BLOODY VENGEANCE (BxB) (LGBT)

MAHILIG

CHAPTER 11

BLOODY VENGEANCE

BY: Pinagpala (Joemar P. Ancheta)

Nilingon ko siya. Lumingon din ako. Bigla siyang nagtago sa isang malaking puno sa tapat ng kanilang bahay at doon na rin ako dumiretso. Nilapitan ko siya. Hinila niya ako sa tagong bahagi at maraming matatas na halaman.Magtatanong pa lang dapat ako kung bakit pero niyakap niya ako agad saka muling hinalikan sa labi.

"Namiss na kita agad." Bulong niya sa akin habang yakap niya ako.

"OA lang... pero ako din, sana 24/7 na lang tayo magkasama. Mahal na mahal kita, tol."

At muli kaming nagyakapan, naghalikan....mahirap ang muling pagkakahiwalay kahit alam naman namin pareho na muli kaming magkikita sa Lunes.

“Sa bahay muna tayo? Sandali lang please?”

‘Bakit?”

“Uuwi na ako.” bulong ko.

“Huwag muna. May gagawin uli tayo?”

“Kagaya nong kagabi?”

“Baka mas masarap pa ro’n. Tara na. Mag-almusal ka na lang muna sa bahay pagkatapos.”

“Sige na nga. Tara. Gusto ko ring magpalabas uli sa’yo.”

Sabay ang aming mga pilyong ngiti

“Oh andito na pala kayo.” bati sa amin ng Mama ni Lance pagpasok namin.

“Mamaya na Ma, may ira-rush lang kaming project sa kuwarto. Uuwi rin kasi agad si Sean dahil may gagawin sila sa kanila. Sandali lang ‘to Ma. Taman-tama ho di pa kami kumain kanina pag-alis sa kanila kasi po iniisip namin yung nakaligtaan namin na project at bukas na kailangan.”

“Sige na. Bababa na lang kayo mamaya para kumain. Takpan ko lang sa mesa.”

“Sige Ma.”

Nang nasa tapat na kami ng kwarto ni Lance ay natatawa kami sa nirasong project. Nang mga sandaling iyon, habang tinititigan namin ang isa’t isa na nakangiti ay nagwawala na ang aming alaga. Nasasabik na gawin muli an gaming ginawa. Dahil pa pagkasabik namin sa isa't isa ay hindi ko mapigilan ang manginig habang tinatanggal ko ang belt ng kaniyang pantalon. Ramdam ko ang kagustuhan niyang mahubaran ako nang mabilisan dahil sa bilis ng kaniyang mga kamay. Halos hindi ako makahinga sa alab ng kaniyang halik. Kapwa kaming sabik na pagsaluhan ang halik na iyon. Ang lamig ng hangin mula sa bukas niyang bintana ng kuwarto ay tuluyang ginapi ng init ng kaniyang katawan. Ang kaniyang labi sa aking labi ay bumaba hanggang sa aking dibdib. Tinititigan niya ako na parang bang sinusukat niya sa aking reaksiyon kung gaano kasarap ang ginagawang paglalaro ng kaniyang dila sa aking mapulang u***g. Hinawakan ko ang ulo niya. Hindi na ako makapaghintay na tumuloy ang kaniyang mainit na bibig at malikot na dila sa aking pagkalalaking kanina pa kumakawala. Hinawakan niya ito. Naramdaman ko ang paghagod ng kaniyang dila sa aking singit. Napapatingkayad ako sa kakaibang sarap at kiliting hatid ng ginagawa niyang iyon. Hindi ko mapigilan ang hindi mapamura. Hanggang sa hindi ko na makayanang pa ang paghihintay na isubo niya ang nag-uumigting kong p*********i. Iyon ang hindi niya ginawa kagabi at iyon sana ang gusto kong maranasan dahil kapag nakakapanood ako sa cellphone ko nang ganoon ay parang sobrang sarap. Hinawakan ko ang kaniyang buhok. Naramdaman ko ang dila niyang nilalaro ang ulo na ng akin na siyang nagpadagdag ng hindi ko na talagan makayanang sensasyon. Hanggang sa ang unang hagod nga mainit-init niyang bibig at malikot na dila mula ulo hanggang sa puno nito ay naulit ng naulit ng naulit. Noon ay hindi ko na mapigilan ang kakaibang sarap na ipinalalasap niya sa akin. Hanggang sa tuluyang bumulwak ang katas. Sinaid niya iyon. Sunud-sunod ang aking malalim na hininga tanda ng pagkapagod sa pagkamit ng tugatog ng pagnanasa. Nakangiti siyang tumayo at inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko.

