CHAPTER 10
BLOODY VENGEANCE
BY: Pinagpala (Joemar P. Ancheta)
Napakislot ako kahit ilang beses ko na iyong narinig sa kanya. Ngunit iba yung ngayon, nakita ko yung sobrang tindi ng pagmamahal sa kaniyang mga mata. Hindi siya kumurap, hindi niya inilayo ang kaniyang tingin. Hinawakan niya ang nanlalamig na kamay ko. Itinaas niya iyon sa kaniyang labi. Hinalikan. Hindi ko na din mapigilan ang nararamdaman kong silakbo ng aking damdamin. Pagkababa niya sa kamay ko ay hinawakan ko ang kaniyang pisngi. Nanginginig kong nilapit ang labi ko sa labi niyang parang naghihintay ng aking matamis na halik. Sabay kaming pumikit. Nagtagpo ang aming mga labi ngunit mabilis lang iyon. Hindi ko alam kung paano ko siya halikan at alam kong ganoon din siya. Mabilis lang na nagtagpo ang aming mga labi na parang smack ngunit libong boltahe ang hatid niyang kilig sa akin. Nanginginig pa din ako at dinig ko ang kabog ng kaniyang dibdib.
"I love you" pabulong niyang sinabi sa akin.
"I Love you, too.” Hindi ko na napigilang sagot ko. Iyon naman talaga ang noon ko pa gustong sabihin sa kanya. Ibig bang sabihin no’n ay kami na?
“Tama ba ang narinig ko? Mahal mo na ako?” hindi makapaniwala niyang tanong. Hindi ko na rin lang naman iyon mababawi. Nasabi ko na sa kanya ang isang damdaming hindi ako ganoon pa kasigurado kung pagmamahal na nga ba ang nararamdaman ko sa kanya.
“Mahal na kita,” napalunok kong sagot. “Mahal na rin kita.”
At nang sinabi koi yon ay mabilis niya akong niyakap. Nagkatitigan kami. Ramdam ko ang paghawak niya sa aking batok at ako sa kanyang likod. Hanggang dahan-dahan, habang tinititigan namin ang isa’t isa ay naglapat ang aming mga nasasabik na mga labi. Hanggang sa yung kaninang parang smack lang ay naging mas maalab na. Mas nakakadarang. Hanggang sa tinutulungan namin ang isa’t isa na hubarin ang aming pang JS kaninang formal wear namin. At nakita ko, sa sinag ng buwan ang kanyang mura ngunit nakakalibog ng kahubdan. Ganoon din siya sa akin. Napatitig siya sa akin na kahit hindi ganoon kamaskulado ay alam kong mapapatakam rin naman. Hinaplos na muna niya ang aking dibdib. Ako man ay para kong nililok ang kanyang nag-aanyaya ng sarap niyang katawan. Naglapit ito. Nagsasabog ng kaluwalhatian.
Ang init ng hubad niyang katawan na naidampi sa hubad ko ding katawan ang dahilan nang patuloy na pagtaas ng kagustuhan naming gawin ang isang bagay na hindi namin aakalaing magagawa na namin sa murang edad. Unang karanasan ang lahat sa akin at sa kaniyang mga ikinikilos sa gabing iyon na tanging ang nakasilip na buwan ang saksi sa aming ginagawa ay alam kong handa din niyang lasapin sa unang pagkakataon ang sarap na dagta ng pag-ibig. Ang kaniyang halik sa aking labi ay bumaba sa aking leeg na dahilan kung bakit ako sobrang nakikiliti. Napapansinghap ako para lang mapigilang tumawa. Muli niya akong tinignan. Sinikap kong ipakita sa kaniyang gusto ko ang ginagawa niya, kahit sa totoo ay nakikiliti talaga ako lalo na kapag nilaro-laro ng kaniyang dila ang aking mga maliliit na u***g. Nang dumapo ang kaniyang kamay sa aking ari ay noon na ako nakakaramdam nang hindi ko maipaliwanag na sensasyon.
