดโทรทัศน์พลางยกเบียร์ขึ้นดื่มตามไปด้วย
“อื้อ…” ซอจินเริ่มส่งเสียงเบาๆ ในลำคอ คิ้วเรียวได้รูปพลางขมวดเข้าหากันเมื่อมีเสียงรบกวนจากบางอย่างดังเข้ามาในโสตประสาทปลุกให้ตื่นจากการหลับใหล
นัยน์ตาสีน้ำตาลปะทะเข้ากับเจ้านายหนุ่มซึ่งกำลังนั่งดื่มเบียร์และเปิดโทรทัศน์ดู เธอค่อยๆ ดึงตัวเองขึ้นจากโซฟาแล้วหยิบโทรศัพท์มาปิดหนังที่ตัวเองเปิดทิ้งเอาไว้ ก่อนหน้านั้นนอนไม่หลับเลยต้องหาอะไรมาดูจนเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้
“กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“เมื่อกี้”
“คุณจะให้ฉันกลับคอนโดได้รึยังคะ”
ประโยคนั้นทำให้มังกรละสายตาจากภาพเคลื่อนไหวในหน้าจอสี่เหลี่ยมมามองซอจินนิ่งๆ จนเธอเป็นฝ่ายหลบสายตาคู่นั้นไป
“คืนนี้นอนที่นี่”
“ฉันยังไม่ได้สรุปรายงานของเดือนนี้ให้คุณเลยนะคะ”
“ค่อยสรุปทีหลัง ฉันไม่ได้รีบ”
“แต่ว่า…”
“จะนอนที่นี่หรือจะทำอย่างอื่น?”
มังกรพูดแทรกซอจินขึ้นมาเสียงเรียบ ทำเอาเลขาสาวถึงกับชะงักลงเล็กน้อย อย่างอื่นที่เขาหมายถึงคงหนีไม่พ้นเรื่องบนเตียงอย่างแน่นอน เชื่อว่าเขาไม่เพียงแค่พูดขู่เพื่อให้คืนนี้เธอนอนที่นี่เท่านั้นแต่เขา…ทำจริงด้วย
“ฉันนอนที่นี่ก็ได้”
“ฉันจะอาบน้ำ ไปเตรียมน้ำให้ฉันด้วย”
“ฉันบำเรอเรื่องบนเตียงให้คุณไม่พอ นี่ยังต้องเป็นเบ๊รับใช้คุณอีกเหรอ?”
“ถ้าไม่ทำ ก็ไปนอนอ้าขารอฉันบนเตียง”
“ฉันไปเตรียมน้ำให้คุณอาบก็ได้” สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องจำยอมทำตามที่เขาบอกอย่างไม่มีทางเลือก ใช่ เธอมีทางเลือกอื่นด้วยเหรอนอกจากยอมทำตามคำสั่งของเขา
เธอทำการเปิดน้ำในอ่างอาบน้ำหรูเพื่อให้มังกรได้เข้ามาอาบน้ำ ระหว่างรอน้ำให้ถึงปริมาณที่พอดีก็นั่งครุ่นคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ตรงขอบอ่าง
มังกรเดินเข้ามาในห้องน้ำหลังจากเวลาล่วงเลยมาหลายนาที อีกทั้งซอจินยังไม่ออกมาเลยทำให้เขาคิดว่าเธอเป็นลมล้มในห้องน้ำหรือเปล่า พอเข้ามาก็เห็นซอจินนั่งเหม่อลอยในขณะที่น้ำในอ่างไหลทะลักล้นออกมา
ปัง!
“ว้าย!!!”
ตู้ม!
