The Billionaire's Heart

Chapter 12

I slowly open my eyes, Lili’s serious face while reading a book was the first thing I saw. Ngayon ko lang narealize that she has a small, pointy nose, her shoulder length hair obstructs her reading, so she tucks it behind her ear. Morena type which not my type, bawat sagot na lumalabas sa bibig niya ay naiirita ako. Pakipot, conservative and boring. Puro bad traits, not my ideal woman but here I am. Mas piniling matulog sa library while holding her hand kaysa layasan siya. I admit it’s boring yet it’s also peaceful. I unconsciously squeeze her hand, bigla akong pumikit para magpanggap na tulog. I felt her gaze.

“Bitaw” hindi ako nagmulat. Tulog ako.

“Isa” kahit tatlo pa, tulog ako.

“Dalawa” tulog ako. I don’t hear anything.

“Shi—” mabilis kong binitawan ang kamay niya at bumangon, bigla ba naman niyang hinigpitan ang hawak sa kamay ko. I’m a bit shock.

“Why are you so strong?” Seriously! Ang lakas niya. Hindi ako nito pinansin at muling nagbasa ng libro. Tsk! Bigla akong napangiti ng makita ang maliit na unan na hinigaan ko kanina. Kinuha ko yun at hinaarap sa kaniya.

“Sayo toh?” sumilip ako sa bag nito, Doraemon ba siya? Bigla kasing naglabas ng unan.

“Akin na” nilayo ko yung unan sa kaniya, ang cute ng size neto. Kasing haba lang siya ng ruler.

“Akin na lang toh, gift mo” She frowned.

“Ayoko. Akin na.” I shake my head at niyakap ng mahigpit ang unan.

“I can’t sleep without that, kaya ibalik mo na”

“Tsk! Fine” kinukunsensya niya ako. Binalik ko yung unan sa kaniya.

“Parang bata” mahinang bulong niya, pero rinig ko.

“Anong sabi mo?”

“Sabi ko ilang taon ka na Sir?” kumunot ang noo ko sa tanong niya.

“Don’t you know that asking someone’s age is inappropriate?” tumango ito.

“Sige sir, masamang itanong ang edad ng mas nakakatanda sayo” masama ko siyang tiningnan, kita mo tong babaeng ito. Parang 10 years gap lang naman. Also, I’m pretty sure na I don’t look like 29 at all.

Tumayo ako sa pagkakaupo and looked at my watch. 3:06 p.m. na kaya pala nagugutom na ako.

“Stay here” nilingon ko si Lili but she remains unbothered at nakatingin pa din sa libro nito. Inuubos niya talaga ang pasensya ko.

“If I found out na umalis ka while I’m gone, araw araw kitang kukulitin” I said earning a glare from her, I smirked and decided to leave the library.

Bumili lang ako ng fastfood para mabilis at baka nagugutom na yung babaeng iyon. I hummed as I walk towards the public library.

“Sir, bawal po fastfood sa library” natigilan ako at tumingin sa guard.

“I thought we’re friends?” the guard smiled while scratching the back of his head.

“Sir, bawal talaga eh. May cctv sa loob baka matanggal ako sa trabaho niyan” Tsk, Policies!

“Guard. Manong guard, my girlfriend is hungry. Nakita mo ba itsura nun? Patpatin, malnourished, alam kong hindi healthy ang fastfood pero mas hindi healthy pag gutom siya” umiling yung guard. Bumuntong hininga ako.

“Manong naman, paano makakapag aral yun ng maayos kung gutom? Ngayon lang naman.”

“Bawal talaga sir eh, matatanggal talaga ako kapag nakita ng Librarian yan. Pwede naman yung drinks kasi sealable pero yung iba hindi pwede” huminga ako ng malalim, sayang effort.

“Ano pa pwede? Itong burger at fries?”

“Pwede naman sir, basta yung mga rice bawal. Chips and cookies sir pwede” what a policy! Chips and cookies na pag kinakain maingay.

Nilabas ko yung biniling chicken with rice at nilapag yun sa harapan ng guard.

“Oh, sayo na lang. Masasayang pa yan”

“Talaga sir?” nakangiting tanong pa nito.

“Tsk! Kaya siguro pinagbabawal mo noh, para mapunta sayo?” kunwaring inis na sabi ko.