Ang ginagawa niyang paghaplos mula sa puno at ang masuyong paglalaro niya sa mismong ulo nito ang nagpapataas sa aking puwitan. Napapahinga ako ng malalim. Sobrang hindi ko maipaliwanag ang sarap ng aking pakiramdam at naisip kong hindi ko sosolohin ang kakaibang karanasang iyon. Gusto kong sabayan siya sa kaniyang ginagawa. Muling nagtagpo ang aming mga labi. Ang palad niya ay nasa aking alaga at ang kamay ko naman ay nasa kanya. Parang nalalagutan kami pareho ng hininga sa ritmo at sarap ng pagtaas baba ng aming mga palad. Mas nagiging mapusok ang aming laplapan. Ibinangon ko ang ulo ko at nag-unan siya sa aking bisig. Sinisipsip ko ang pang-ibaba niyang labi at ganoon din ang ginawa niya sa pang-itaas kong labi. Ang isang kamay niya ay abalang naghahaplos sa aking dibdib at ang isa naman ay sadyang nagbibigay ng kaluwalhatian sa aking alaga. Hanggang sa parang hindi na ako makahinga sa nararamdamang sarap. Sobrang bilis ng pintig ng aking puso na parang tanging pag-unat lang ng binti ang tangi kong magagawa para sabayan ang kakaibang sensasyon. Siya man din ay napapamura na sa hindi ko alam na kadahilanan. Napapakagat na siya sa aking labi. At nang lumabas ang malabnaw labnaw na likido sa aking ari ay tumalsik iyon hanggang sa dibdib niya. Naramdaman ko din ang pagtalsik ng kanyang katas mula sa aking kamay hanggang sa aking tiyan. Ngunit hindi ang katas na kumawala sa aming mga alaga ang nagpatigil sa pag-inog ng aming mundo kundi ang kakaibang tugatog ng sarap na una kong naranasansa kaniya. Hindi pagsasawaang sarap. Sarap na gusto kong ulit-ulitin. Huh!!
Nang bumalik ang regular na t***k ng aming mga puso ay tumitig siya sa akin. Hinaplos-haplos niya ang aking mukha.
Tumunog ang cellphone ko. Si Mommy ang tumatawag. Kinabahan kaming dalawa. Paniguradong hinahanap na nga ako sa bahay.
Hindi ko pwedeng hindi sagutin iyon dahil lalo lang akong kukulitin at lalo lang din silang magagalit sa akin.
“Nasaan ka?” bungad agad ni Mommy. Kailangan ko ng mabilis na palusot.
“Dito kina Lance. Dito na lang ako matutulog, Mom please? Ngayon lang naman ‘to eh. Hindi pa ako natulog mula sa kanila mula noon. Uuwi rin naman ako kinabukasan ng maaga. Please Mom.”
“Andami mo namang sinabi. Sige na. Enjoy. Importante alam kong nasa ligtas kang kaibigan. Pausap kay Lance kung totoong siya talaga ang kasama mo.”
“Kausapin ka ni Mommy,” pinandilatan ko siya ng mata.
Kinuha ni Lance ang cellphone sa akin.’
“Tita?”
Katahimikan. Nakikinig si Lance sa sinasabi ni Mommy. Hindi ko naririnig ang usapan nila.
“Oho, Tita. Uwi rin ho siya maaga bukas. Salamat po.”
Huminga siya ng malalim. “Nagiging sinungaling na rin tayo. Tatawagan ko rin si Mama. Sinabi ko rin kasi na sa inyo matutulog pero siyempre kailangan din niyang marinig ang boses mo para kumbinsido siya na sa inyo nga ako natulog. Alam ni Lolo na dito tayo na grupo magpapalipas ng gabi pero sikreto lang namin iyong dalawa.”
“Paano, tatawagan natin ang Mama mo?”
Tumango siya. At nagkausap nga kami ng Mama niya. Ipinagpaalam ko siya na sa bahay na lang siya matutulog at pumayag naman sila. Tiwala ang mga magulang namin sa amin at wala silang pagtutol sa aming pagkakaibigan.