Nakita kong idinura niya agad sa tissue na mabilis niyang kinuha sa tabi ng kama niya ang aking dagta. Kinuha niya ang bottled water at dali-daling pumasok sa CR ng kanyang kwarto para doon magmumog.

“Bakit hindi mo nilunok?” tanong ko nang bumalik siya.

“Bakit ko naman lulunukin?”

“Iyon kaya ang ginagawa ng mga pinapanood ko. Sarap na sarap nga sila.”

“Bakit ikaw, gusto mong lumunok ng ganoon?”

“Hindi ko alam. Hindi ko naman alam kung anong lasa eh.

“Gusto mong subukan?”

“Ang alin?”

“Yung ginawa ko sa’yo?”

“Gago ka. Gusto mo isubo ko rin ‘yan?”

"Bakit, mahal mo naman ako ah.”

Huminga ako ng malalim. Nakapalabas na ako pero siya hindi pa. Unfair naman yata kung siya at siya lang ang susubo at ako lang ang mag-e-enjoy.

"Ganyan ka naman e. Di mo nga yata ako mahal kasi nandidiri ka yata sa akin." Pagmamaktol niya kuno.

"Sus, inarte? Sige na gagawin ko na para sa'yo."

Ngumiti siya. Nagpalit kami ng puwesto. Ikinulong ako ng bisig niya at muling nagtagpo ang aming mga labi. Muling nagalit ang aking kargada sa sensayon na nararamdaman ko ngunit hindi para sa akin ang round na ito. Siya ang kailangan kong ihatid sa langit ng aming pagmamahalan. Tumagal ang aming halikan hanggang sa ginawa ko ang lahat ng ginawa niya sa akin. Nilaro-laro ng dila ko ang maumbok niyang dibdib at sa u***g niya ako nag-concentrate hanggang sa narinig ko ang kaniyang pag-ungol. Hinawakan ko ang galit na galit niyang kargada habang nilalaro ng dila ko ang naninigas niyang u***g. Bumaba ang aking bibig. Pinaghiwalay ko ang dalawang hita niya. Bago ko isinubo ng buum-buo ang kaniyang alaga ay dinila-dilaan ko muna ang dalawang bilog na iyon sa baba ng kaniyang pagkakalalaki. Gusto kong subukan ang ginagawa ng pinapanood ko. Nakita kong tumitingkad siya sa sarap. Lumalakas ang kaniyang pagmumura. Hanggang sa sinabunutan ako na parang sinasabi niyang, "hindi ko na kaya, doon ka na sa kung ano ang talagang misyon mo." Dinilaan kong parang ice cream ang namumula sa galit na ulo ng kaniyang pagkakalaki. Saka ko isinubo iyon ng buum-buo. Umindayog ang kaniyang katawan. Sumabay ang paglabas-masok ng kargada niya sa aking bibig. Hanggang sa bumilis ng bumilis ang kaniyang pagbayo na halos mabilaukan na ako. Ilang saglit pa ay sumambulat sa aking bibig ang mainit-init na dagta ng kaligayahan. Ungol at mura ang kasabay nun. Nang una ay ayaw ko sanang lunukin pero nakadiin ang ulo ko sa kaniyang alaga. Hindi din naman pala ganoon kapangit ang lasa nito. Manamis-namis. Kaya sinaid ko ang natitira pa niyang katas.