“Hala sir! Policy talaga yan, ito handbook oh” I chuckled a bit.

“Joke lang, sayo na yan” bago ako umalis ay pinigilan pa ako ng guard.

“Ah sir” nilingon ko siya.

“Dalawa kasi tong binigay niyo, baka naman pwedeg iabot niyo sa librarian. Gutom na din yun” natawa ako bigla.

“Tsk! Para paraan ka din ha” kinuha ko yung isang chicken meal at pumasok sa loob ng library. Dumiretso ako sa librarian at nilapag yung meal sa harap nito.

“Hello, pinaaabot nung guard para sayo daw” medyo may katandaan yung librarian, ito yung age doesn’t matter. Naisipan kong tulungan yung guard.

“Kita daw kayo after shift niya, miss ka na daw niya” kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito.

“Kasal ako” natigilan ako sa sagot nito.

“Josephine, pinapaabot ng guard sayo” isang babae ang lumabas mula sa book cabinet. Dalawa pala sila. Hindi naman kasi nagsabi ng name yung guard. Alanganin akong ngumiti at tahimik na pinuntahan si Lili.

“Here, kain ka na” umupo ako at nilabas yung 2 burger and fries.

Tumingin siya sa gawi ko, I smiled.

“You don’t have to be shy, nagugutom na ako. Ayokong mag isang kumakain” palusot ko para kumain siya, knowing her I’m pretty sure that she will reject me again. Binaba nito ang binabasa.

“Thank you” mahina nitong sabi, I smiled at her response. Marunong din pala mag thank you toh, akala ko puro pang iinis lang ang alam niyang gawin.

After eating a niligpit niya ang pinagkainan namin. I looked at my watch 4:13 p.m na masyadong mabilis ang oras.

Lili continues reading her book while I stare at her. Ngayong araw napapansin ko na madalas ko siyang titigan, her demure screams boring but I can’t deny that I enjoy watching her.

“Don’t stare” I smiled when I hear that.

“I like watching you” straightforward kong sabi. Nilingon ako nito habang nakakunot ang noo.

“Isn’t romantic?” pahabol na sabi ko.

“Creepy po ang right term” agad nawala ang ngiti ko. I’m pretty sure na kung hindi ko siya dinate never niyang mararanasan in all her life na makipagdate. Boring na nga wala pang romantic side.

Bumuntong hinga ito.

“Uwi na tayo” tumingin ako sa relo ko, masyado pang maaga. I still want to be with her, 1-week ko ding hindi siya nakita. SIgurado akong namiss niya ako kaya naman kahit denial siya I will still grant her wish na makasama ako ng matagal.

“Ayoko. Wala naman tayong ginawa aside from praying inside of a small chapel and reading in public library. Are you really dating me or ginagawa mo lang toh para kusa akong umalis out of boredom?” kumunot ang niya. I lean closer and just like before she leans backward.

“You should properly date me or els----”

“Fine! Para matapos na toh” lihim akong natuwa sa narinig, hindi pa nga ako nagbabanta bumigay na siya. Sabi na gusto niya rin naman na makadate ako.

“You want me to lose the Who Fall first game right?”

“I’m 100% sure that you will lose.”

“You want to impress me?” tumango ako.

“Yes, kasi sa totoo lang you don’t impress me at all sa date na toh. So, I will impress you instead.” Tumango siya.

“Walang bawian, walang aatras” napangisi ako sa sinabi niya.

“Duke Terrance Hart never backs out.”

“Good” tumango ito habang may kakaibang kislap sa mata niya.

I should not have believed in this girl. I wanted to curse, but I remember that we entered the small chapel a while ago, so I stop from saying it. Hindi ako natutuwang tiningnan siya.

“Why? Diba sabi mo you want to impress me? Naiimpress ako sa mga taong magaling kumanta” rinig ko na inaasar niya ako sabay abot nung song book.

Tumingin ako sa paligid, ang daming tao sa arcade at ang ingay.

“I will never sing!” matigas at naiiritang sabi ko sa kaniya. Tumango ito.

“Akala ko gusto mo akong maimpress? Sabi mo Duke Terrance Hart never backs out” masama ko siyang tiingnan. Inuubos niya talaga ang pasensya ko.