บทนำ
“เราเลิกกันเถอะ”
“หึ…ขอเลิกกับฉัน แสดงว่าเจอเป้าหมายใหม่ที่รวยกว่าฉันแล้วสิใช่ไหม?” ชายหนุ่มหน้าตาดีแสยะยิ้มใส่คนตรงหน้าด้วยท่าทางเย้ยหยัน ก่อนจะยกน้ำสีอำพันในแก้วขึ้นมาดื่ม ภายนอกอาจดูใจเย็น หากแต่ภายในใจของเขาอัดแน่นไปด้วยความเสียใจและโกรธแค้นที่โดนบอกเลิก
ซอจิน กำมือทั้งสองข้างที่วางบนหน้าตักตัวเองแน่นเมื่อถูกแฟนหนุ่มที่กำลังกลายเป็นแฟนเก่าพูดจาดูถูกตัวเองแบบนั้น ถึงอย่างนั้นก็เลือกปั้นสีหน้านิ่งๆ ใส่ คณิน
“เหตุผลที่ฉันบอกเลิกนาย นายเองก็น่ารู้อยู่แก่ใจนะว่าทำไม”
“เธอจะซีเรียสทำไม ในเมื่อเธอเองก็เที่ยวไปนอนกับผู้ชายคนอื่นไม่เลือกเหมือนกัน…”
ซ่า!
เธอคว้าแก้วน้ำสีอำพันตรงหน้าที่ตนดื่มไปได้ไม่กี่อึกสาดใส่หน้าคณินอย่างเหลืออด ใบหน้าเธอแสดงออกชัดว่าไม่พอใจกับสิ่งที่เขากล่าวหาตัวเองลอยๆ โดยไม่รู้ความจริงอะไร
“ถ้าพูดอะไรดีๆ ไม่ได้ ก็อย่าพูดเลยดีกว่า”
“หึ…ถ้าไม่ชอบที่ฉันไปนอนกับคนอื่น เธอก็ควรเกลียดตัวเองด้วยเหมือนกันนะ เพราะเธอเองมันก็ไม่ได้เลวอะไรไปต่างจากฉันหรอก” คณินไม่ได้สะท้านที่โดนซอจินสาดเครื่องดื่มแอลกอฮอลใส่หน้า เขานั่งแค่นยิ้มพร้อมช้อนสายตามองคนที่กำลังกลายเป็นอดีตแฟนสาว “ทำไม? สิ่งที่ฉันพูดมันกระทบจิตใจเธอมากรึไง”
“ฉันแค่กำลังผิดหวัง ที่ครั้งนึงเคยรักผู้ชายเลวๆ อย่างนาย”
“….”
“ในเมื่อฉันมาบอกเลิกนายต่อหน้าแล้วตามสัญญา จากนี้ไปเราสองคนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก” เธอพูดจบก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาคล้องไหล่แล้วหมุนตัวออกไปจากตรงนี้
แต่ทว่าพอเริ่มก้าวขาเดิน ก็เกิดรู้สึกมึนหัวขึ้นมากะทันหัน เธอพยายามมองไปข้างหน้าทั้งที่ดวงตาเริ่มพร่ามัว ไม่นานนักก็รู้สึกร้อนวูบวาบภายในร่างกาย
“นะ…นายใส่อะไรลงไปในแก้วเหล้า” เธอหันไปถามคณินเสียงสั่น
“ก็แค่ตัวช่วยที่จะทำให้เราสองคนมีความสุขก่อนจากลากันยังไงล่ะ” คณินยกยิ้มร้ายกาจอย่างสะใจ อาการของอดีตคนรักตอนนี้ดูก็รู้ว่าไม่ไหว ยิ่งพยายามต่อต้านฤทธิ์ยามากเท่าไร มันก็ยิ่งออกฤทธิ์แรงมากขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น
“ทะ…ทำแบบนี้ทำไม”
“ก็แค่อยากรู้ว่าลีลาบนเตียงของเธอจะเด็ดเหมือนอยู่กับพวกเสี่ยรวยๆ รึเปล่า”
“ฉันไม่เคยทำอะไรแบบนั้น…” เธอฝืนพูดออกมาอย่างยากลำบาก หัวใจเริ่มเต้นแรงคล้ายกำลังหลุดจากขั้ว แข้งขาอ่อนแรงจนแทบจะล้มพับตรงนี้
เพราะฤทธิ์ยานรกของคณิน ที่ทำให้เธอมีสภาพน่าเวทนาแบบนี้…
“อย่างนั้นเหรอ” คณินพูดแล้วเดินตรงเข้าไปหาซอจินที่นั่งสิ้นฤทธิ์หายใจหอบเหนื่อยอยู่พื้น มือหนาเลื่อนไปเชยคางมนขึ้นให้สบตา “ในเมื่อเธอปรนเปรอความสุขให้เสี่ยแก่ๆ ได้ เธอก็ต้องทำให้ฉันได้เหมือนกัน!”