"Hindi ko alam kung tama ang ginagawa natin. Hindi kasi ito ordinaryo para sa iba, ngunit gusto kong malaman mo, na kahit hindi ito tama sa karamihan, patuloy kong ipaglalaban ang kung ano sa alam ko ay tama para sa ating dalawa. Mahal na mahal kita. At salamat dahil sa wakas, inamin mo rin sa akin na mahal mo na rin ako. Sana hindi iyon magbago. Sana kung mag-away man tayong muli, hindi mo pa rin ako isinuko."
Pinagmasdan kong mabuti ang kaniyang mukha. "Siguro nga, mga bata pa tayo. Marami pa tayong pagdadaanan. Marami pa tayong gustong tuklasin sa ating mga sarili. Maaring may mga darating pa sa ating buhay ngunit sana manatili yung ating pagkakaibigan kahit mawala yung espesyal nating pagtitinginan ngayon. Kung tayo man talaga ang itinadhana para sa isa’t isa, siguradong tayo pa rin ang pagtatagpuin hanggang sa huli. Ngayon, pwedeko na ring sabihin na handa na kong ipaglaban ang pagmamahal ko sa iyo, Lance kahit sa anong paraan."
"Kumain kaya muna tayo. Nagutom ako do'n ah! Sarap ano!" alam ko kung ano ang tinutumbok niyang masarap. Kinuha niya ang kamay ko at hinila niya ako para bumangon sa sahig kung saan namin unang nilasap ang sarap ng aming simpleng pagpapakita ng pagmamahalan. Iyon lang kasi ang alam namin. Iyon lang ang abot ng aming karupukan.. Sinuot niya ang kaniyang boxer short at kinuha ko din ang aking boxer brief. Sabay kaming nagdamit habang nagkakagitian na para lang mga sira.
Nang inihahanda niya ang aming pagkain ay palingon-lingon siya sa akin. Nakangiti din akong nakamasid lang sa kaniya. Kumikindat-kindat at naroon na naman ang matamis niyang ngiti. Tumingin ako sa buwan na nasisilip ko sa nakabukas na bintana na kanina pa nakatunghay sa aming ginagawa . Alam kaya ng buwan kung gaano mas buo ang pakiramdam kong saya kaysa sa hugis niya ngayon? Kinikilig kaya siya sa amin? Basta ako. Sobrang kinikilig!
"Tol!!" tawag niya.
Ngumiti ako. "Ano?" masuyo kong tanong.
"I love you po." Sinabayan iyon ng isang kindat at ngiti.
"I love you more po." Nilapitan ko siya at hinalikan sa labi.
Pinagsaluhan namin ang binili niyang lechon manok habang nakaupo ako sa pagitan ng kaniyang hita at nakasandig ako sa kaniyang dibdib. Ipinatong niya ang coat na suot niya kanila sa kaniyang likod. Ang init ng kaniyang katawan ang siyang nagsisilbing proteksiyon ko sa lamig kahit pareho kaming hubad ng pang-itaas. Sinusubuan niya ako at sinusubuan ko din siya.
"Subukan nating uminom ng alak?" tanong niya.
"Sige." Nacucurious din ako sa lasa ng mamahaling alak na binili niya. Ako sanay na medyo sa beer. Siya naman, nakainom na ng hard na alak pero yung tinitimpla na iniinom namin noong nabuking niya ako kay Lovely kasama ng aking mga pinsan.
Nang nabuksan niya ang alak na pangalan ng isang lalaki ay nagsalin siya sa baso. Iniabot niya sa akin nang nakangiti.
"Ikaw na muna."
Kinuha ko ang baso sa kamay niya at tinungga. Napaitan ako na nainitan. Nasa dila ko na kaya kailangan kong lunukin kahit hindi ko talaga gusto ang mapait nitong lasa at sobrang init nito sa bunganga. Kinaya kong ipakita sa kaniyang normal lang ang aking mukha. Ayaw kong ipakita sa kaniyang hindi ko nagustuhan ang binili niyang inumin namin. Ayaw kong maramdaman niya na ganoon ako kahina sa alak.
"Ikaw naman." Sabay abot ko sa kaniya ang alak na isinalin ko sa baso.
Pagkatungga niya ay lumagok siya at...