“Asan na?” nag-abot siya sa akin ng tissue.

“Ang alin?”

“Yung kuwan ko?” kumunot ang noo niya. “Nilunok mo?”

Ngumiti ako. “Oo. Galing naman sa’yo eh.”

“Bakit mo ginawa?”

“Mahal kita. Para lang mapatunayan ko sa’yo na hindi kita pinanididirihan kagaya ng sinasabi mo.”

“Oh my God!” naibulalas niya. Yumuko siya at pinupog ako ng halik sa lahat ng bahagi ng aking mukha.

Humiga siya sa muli sa kanyang kama. Umupo ako sa tabi niya.

"Dito ka nga sa tabi ko, tol,” pakiusap niya.

Tumabi ako. Inilagay niya ang bisig niya sa aking leeg at binuhat niya ang ulo ko, saka niya inilagay ito sa kaniyang dibdib.

"Mahal na mahal na mahal kita tol. Gusto kong ipaglaban ang pagmamahal na ito kasi ngayon lang ako nakaramdam ng ganito kasaya. Ngayon lang ipinadama sa akin ang ganitong pagmamahal. Salamat tol. Binigyan mo ng kakaibang kulay ang buhay ko."

Natawa ako. Masarap pakinggan ngunit ewan ko, parang natatawa lang ako. Nakokornihan? Siguro.

"Bakit ka natatawa? Nakakatawa bang sinabi ko?"

"Hindi ko alam. Masaya lang siguro ako sa naririnig ko sa'yo."

"Nakokornihan ka?"

Hindi ako sumagot. Ngumiti lang ako.

"Alam mo bang gaano ko kagustong sabihin lahat sa'yo ito lalo na kung nag-iisa ako?”

“Alam ko. Kasi ganoon din naman ako sa’yo eh. Iniisip ko nga noong iniwasan mo ako, baka bukas makalawa hindi ko na masabi pa at hindi mo na narinig pa kung ano talaga ang nararamdaman ko para sa'yo. Masakit lang na alam kong handa mong ibigay lahat para sa akin ngunit ako itong hindi ko maipaglaban noon o maibigay noon ang lahat ng gusto mo. Nasa sitwasyon ako na kung saan mahirap magbitaw ng isang pangako ngunit ang tanging pangako ko na kaya kong panindigan ay ang mahalin kita hanggang sa nabubuhay ako. Iyon lang ang kaya kong sabihin sa ngayon, hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin kina Mommy at Daddy, sa mga pinsan kong akala nila, straight talaga ako. Wala kasing bakla pa sa pamilya namin at natatakot ako. Nahihiya ako na ako ang unang magladlad.”

“Okey lang. Ako rin naman natatakot magsabi kina Mama at Papa pero gusto kong malaman mo na anuman ang mangyari, anuman ang kahihinatnan ng buhay ko, ikaw lang ang minahal ko, kahit sa kahuli-huliang pagpintig nito." Tinuro niya ang puso niya.

Hindi ko na nagawang ngumiti o tumawa. Nakita ko ang paglakbay ng kaniyang luha. Dumapa ako. Pinunasan ko ang mga luhang iyon at hinalikan siya sa labi.

“Huwag ka nga kasing nagda-drama.”

"Alam mo, wish ko na sana, pagkatapos ng high school natin at kung handa na tayong dalawa ay bumukod tayo. Kung pwede nang ikasal ang lalaki at lalaki sa panahong iyon, magpakasal tayo. Ipagpapatuloy natin ang nasimulan natin ngayon. At sana pagdating ng panahong iyon, mahal mo parin ako at mahal parin kita."

Tumingin ako sa kanya. Nag-isip ako ng aking sasabihin. Ngumiti muna ako saka ako napakamot sa ulo. Muli niya akong tinitigan.