“ยะ…อย่ามายุ่งกับฉัน” เธอพยายามใช้แรงอันน้อยนิดผลักคณินออก แต่ด้วยความที่ร่างกายเธอมีฤทธิ์ยานรกครอบงำ จึงไม่สามารถทำอะไรคนตรงหน้าได้
“คืนนี้อยากได้เท่าไร เดี๋ยวฉันจ่ายให้ไม่อั้น ขอแค่ลีลาเธอดีก็พอ”
“เลว…”
“ไม่มีใครดีไปหมดร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกนะ”
“อย่า…” เธอพยายามปัดมือคณินที่กำลังยุ่มย่ามกับเสื้อผ้าเธอ น้ำตามากมายไหลทะลักออกมาจากดวงตาอาบสองพวงแก้ม
เธอไม่น่าหลงผิดมารักผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้เลย…
แควก!!
คณินเหลืออด เขาตัดสินใจฉีกเสื้อผ้าของซอจินกระทั่งขาดรุ่ยจนสามารถมองเห็นบราเซียร์ที่ปกปิดหน้าอกขนาดใหญ่เอาไว้ สายตาของชายหนุ่มลุกวาวเมื่อเห็นเนินอกขาวเนียนก่อนที่อารมณ์กำหนัดจะพลันเริ่มทำงาน
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะฮึก…ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอไม่เคยนอนกับเสี่ยแก่ๆ อย่างที่คณินใส่ร้าย ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหน แต่เธอขอยืนกรานว่าไม่ใช่ความจริง เธอไม่เคยทำอะไรแบบนั้น
คณินไม่ได้สนใจในสิ่งที่ซอจินเอื้อนเอ่ย เขาเริ่มโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้อดีตแฟนเก่า เพื่อตักตวงความสุขจากร่างกายขาวผ่องนี้ ไม่ทันเริ่มทำอะไรก็รู้สึกถึงแรงกระทบเข้าข้างศีรษะจนรู้สึกเจ็บ
เคร้ง!
ซอจินควานหยิบแจกันมาฟาดใส่ศีรษะคณิน อาศัยจังหวะเขามึนทำอะไรไม่ถูก ดึงตัวเองขึ้นแล้วรีบพาตัวเองออกไปจากห้องนี้อย่างไม่รีรอให้อีกฝ่ายได้สติแล้วเล่นงานตัวเองต่อ
เธอพยายามต่อสู้กับฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์วิ่งหนีออกจากบริเวณนี้ให้เร็วที่สุด เสียงของคณินที่ดังตามหลังทำให้เธอเริ่มกลัว และความกลัวก็สั่งให้เธอเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นแม้ว่าตอนนี้ร่างกายเธอจะไม่เอื้ออำนวยอะไรเลยก็ตาม
“ฮึก…” เธอสะอื้นไห้ออกมาเบาๆ ระหว่างวิ่งหนีจากคณิน ความร้อนที่แผดเผาในร่่างกายจุดประกายความรู้สึกบางอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนขึ้นมา ตรงกลางกายเริ่มรู้สึกหวิวแปลกๆ อาจเป็นเพราะยานรกที่คณินใส่ลงเครื่องดื่มเลยทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้
ปิ๊ก ปิ๊กกก!!