มาเฟียหนุ่มกระแทกกำปั้นใส่ประตูห้องน้ำจนร่างบางสะดุ้งเฮือกออกจากภวังค์ความคิดและกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจแล้วทำให้ตัวเธอตกลงไปในอ่างอาบน้ำหรูจนเสื้อผ้าเปียกปอนแนบไปกับร่างกาย
“ทะ…ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ยคุณมังกร!” เธอแห้วเสียงใส่มังกรด้วยความไม่พอใจ เขามาเงียบๆ ไม่ให้ซุ่มให้เสียงแถมยังทำให้เธอตกใจจนผลัดตกมาในอ่างอาบน้ำจนเปียกปอนไม่ต่างจากลูกหมาตกน้ำ “ละ…แล้วนี่คุณถอดเสื้อทำไม”
“ฉันจะอาบน้ำ” เขาหย่อนเสื้อเชิ้ตลงตะกร้าผ้า ก่อนจะถอดกางเกงออกแล้วก้าวเข้าไปในอ่างอาบน้ำอย่างรวดเร็ว
หมับ
“ว้ายย!!” เธอร้องออกมาด้วยความตกใจอีกครั้งเมื่อมังกรดึงร่างของเธอให้เข้าไปหาในขณะที่เธอกำลังตะเกียกตะกายออกมาจากอ่างอาบน้ำ
ร่างบางปะทะเข้ากับร่างกำยำของมาเฟียหนุ่ม เมื่อเธอได้สัมผัสร่างกายของมังกรอีกครั้งหัวใจก็พลอยเริ่มสั่นไหว
“จะไปไหน”
“คุณบอกว่าจะอาบน้ำนิคะ”
“ใช่ แต่เธอต้องเป็นคนอาบให้ฉัน”
“อะ…อะไรนะคะ?” เขาจะให้เธออาบน้ำให้? บ้าไปแล้วหรือไง แค่เธอยอมเตรียมน้ำให้เขาก็มากพอแล้วนี่ยังจะให้้เธออาบน้ำให้อีก ถ้าอาบไปอาบมาแล้วเขาเกิดมีอารมณ์ขึ้นมาจะไม่จับเธอทำเรื่องใต้สะดืออีกเหรอ
“ฉันไม่ชอบพูดซ้ำรอบสอง”
“เอ่อ…ฉันว่าคุณมังกรอาบเองดีกว่านะคะ”
“จะอาบน้ำหรือว่าให้ฉัน…จับเธอกระแทกตรงนี้ดี” ประโยคหลังเขาโน้มใบหน้าลงมาหาแล้วกระซิบลงข้างใบหูของเธอ ในเมื่อเขาชอบขู่ด้วยวิธีแบบนี้ แล้วเธอสามารถเลือกอะไรได้ไหมนอกจาก ‘จำยอม’
“ฉันยอมอาบน้ำให้คุณแล้วก็ได้”
“หึ ว่านอนสอนง่ายแบบนี้ตั้งแต่แรกก็จบแล้ว”
แม้ลึกๆ ไม่อยากทำ แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาทำเรื่องใต้สะดือกับเธอด้วยมากกว่า จึงยอมตกลงอาบน้ำให้ด้วยความไม่เต็มใจ
“ถ้าพรุ่งนี้ฉันไปทำงานสายและไม่มีรายงานประจำเดือนไปให้คุณ อย่ามาหักเงินเดือนฉันหรือว่าฉันก็แล้วกัน” เธอพูดดักทางมังกร บ่อยครั้งเวลาเธอไปทำงานสายเขามักชอบหักเงินเดือนโดยไม่ฟังเหตุที่เธอมาทำงานสาย แม้กระทั่งทำงานไม่ถูกใจก็โดนเขาหักเงินเดือนเช่นกัน
“ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าจะหักเงินเดือนเธอ”
“ฉันแค่พูดดักคุณเอาไว้”
“หึ…” เขาส่งเสียงเบาๆ ออกมาในลำคอ ก่อนจะพูดอีกประโยคขึ้นมา “ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้าออก”
“จะถอดทำไมคะในเมื่อฉันอาบน้ำให้คุณไม่ได้อาบน้ำให้ตัวเอง”
“จะนอนสภาพนี้?”
“ก็คงต้องนอนสภาพแบบนี้ เพราะฉันไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยน”
“ถอดออก”
“เอ๊ะนี่คุณ…”
“จะถอดเองหรือให้ฉันถอดให้” เขาพูดสวนซอจินขึ้นมา
ซอจินมองมังกรด้วยสีหน้าไม่พอใจ ถึงอย่างนั้นก็ต้องยอมถอดเสื้อผ้าบนร่างกายออกตามที่เขาต้องการ ทุกการกระทำถูกจับจ้องโดยสายตาคมเข้มของมาเฟียหนุ่ม
เธอถอดเสื้อผ้าออกท่ามกลางความรู้สึกประหม่า แม้มังกรเคยเห็นทุกส่วนของร่างกายมาแล้ว กระนั้นก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกชินได้เลย
“เสร็จแล้ว”
“อาบน้ำให้ฉันต่อ”
มังกรเอนตัวพิงอ่างอาบน้ำหรูพร้อมหลับตาลงเพื่อเลี่ยงการมองเรือนร่างที่แสนจะยั่วยวนของซอจิน ในเมื่อรับปากไว้แล้วว่าจะไม่ทำเรื่องใต้สะดือกับเธอ เขาก็ต้องจำใจรักษาสัญญาที่ให้ไว้ก่อนหน้านี้
หลายนาทีต่อมา
ซอจินเดินตามมังกรออกมาจากห้องน้ำในสภาพสวมเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาว
โครก~
เธอเลื่อนมือมากุมท้องที่เพิ่งร้องโครกคราก ตอนเย็นที่ผ่านมาเธอยังไม่ได้ทานข้าวเลยทำให้ตอนนี้เกิดอาการหิวขึ้นมาในช่วงดึก
“ในตู้เย็นมีอาหารสำเร็จรูป หิวก็ไปอุ่นกิน” มังกรหันกลับมาบอกซอจินหลังจากได้ยินเสียงท้องของเธอร้อง
เธอไม่ได้ตอบอะไร เดินออกจากห้องนอนไปยังตู้เย็นเพื่อหยิบอาหารสำเร็จรูปออกมาอุ่นในไมโครเวฟ หลังจากยืนรออาหารพักหนึ่งก็หยิบออกมาเพื่อทาน
“คุณไม่หิวเหรอ?” เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นมังกรเดินออกมาเปิดตู้เย็นเพื่อหยิบน้ำออกมาดื่ม
มาเฟียหนุ่มหมุนตัวกลับมาหาซอจินซึ่งกำลังยืนตักบะหมี่เป็ดย่างทรงเครื่องเข้าปาก ไม่ทันที่อาหารจะเข้าปากก็ถูกมังกรยื่นใบหน้าเข้ามาแล้วแย่งไปทานเสียก่อน
“ถ้าหิวทำไมไม่บอกดีๆ ล่ะคะ ฉันจะได้อุ่นให้”
“แย่งคนอื่นกินอร่อยกว่าเยอะ” พูดจบแล้วก็เดินออกไปพร้อมขวดน้ำในมือ
“อะไรของเขา…” เธอพึมพำออกมาคนเดียว ก่อนจะตักบะหมี่เป็ดย่างทรงเครื่องเข้าปากทานต่ออย่างเอร็ดอร่อย
หลังจากทานเสร็จเธอได้ทำการเก็บกวาดจนสะอาดแล้วเดินกลับเข้ามาในห้องนอน
“เอาไปใส่”
เธอมองเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งที่มังกรยื่นมาให้ด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วเอ่ยถาม
“อะไรเหรอคะ?”
