เวลาผ่านไปราวครึ่งเดือนหลังจากที่ลี่เซียงตั้งครรภ์ ตอนนี้นางอาศัยอยู่ในเรือนซวี่หยาง ได้รับความเอาใจใส่จากสามีเป็นอย่างดี เจาซื่อเองก็ให้คนส่งน้ำแกงบำรุงครรภ์มาให้ดื่มเป็นประจำทุกวัน ทั้งยังละเว้นธรรมเนียมคารวะเช้า ปล่อยให้นางได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ และยังถือโอกาสนี้เอาชางเยว่มาช่วยเลี้ยงที่เรือนอวิ๋นโซ่ว เดี๋ยวนี้ท่านย่ามิได้ทำตัวร้ายกาจกับท่านแม่ ชางเยว่จึงไม่งอแงร้องไห้ยามต้องแยกจากมารดา มิหนำซ้ำที่เรือนท่านย่ายังมีของอร่อยมากมาย หากชางเยว่ชอบกินสิ่งใดท่านย่ามีแต่จะสรรหามาให้ แม้จะได้อยู่กับท่านแม่น้อยลง ชางเยว่ก็อดทนไม่ปริปากบ่น ท่านแม่กำลังจะมีน้องชายให้นาง! ต้องให้ท่านแม่พักผ่อนเยอะๆ
ตอนนี้ชางเยว่เริ่มหัดยืน นางมักจะเกาะโต๊ะเตี้ยที่ท่านย่าใช้นั่งทำงานเพื่อพยุงตัวลุกขึ้น เห็นท่านย่าเขียนพู่กันก็ชะเง้อมอง ดูเหมือนท่านย่าจะกำลังตรวจบัญชี พอเห็นนางมองมาอย่างสนใจก็หัวเราะ
“อาเยว่อยากจะช่
