Carrying the child of that Heartless CEO (The Edition)

Chapter One

Isang linggo. Isang linggo rin akong nagpabalik-balik sa office ni Lucas. Nagbabakasakaling tanggapin niya ako at ang magiging anak namin pero bigo ako.

Sa isang linggo na yun kahit isang beses lang gusto kong marinig mula sa labi niya na tanggap niya kahit ang baby ko nalang, but then nagmukha lang akong tanga.

Paulit-ulit akong napapahiya at pinagtatabuyan niya that makes my heart broke into pieces.

"Are you crazy?!" Galit na galit siyang hinarap ako. I decided to confront him again, hoping he might accept me and my baby.

Nasa office siya ngayon kasama ang ama niya. They were talking about some matters.

The saddest part was he rejected me in front of his daddy. Nakita ko naman ang hindi maipintang reaksyon ni Don Crisanto.

I was totally in shocked. Bat niya ba ako ginaganito? Hindi ko alam ang rason niya and why he just dump me bigla-bigla. Hindi ko alam ang kasalanan ko and he kept on insisting na anak ito ng kuya niya.

Nababaliw na ba sya? Oo paminsan minsan nakakasama ko ang kuya niya dahil magkaibigan kami nun pero ni minsan walang namagitan samin ni Jake. We don't even do things gaya ng iniisip niya.

"What's this ruckus!?" Hindi na nakapagpigil si Don Crisanto at sa wakas ay nakapagsalita na siya.

Kinabahan naman ako sa posibleng masabi niya sakin. Knowing his father is a business tycoon. He'll probably wanted to engage Lucas in a wealthy woman, unlike me who came to a poor family.

"She's just a girl from nowhere. A gold digger who wanted me to provide her needs for her baby. I encountered situations like this before!"

"Is it true?!"

Napalunok agad ako nang sakin naman ipukol ng Don ang kanyang naguguluhang tingin.

"H-hindi po! Totoo po talagang anak ni Lucas ang dinadala ko. Hindi po ako nagsisinungaling.." Napahagulhol nalang ako. I tried my best not to cry kaya lang hindi ko na talaga mapigilan.

"Lucas? I think Vivien is saying the truth! Besides she's your girlfriend, tama ba ako?"

"I'm saying the truth dad! Bakit naman ako magkakaroon ng anak sa kanya? We are not on the same level. And yeah, girlfriend ko siya noon and we officially ended our relationship, matagal na!"

"Lucas! Wag mo akong gagalitin!"

"Naniniwala ka talaga sa pinagsasabi ng babaeng yan?!"

Gosh! Kasalanan ko to eh! Hindi ko na sana ipinagpilitan pa ang sarili ko dito. Look what you've done Vivien! Don Crisanto and Lucas are fighting because of you!

"Let's talk about this at home!"

Tumayo si Don Crisanto para umalis. He even stared at me bago siya tumalikod at lumabas sa office ni Lucas. Naiwan naman kaming tahimik ni Lucas. Tanging hikbi ko lang ang maririnig sa loob ng opisina niya.

"Why aren't you eating?" Mahinahong tanong sakin ni Jake. Alam kong nag-aalala siya sakin this past few days. Bumuntong hininga ako at umiling. Im okay, pilit na pagpapagaan ko sa sarili.

Iniisip ko parin ang nangyari sa office niya. Ano na ang mangyayari ngayon?

"Busog pa ako." Matabang kong sagot. Nakita ko pa ang pagtaas ng kilay niya. Hindi siya naniniwala.

"Kahapon mo pa sinasabing busog ka kahit hindi naman."

Hindi ko alam pero wala akong gana eh. Siguro dahil to sa mga pinagdaanan ko earlier. I am still exhausted. Ang daming tanong sa isipan ko. I want each of them to be answered.

Nasa condo ako ngayon ni Jake ang kuya ni Lucas na pinaratangan niyang ama ng anak ko. Araw-araw akong sinusundo ni Jake sa apartment ko para mabantayan niya raw ako. Wala naman akong magagawa kung tututol ako. He knows best kaya kampante akong kasama siya. Nakaka-ilang nga lang at ang dami na niyang natulong sakin.

"By the way byeb. Aalis nako maaga pa ang schedule ko ngayon with my client." I just nodded and then smiled at him fakely.

"Any request or foods craving?"

Doon sumigla ang ngiti ko. Kagabi pa ako nag-cre-crave ng manggang hilaw. Sinubukan kong bumili kahapon kaso wala akong makitang nagtitinda ng mangga eh. Buti naman nag insist siya.

