ก่อนน้ำขุ่นขาวจะทะลักล้นออกมา สร้างความฉ่ำแฉะไปทั้งกลีบดอกไม้สาวพร้อมกับเอ่อล้นออกมาตามเรียวขา
“คุณไม่ได้ป้องกัน” เธอหายใจหอบเหนื่อยพลางต่อว่าเขาเสียงกระเส่า
“เดี๋ยวฉันโทรให้ประจักษ์ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้”
“อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ... มันอันตราย” เธอพูดทั้งที่ยังหลับตาอยู่
“นี่เธอสอนฉันเหรอ ฮืม?”
“เปล่าค่ะ แต่คุณก็รู้ว่าเราอยู่ในสถานะไหน”
ชรันหายเข้าไปในห้องน้ำ ก่อนจะกลับออกมาด้วยผ้าสะอาดผืนเล็ก เขาเช็ดตรงนั้นให้เธอจนรู้สึกว่ามันสะอาดขึ้นขณะที่รชนิชลก็มองดูการกระทำของเขาพร้อมกับประมวลผล
มือของเขาไม่ค่อยสั่นแบบที่เห็นครั้งแรก แถมเขายังพูดกับเธอมากขึ้นถึงส่วนใหญ่จะเป็นการดุ แต่ก็ถือว่าผลตอบรับดีขึ้น ทำให้เขาดูเป็นคนที่เธอสามารถจับต้องได้
เมื่อเช็ดตัวใหญ่คนตัวเล็กเสร็จสรรพ ชรันก็เดินออกมาจากห้องนอนแล้วกดต่อสายภายใน ถึงห้องของประจักษ์ ก่อนที่เขาจะสั่งให้ประจักษ์ไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมาให้เธอ
