ชางฉือหมิงอยู่กับลูกสาวจนค่ำ เขาอาบน้ำให้นางได้คล่องแล้วแต่ลี่เซียงยังคงไม่ไว้ใจต้องคอยดูอยู่ข้างๆ ชางเยว่มีความสุขที่สุดที่มีท่านพ่อท่านแม่คอยพะเน้าพะนอพร้อมหน้า สองมือตีน้ำใส่ทั้งสองราวกับเป็นอันธพาล ท่านพ่อตัวเปียกก็แล้วไปเถิด แต่ท่านแม่สวมเสื้อผ้าหน้าร้อนบางเบา ยามเปียกน้ำเนื้อผ้าก็แนบร่างกายจนเห็นสัดส่วนโค้งเว้าถนัดตา ท่านแม่มัวแต่วุ่นวายกับลูกสาว ไม่ทันสนใจตัวเอง ส่วนท่านพ่อกลับหน้าแดงถึงใบหู ชางเยว่เห็นเช่นนั้นก็ยิ่งชอบใจ นางหัวเราะร่าตีน้ำใส่พวกเขาไม่หยุด
ท่านพ่อแอบมองท่านแม่ สายตาร้อนแรงยิ่งนัก... ชางเยว่คิดอย่างดีใจ
“พอได้แล้วเจ้าเด็กซุกซน”
ชางฉือหมิงเห็นยายหนูน้อยชักจะเล่นซุกซนเลยเถิด ทำเอาภรรยาเปียกปอนไปทั้งร่าง กลัวว่านางจะไม่สบาย จีงเร่งมืออาบน้ำแล้วรีบอุ้มแม่หนูน้อยขึ้นมา ลี่เซียงจะได้ไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้า ชางฉือหมิงพาลูกสาวเดินออกจากห้องอาบน้ำไปแต่งตัว ใบหูสองข้างแดงก่ำ