" Pwede bang dalhan moko ng mangga mamaya?" Malambing kong turan sa kanya.

Ngumiti siya sakin saka hinalikan ang noo ko. Timing namang bumukas ang pinto at iniluwa roon ang taong walang ka-expre-expresyon ang mukha. Mataman itong nakatingin samin saka umiwas rin naman agad.

"Lucas, what makes you bring here?" Tanong ni Jake kay Lucas na ngayon ay naka upo na sa sofa ng sala. Para lang itong may-ari ng condo kong maka-asta.

"Binisita ko lang tong unit mo. Ya know it's kinda boring in my place." Matabang niyang wika sa kapatid.

Napa-ismid pa itong tumingin sakin. Ano na naman ba ang iniisip niya?

"So, i see. Nagli-live in na pala kayo? Kasalan na ba? Don't forget to invite me!" The way he talk ay sinasartiko niya.

Baka naman nagseselos ka na.

Ano bang problema nito at bigla-biglang sumusulpot? Is he out of his mind?

"Nagkakamali ka ng iniisip Lucas." Aniya ni Jake na ngayon ay umupo narin paharap sa kapatid.

"Naks! Bat di mo nalang pakasalan yang si Vivien. Total disperada na yan at higit sa lahat ikaw naman ang ama ng dinadala niya."

Sa puntong ito, pinipigil ko ang luhang maglandas sa pisngi ko. Hindi ko maatim na makinig pa sa mga masasakit na salitang lumalabas sa bibig niya. Nanginginig ang mga kamay ko at the same time nanlalamig. I don't know what to say. Ayoko namang mag over react.

Ano bang nangyayari sayo Lucas? Bakit bigla kang nagkakaganito? Maayos naman tayo nung mga nakaraang linggo ah.

"Are you out of your mind?!" Nagulat ako sa biglaang paglakas ng boses ni Jake. Galit na galit itong nakatingin kay Lucas. While Lucas has the guts to raised his brows to his brother.

I bit my lips to stop my tears from falling. I want to held it back. I don't want him to see me like this.

" Iniisip mo talaga na may nangyari samin ni Vivien? F*ck Lucas para ko na syang kapatid!"

Doon napaluha ako. I cried and now naninikip na naman ang dibdib ko. It feels like my tears have stored in my eyes and suddenly exploded continuously.

"Yes. I am out of my mind. Then who cares?!"

Tumayo siya saka tinahak ang pinto papalabas. Bago siya umalis lumingon muna siya sa gawi ko.

"You know what?! Your a w***e!"

Napa-awang ang bibig ko at napahikbi uli. Nakita ko naman si Jake. He's closing his fist. Akmang susuntukin na siya ni Jake ng pigilan ko.

"W-wag Jake, hayaan mo sya!" My voice broke. I'm hopeless right now. Gusto kong matulog nalang at nanaising hindi na magising.

"Kung ayaw mo sa baby, then wag mokong panagutan. Kaya ko tong buhayin mag-isa. Without you! I can manage my self. I'm not a kid anymore."

"Really,huh? Then, good!" Tuluyan na itong lumabas ng unit ni Jake na nakapag-panatag ng loob ko.

Agad naman akong niyakap ni Jake habang hinahagod ang likod ko. I'm tired, gusto ko ng magpahinga.

"Don't listen to him! Stress lang siya sa trabaho kaya hindi niya matanggap na magiging ama na siya!" Paliwanag niya.

"Uuwi na ako!" Tanging nasambit ko. Hindi ako makatingin ng maayos sa kanya. Nahihiya ako. Ng dahil sakin nagka-alitan pa silang dalawa. I hate my self dahil sa sitwasyon ko ngayon. Mas lalo akong napahagulhol ng maalala ang mga katagang iyon mula sa kanya.

"You know what?! Your a wh*re!"

Ganon nalang ba talaga ang tingin niya sakin? A b***h! A flirt! And a w***e?! Bakit niya ba ako pinapahirapan ng ganito. I don't like this. Kinamumuhian niya ako ng sobra and I don't know the reasons.

"Ihahatid kita!" Presenta ni Jake sakin. Hihindi sana ako pero nahawakan niya na ang kamay ko saka tinungo ang kotse niya. Lutang na lutang ako habang nasa byahe. Napakaraming tanong sa isipan ko na gusto kong masagot.

Bakit nagkakaganon si Lucas?

He's not like that before.

Im not used to it!