เฮือก! เธอสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงบีบแตรจากรถยนต์คันตรงหน้า ความกลัวบวกกับฤทธิ์ยาที่กำลังเล่นงานทำให้เธอทำอะไรไม่ถูก ครั้นจะวิ่งออกไปขาทั้งสองก็อ่อนแรงเกินจะทำอะไรรวดเร็วแบบนั้น
เอี๊ยดด!!
รถหรูที่ขับมาด้วยความเร็วต้องเบรกกะทันหันจนเกิดดังขึ้นไปทั่วบริเวณ อีกนิดเดียวตัวรถจะถึงร่างบางที่ยืนสั่นเทากลางถนน
“บ้าฉิบ!” คณินสบถออกมา ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปเพราะกลัวโดนจับได้ว่าวางยาซอจิน
ยาปลุกเซ็กซ์ที่เริ่มทำงานอย่างหนักทำให้ซอจินอ่อนแรงล้มพับลงกับพื้นถนน เธอพยายามต่อสู้กับยานรกนี้ แต่ทว่ายิ่งฝืน เธอก็ยิ่งรู้สึกทรมาน
“ดูซิว่าเจอใคร…”
เสียงคุ้นเคยทำให้ซอจินค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง เจ้าของน้ำเสียงนั้นกำลังยืนเอามือล้วงกระเป๋ามองเธอด้วยรอยยิ้มร้ายกาจที่แฝงไปด้วยความน่ากลัว
“คุณมังกร…” เธอเอ่ยเรียกชื่อเจ้านายหนุ่มออกมาอย่างยากลำบาก น่าแปลก…พอได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายจากร่างกายมังกร ฤทธิ์ของยาปลุกเซ็กซ์ก็พลันออกฤทธิ์แรงขึ้น หัวใจเต้นแรงจนแทบหลุดออกมาเสียตอนนี้
“ทำไมวันนี้เลขาซอจินถึงมีสภาพแบบนี้ไปได้ล่ะ” เขากระตุกยิ้มออกมา สภาพซอจินตอนนี้ไม่เหลือเค้าโครงของเลขาสาวสวยหยิ่งผยองคนนั้นอยู่เลย
เสื้อผ้าที่ซอจินสวมใส่ขาดรุ่ยจนมองเห็นบราเซียร์ที่ห่อหุ้มหน้าอกขนาดใหญ่เอาไว้อย่างปิดไม่มิด ภาพนั้นล่อตาล่อใจมาเฟียหนุ่มได้ดีไม่น้อย
“ยะ…อย่ามาใกล้ฉัน” เธอขยับออกห่างมังกร เมื่อเขาย่อตัวลงมาแล้วใช้มือเชยคางเธอขึ้นให้สบตาด้วย
“ก็ยังหยิ่งผยองเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน”
“….”
“กำลังทรมานเหรอ?”
“….”
“หึ ฉันรู้นะว่าเธอโดนอะไรมา แล้วฉันก็มียาที่จะสามารถทำให้หายจากอาการแบบนี้ได้”
“มะ…มีจริงเหรอคะ”
“มี”
“ฉันขอได้ไหม”
“ค่าตอบแทนยาที่จะช่วยเธอมันสูงนะ เธอจ่ายไหวเหรอ?”
“เท่าไรฉันก็ยอมจ่าย”
“หึ เธอจำคำพูดตัวเองเอาไว้ด้วยล่ะ…” เขาพูด ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ซอจินเพื่อกระซิบอีกประโยคลงใบหูของเธอ “เมื่อไหร่ที่ฉันทวงค่าตอบแทน…เธอต้องจ่ายให้ฉัน โดยไม่มีข้อแม้อะไรทั้งนั้น เข้าใจไหม?”
เพราะความไม่รู้ว่า ‘ค่าตอบแทน’ ที่อีกฝ่ายหมายถึงคืออะไร หญิงสาวจึงพยักหน้ารับอย่างไม่รีรออะไรโดยไม่ทันสังเกตเห็นรอยยิ้มร้ายกาจบนใบหน้าหล่อเหลาราวเทพบุตรของมังกร….