"Hindi wish sa akin. Isang pangako. Nangangako ako na kung darating iyong panahon na pwede na tayo at handa nang magsama, wala na akong ibang gagawin kundi ang ipaglaban kung ano ang nararamdaman ko sa'yo.”

Huminga ako ng malalim. Iniisip ko pa rin kung kaya ko nga bang panindigan ang sinasabi ko sa kanya o nagpapadala lang ako ng aking emosyon kasi ang totoo niyan, hindi ko alam kung kaya kong harapin ang panghuhusga ng aking buong angkan kung sakaling si Lance ang aking makakatuluyan.

            Mabilis na lumipas ang mga araw. Naging masaya kami ni Lance. Kapag titignan kaming dalawa, parang yung ordinaryong mag-betfriend lang. Iyon nga lang, kung inabot kami ng libog at kung may pagkakataon ginagawa namin iyon. Hanggang dumating na ang announcement ng mga honor student sa aming hulin taon sa sekundarya. Lahat kami excited kung sino sa amin ang magiging Valedictorian. Medyo nagpabaya ako nitong huling mga buwan sa aking pag-aaral dahil sa problema ko kay Lance. Nawalan ako ng focus noong nilayuan niya ako habang siya ay nagpatuloy sa pagiging active at pagkuha ng matatas na grado.

"Kahit sino sa atin ang Valedictorian, sobrang ikasisiya ko ang resulta ng ating pinaghirapan," bulong niya sa akin habang inilalagay ng adviser namin ang listahan sa aming bulletin board.

"Pero mas masaya ako kung ikaw ang first." Sagot ko.

At hindi nga ako nagkamali. Si Lance an gaming Valedictorian at ako ang Salutatorian. Okey lang na napunta iyon sa kanya. Alam ko naman na deserve niya iyon.

Masaya na malungkot ang aming graduation. Magkakahiwalay na kasi kami. Marami sa amin ang luluwas ng Manila para doon mag-aral. Hindi ko pa nakakausap si Lance kung saan siya mag-aaral at anong kurso ang kukunin niya. Malulungkot ako kung sa Tuguegarao City lang siya mag-aaral at ako sa Manila. Buo na kasi ang desisyon ko at nina Mommy at Daddy na doon ako mag-aaral.

Bago kami magkahiwa-hiwalay sa araw na iyon ay nilapitan muna namin si Joan na nag-iimbita. Bale ang usapan naming lahat, si Joan na muna ang pupuntahan ng lahat, bago si Lance at ako ang paghuli. Ibinigay ko ang graduation gift ko sa kaniya. Naging malapit na din ang loob nila sa isa't isa ni Lance dahil madalas na din nakakasama sa grupo mula nang naging kami. Tama po. Kami na. February 14 nang maging kami nang araw na may nangyari sa amin sa gitna ng bukid ng Lolo niya. Araw talaga ng mga puso. Halos dalawang buwan na rin kami.

Umuwi na muna kami ni Lance sa aming mga bahay bahay para magpalit at hindi susugod sa party na naka-uniform.Naghahanda na rin sila ng pagkain sa bahay. Alam kasi nila Mommy na doon ang huli naming party na magkaklase. Dinaanan ko si Lance. Magkaangkas na naman kami sa motor papunta naman kina Joan. Hindi ko siya matanong-tanong kung saan ba siya mag-aaral at kung ano ang kukunin niyang kurso.

"Alam mo ba kung bakit ko dinalian ang pagsasabi ng nararamdaman ko sa'yo noon?" si Lance. Itinutok niya ang labi niya sa aking tainga habang nagmamaneho ako sa katanghaliang tapat papunta sa bahay nina Joan.

"Dahil ba sobrang nalibugan ka na at gusto mo na akong tikman?" pang-aasar ko.

Niyakap niya ako at pinupog ng halik sa akong batok. Takte! Nakakapang-init.

"Libog pala ha! Sige."

Lumikot ang kamay niya. Ipinasok niya iyon sa aking pantalon na maong at pilit dinadakma ang medyo tigas kong alaga.