"Jake!" Narinig niya ang pagtawag sa kanya ng ama kaya't sinulyapan niya ito sa lamesa. Nagbabasa lang ito ng newspaper na nakagawian na nito every morning.

"May kailangan ka dad?"

"Did you contact him already?" Tanong nito sa binata na kaka-upo lang sa harap niya.

"Yeah, kahapon pa. He said busy siya sa kompanya niya and they cannot make it now. Why?"

Inilapag ni Crisanto ang hawak na newspaper sa mesa at humigop ng kape.

"I'm a bit curious about her wife. Ilang taon na silang kasal but they didn't show up to us. Plus, the thought of they didn't invite us to their wedding, it's very suspicious!"

"Dad! Civil wedding nga eh. Hayaan mo na siya. Napaka-secretive niya lang na tao."

"Hindi ba siya proud sa asawa niya? Iisipin ko talagang nagpapanggap lang siyang may asawa na..."

"Let's not talk about him. Aatakihin lang ako ng high blood kapag naiisip ko siya." Dagdag ni Don Crisanto.

"Mas mabuti!"

He agreed before opening his mouth to bite the steak in the fork.

"Let's just talk about Lucas. And that girl I had encounter lately. Who was she again?...Viv... Right Vivien!"

Nasamid naman si Jake sa narinig kaya kumuha agad siya ng tubig at uminom. Kinabahan yata siya nang banggitin ni Crisanto ang pangalan ni Vivien.

"W-what about them?"

Tumikhim si Don Crisanto at umayos ito ng upo.

"I heard she's pregnant with Lucas child. Is it true?"

"Why can't you ask him about that?"

"I don't find him telling the truth. He said he's not the father of her child but I can tell he's lying! From the way he react, and the look in his eyes..."

"Ewan ko ba dun dad! Alam ko naman na alam niyang siya ang ama ng dinadala ni Vivien, pero indenial parin siya. Napaka-immature!"

"Kawawang babae. Nadamay pa siya sa kahibangan ni Lucas."

Tumawa pa si Crisanto at humigop uli ng kape.

"Akala ko ba naaawa ka dad? Bakit parang masaya ka pa yata!"

"Sa wakas magkakaroon na ako ng apo. Eh ikaw, kailan ka magpapakasal?"

Ayan na naman tayo sa kasal-kasal na yan. Bakit hindi nalang nila ako hayaan. Total magkaka-apo na siya kay Lucas.

"I'm not yet ready dad! I'm still busy!"

"Hindi ka pa ready sa lagay na yan? Ang tanda mo na! Naunahan ka na nga ni Lucas!"

Umiling si Jake at tila'y naiilang sa suhestyon ng ama.

"We're different dad! Babaero yun ako hindi!"

Hindi niya talaga maintindihan kung bakit pinipilit siya ng ama sa mga bagay na ayaw niya. Malaki na naman siya at alam na niya kung paano magdesisyon.

"Hihintayin mo pa bang itali kita sa babaeng hindi mo mahal?"

"Wag niyo na hong subukan!"

"Ang tigas talaga ng ulo mo! Wag kang pakampante. Kapag nagpakasal na si Lucas, ikaw na naman ang next target ko!"

"Dad! Don't even try! Ayoko talaga!"

"Bakla ka ba?"

"I'm not!" Giit niya sa ama.

"Mapipigilan mo lang ako kapag sinabi mong bakla ka!"

"You cannot do this from me!"

"I can!"

Tumayo na ito at dumiretso na sa sala. Naiwan namang lutang si Jake. Hindi niya alam kung ano ang e-re-react sa ama.

"Ano na naman ang pinag-usapan niyo ng daddy mo?"

Agad siyang nilapitan ng ina. Kararating lang nito galing sa harden ng bahay. Nagdidilig ito roon ng halaman na siyang kinahiligan ng donya.

"It's about Lucas and something unimportant!"

"You mean your marriage?"

"Pati ba naman ikaw mom?"

Uminom nalang siya ng tubig at tumayo na. Lahat nalang yata ng tao sa bahay nila, kasal ang pinag-uusapan.

"What's wrong with that? Gusto ko ng makita kang magkaroon ng pamilya. You know, we don't force you to get married. Kasi binibigyan namin kayo ng kalayaang mamili kung sino ang gusto niyang pakasalan. But you know the consequences of not getting married in that age. It's fixed. We will tie you in a marriage forcedly. So y

ou better, choose wisely..."

Napanganga nalang siya. Hindi niya alam kung ano ang isasagot sa ina. Kinamot niya nalang ang ulo niya at tumayo na. He'll be late kapag nagtagal pa siya rito.