"Pweee!" Dumura siya. "Bakit ganun ang lasa? Ampait at sobrang init"
Natawa ako sa expression ng mukha niya.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin?"
"Para tikman mo rin at dahil ikaw ang nagdala kaya nirespeto ko na lang. Pero sa totoo lang tol, hindi ko siya gusto. Siguro kapag tumanda-tanda pa tayo, konti ano?"
"Sana bumili na lang pala ako ng softdrinks."
“Sana nga eh, o kaya beer na lang.”
Ang gabing iyon ang pinakamasayang gabi sa buhay ko. Hindi komportable ang higaan na sahig ngunit sapat na sa akin ang kaniyang mga bisig para magsilbing unan ko. Wala kaming mga kumot ngunit ang init ng kaniyang katawan na nakayakap sa akin ang nagsilbing proteksiyon ko. Ang palagian niyang paghalik sa aking labi ang parang nagbibigay sa akin ng lakas ng loob kahit medyo natatakot akong matulog sa gitna ng kabukiran na kami lang dalawa. Paulit-ulit niyang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal kaya iyon ang nangingibabaw na musika sa aking pandinig kaysa sa ingay nga mga kulisap at palaka sa paligid. Magkayakap kaming nakatulog hanggang sumapit ang umaga.
Ako ang unang nagising. Sobrang lamig lang ang umaga at mahamog pa. Pinagmasdan ko ang kanyang nakapagwapong mukha. Ang hubad niyang katawan na kahit moreno ay sobrang lakas talaga ng dating. Nakita ko ang nakatigas na iyon sa kanyang boxer short. Napalunok ako. Kinuha ko ang coat ko at iyon ang dahan-dahan kong ikinumot sa kanya.
Isinuot ko ang damit ko sa prom kagabi. Bukas ang butones ng longsleeve ko at pantalon. Lumabas ako sa beranda ng kubo. Nakita kong nasa gitna pala kami ng palaisdaan. Luntian ang paligid dahil sa palayan na nakapalibot. Ang gandang pagmasdan ng pagsilip ng haring araw. Sumasabog ito ng kulay ginto sa paligid. Presko ang hangin. Nakapasarap na pagmasdan ang kapaligiran habang kasama ko doon ang aking pinakamamahal. Sana darating ang araw na kami pa rin ni Lance. Yung sana sa ganitong lugar kami sisikatan at lulubugan ng araw.
Hanggang sa naramdaman ko na lamang ang mainit niyang katawan na dumikit sa akin. Umakbay siya. Nilingon ko. Kahit bagong gising lang siya ay ang gwapo pa rin niya.
“Uwi na tayo?”
“Bakit ang aga?”
“Darating na mamaya yung mga tauhan ni Lolo sa bukid. Nakakahiya naman na maabutan pa tayo rito.”
“Sige na nga. Tara na.”
Hinatid ko na muna siya sa tapat ng bahay nila kinaumagahan. Bumaba na muna ako sa aking motor.
Nilingon ko siya. Lumingon din ako. Bigla siyang nagtago sa isang malaking puno sa tapat ng kanilang bahay at doon na rin ako dumiretso. Nilapitan ko siya. Hinila niya ako sa tagong bahagi at maraming matatas na halaman.Magtatanong pa lang dapat ako kung bakit pero niyakap niya ako agad saka muling hinalikan sa labi.
"Namiss na kita agad." Bulong niya sa akin habang yakap niya ako.
"OA lang... pero ako din, sana 24/7 na lang tayo magkasama. Mahal na mahal kita, tol."
At muli kaming nagyakapan, naghalikan....mahirap ang muling pagkakahiwalay kahit alam naman namin pareho na muli kaming magkikita sa Lunes.
“Sa bahay muna tayo? Sandali lang please?”
‘Bakit?”
“Uuwi na ako.” bulong ko.
“Huwag muna. May gagawin uli tayo?”
“Kagaya nong kagabi?”
“Baka mas masarap pa ro’n. Tara na. Mag-almusal ka na lang muna sa bahay pagkatapos.”
“Sige na nga. Tara. Gusto ko ring magpalabas uli sa’yo.”
Sabay ang aming mga pilyong ngiti.