"Ano ba! Uyy! Matumba tayo. Tigilan mo nga 'yan!"

"O ano! Sinong malibog sa atin ha." Pinagbuti pa niya ang pagsalsal doon kaya lalong nag-umigting sa galit.

Wala akong magawa kundi ang ihinto ang motor kaysa matumba kami.

"Ano ba tol! Matutumba tayo sa ginagawa mo eh!"

"Kinakausap ka kasi ng matino e, sumasagot ka ng kalibugan. Sabi ko, dinalian kong magtapat sa'yo kasi nga baka tuluyan kang maagaw ni Lovely noon sa akin noon. Nagseselos ako."

Ngunit wala na akong pakialam sa sinasabi niya. Nakita ko ang kubo kung saan niya ako noon dinala. Nagkatinginan kami. Hinila ko siya patungo roon.

"Bakit? Alam ko ang iniisip mo. Magtigil ka! Baka mamaya nandiyan sina Lolo at mga tauhan niya."

"Sinimulan mo? Tatapusin ko." Hinamon ko siya habang banayad kong tinatalunton ang pilapil papunta sa kubong iyon.

"Baka nga may tao, mahuli pa tayo. Bumalik na tayo. Huwag ka ngang ganyan, Tol."

Pero hindi ko siya pinakinggan. Hindi din naman siya tumigil sa kasusunod. Ibig sabihin gusto din niya.

“May pag-uusapan din tayo.”

“Tungkol saan?”

“Tungkol sa future natin?”

“Anong tungkol do’n?”

“Basta.”

“Sus, nalilibugan ka lang eh.”

Pagdating namin sa kubo ay saktong walang tao. Kung may parating man sa kubo ay makikita namin kaagad. Tanghaling tapat kaya. Nasa mga bahay-bahay nila ang mga magsasaka.

Hayok na hayok naming pinagsaluhan ang tamis ng aming mga labi. Tinanggal ko ang pagkakabit ng butones ng kaniyang pantalon at ganoon din siya sa aking sinturon at pantalon. Tinaas lang namin ang aming mga damit para kunsakaling may tumalsik ay hindi aabot. Kusang nahulog ang mga pantalon namin hanggang sa aming tuhod. Ibinaba na din namin ang nakakasagabal naming brief. Nagharap ang aming mga galit na galit na kargada. Handang magsabog ng kaligayahan. Hindi namin inilayo ang labi namin sa isa't isa. Ginagalugad ng aming mga kamay ang dibdib at tiyan hanggang sa pareho na naman naming nilalaro ang alaga ng isa't isa. Napapamura siya sa sarap ng paghagod ng kamay ko doon sa kaniya at ako naman ay umuungol sa hindi ko maipaliwanag na sarap.

"Mahal na mahal kita dude! Sobrang mahal na mahal kitaaaaaa!" bulong niya habang hinahalikan ako.

"Mahal din kitaaaaaaaaaaaa! Sheeeeeetttt! Hayan na tollll! Ohhhhhhhhhh!" halinghing ko.

At sa patayong posisyon, parehong napatingkayad kami. Nanigas ang aming mga binti at hinahabol namin ang aming mga hininga. Muling sumambulat ang mas malapot na naming katas. Ang malas lang ay inabutan pa din nito ang aming damit. Muli kaming naghalikan habang hinihintay naming bumalik sa dati ang mabilis na kabog ng aming dibdib. Nagngitian kami nang tinataas muli namin ang aming pantalon. Pinunasan namin ng panyo ang t***d naming kumalat sa aming mga damit.

“Anong pag-uusapan natin na sinasabi mo tungkol sa future natin?” tanong niya.

Huminga ako nang malalim. Kailangan handa ako sa kanyang sasabihin at kung kailangan may mag-aadjust sa amin para hindi kami maghihiwalay ay gagawin namin. Pero hindi namin alam na ang lungkot at gulo pala ng Manila ang siyang sisira sa amin.