Kapıya vurulma sesiyle gözlerimi açtım.
"Yasemin aç şu kapıyı, kırdırma bana." diye böğüren Fırat'ın sesini duyunca hiç bir şeyin rüya olmadığını, kabusun kaldığı yerden devam ettiğini anlamış oldum. Yataktan kalkıp kapıyı açtığımda, sinirlenmiş bir Fırat karşımda duruyordu. "Neden açmıyorsun kapıyı?" dediğin de
"Uyuya kalmışım duymadım." diyerek kanepeye oturdum. Başka bir şey söylemeden içeri geçti. Uyumadan önce hava aydınlıktı, acaba kaç saat uyudum hava kararmış diye düşünürken telefonum çalmaya başladı. Ekranda abimin ismini görünce mutlu olsam da Fırat'ın yanında konuşmak istemiyordum. Telefon elimde öyle baka kalmışken "Açsana neyi bekliyorsun?" diye konuşunca açıp konuşmaya başladım. "Abim.." dediğim de karşıdan gelen sesi duyunca sinir olsamda yapacağım bir şey yoktu. "Ben Gülb
