ชางฉือหมิงตื่นแต่เช้า สองแขนยังสวมกอดร่างนุ่มนิ่มของภรรยาไว้แนบอก สองตาหลุบลงมองคนงามที่กำลังหลับใหลอย่างอ่อนเพลีย ริมฝีปากหยักเลื่อนไปจุมพิตเบาๆ ที่เปลือกตา เนื้อตัวนางที่พ้นจากผ้าห่มเต็มไปด้วยร่องรอยที่เกิดจากเขา ยิ่งบนผิวขาวผ่องยิ่งเห็นได้ชัดสะดุดตา บนเตียงยังคงหลงเหลือกลิ่นอายวสันต์หลังจากที่ทั้งสองเริงรักกันในค่ำคืนที่ผ่านมา
ชายหนุ่มเหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นแสงสีเงินเริ่มจับขอบฟ้า ป่านนี้อาเยว่คงจะตื่นแล้ว เขาชันกายลุกขึ้นอย่างเงียบเชียบ ระวังไม่ให้ภรรยาตื่น สองมือจับผ้าห่มคลุมจนปิดขึ้นมาถึงปลายคางให้นาง ก่อนจะลุกจากเตียงยังก้มลงไปจุมพิตแก้มเนียนอย่างอดใจไม่ไหวอีกหนึ่งครั้ง
เขารีบแต่งกายแล้วให้คนไปอุ้มลูกสาวมาหา ป่านนี้ไม่รู้ว่านางจะตื่นนอนแล้วร้องหาพ่อแม่หรือไม่ แค่นึกถึงสายตาของนางเมื่อคืนก่อนจะตามแม่นมหลี่กลับไปนอนชางฉือหมิงก็อยู่ไม่สุขแล้ว กลัวว่าอาเยว่จะน้อยใจหรือหิวงอแง ค