“บอกว่าไม่มีเสื้อใส่ไม่ใช่เหรอ เอาไปใส่ก่อนชั่วคราว”
“จะดีเหรอคะ?”
“หรือจะแก้ผ้านอนก็เลือกเอา”
ถึงจะไม่อยากใส่ของๆ เขา แต่สุดท้ายก็ต้องยอมเอื้อมมือไปรับเสื้อเชิ้ตจากเขามาอย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะตอนนี้เธอไม่มีเสื้อผ้าใส่
“ขอบคุณค่ะ” เธอรับมาแล้วเดินหายไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนใส่เสื้อผ้าของมังกร เธอยืนมองตัวเองผ่านกระจก โชคดีที่เขาตัวใหญ่และสูงกว่าเลยทำให้เสื้อเชิ้ตเขากลายเป็นชุดเดรสของเธอเพียงชั่วคราว
ซอจินเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วมองไปที่มังกรซึ่งนั่งเขี่ยโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอนเงียบๆ คนเดียว
“เอ่อ…คืนนี้ฉันต้องนอนตรงไหนเหรอคะ”
“เตียงฉันไม่ได้มีไว้สำหรับนอนคนเดียว” เขาพูดขึ้นเสียงเรียบก่อนจะละสายตาจากโทรศัพท์มองไปยังซอจินซึ่งยืนอยู่กลางห้อง “จะนอนเตียงหรือนอนพื้น?”
“เอ่อ…” แล้วเธอเลือกอะไรได้ไหม จะเลือกนอนพื้น พื้นก็แข็งเกินไป จะเลือกนอนบนเตียงกับมังกรนั่นก็ไม่น่าไว้วางใจ เกิดหื่นขึ้นมาแล้วจับเธอทำเรื่องแบบนั้นตอนหลับจะทำยังไง
“ฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษ และฉันก็จะไม่สละเตียงให้เธอนอนสบายไปคนเดียวหรอกนะ”
“ฉันก็ไม่ได้บอกว่าจะให้คุณสละเตียงให้ฉันนอนสักหน่อย”
“….”
“ถ้าฉันนอนบนเตียงกับคุณ ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณจะไม่ทำแบบนั้นกับฉัน”
“หลงตัวเองมากเกินไปรึเปล่า”
“ฉันแค่อยากแน่ใจก็เท่านั้น”
“หึ ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เธอคงต้องนอนไปพร้อมกับความหวาดระแวงแล้วละ เพราะฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเอาเธอรึเปล่า” เมื่อพูดจบ รอยยิ้มร้ายกาจก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าหล่อเหลาของมังกร
ซอจินหลบสายตาไปจากมังกร ไม่ว่าจะเลือกนอนตรงไหนก็ระแวงพอๆ กัน สุดท้ายแล้วเธอก็เลือกที่จะนอนบนเตียงกับมังกร ไม่ว่าเลือกนอนตรงไหนก็เสี่ยงพอกัน เลือกนอนบนเตียงกับเขาไปเลยจะได้แฟร์ๆ คงไม่มีใครอยากนอนพื้นแข็งๆ เพื่อทรมานตัวเองหรอก
“หึ…” เขากระตุกยิ้มแล้วส่งเสียงในลำคอ สายตามองซอจินซึ่งนอนหันหลังให้ ความจริงแล้วเขาไม่เคยให้ผู้หญิงสวมใส่เสื้อผ้าตัวเองหรือนอนข้างกายด้วยแบบนี้
ซอจินคือผู้หญิงคนแรกที่เขาให้สิทธิ์นั้น…
- Writer
