Lost in Love

Chapter 24

Chapter 24

I smiled when I saw my reflection in the mirror. I look really good in this gown, and my simple makeup really highlighted my features. I will be exaggerated if I say that I look like a disney princess. But I really look like one.

"Perfect, you are so beautiful," nakangiting sabi ni Mama saka marahan ako na niyakap.

I smiled even more.

Nakangiti ako habang nasa loob ng kotse. My heart is beating too fast out of excitement. Hindi ito ang first time ko pero sobrang excited pa rin ako sa mga mangayayari. I also felt the same during my debut and my first prom back then.

"Ma, kinakabahan ako," reklamo ko nang makarating kami sa school.

Bahagya niya akong nilingon saka nginitian.

"You are beautiful."

I smiled gently and slowly exited the car as she guided me. Hindi rin maalis ang ngiti ni Mama habang inaalalayan ako. Hawak ko ang isang yellow na pouch na may nakalagay na lips stick at makeup pati na rin ang phone ko.

Kanina ko pa gustong tawagan si Zach. I want to see him too.

Nang makarating kami sa gym kung saan gaganapin ang prom ay mas lalo kong ginandahan ang ngiti ko. The judgment is starting. I must fix myself.

"Good luck and enjoy," bulong ni Mama bago siya umalis sa tabi ko. Kaagad namang lumapit ang partner ko na gwapo rin dahil sa puting tux.

"Ang ganda mo," he said, but I just smiled.

"Thanks," sabi ko na medyo awkward.

Hindi nag-uumpisa ang grand entrance ay marami na ang mga photographers na nagkalat. Kaagad ako na ngumiti sa isang tinutok ang camera sa akin.

"One more po," sabi ng photographer kaya muli akong ngumiti ng matamis.

The grand entrance started. Kami ang pinaka-huli dahil sa mga cotillion dancers kasi sa height. Cotillion dancers are more likely the VIP of this JS prom. May table kami na malayo sa iba at sa amin mas maraming lights.

Judges used to pick the winner from cotillion dancers.

"Blaire will probably win again this time," rinig kong sabi ng isa mga mga teachers na biglang dumaan.

Napalunok ako saka ngumiti ng pilit sa mga kasama ko sa table dahil narinig rin nila iyon. I even saw some girls who rolled their eyes, so I rolled mine too.

Don't start. Bad mood ako ng slight. I did not see my boyfriend.

The cotillion is the first part of the program. I gave my all in our dance while dancing so sweet. Nakaramdam ako kaagad ng ginhawa matapos ang sayaw at sa pagbabalik namin sa table.

I am not really comfortable sitting in this small chair because of this gown.

Habang nagsasalita ang host ay nilabas ko ang phone mula sa pouch. I smiled when I saw Zach's message.

Zach:

You look really pretty. I wish I was your partner. I am dying to see you today.

Nagpasa ako kanina sa kanya ng picture ko noong natapos akong ayusan. I requested his picture too, but he is camera shy, so I received nothing, but I am sure he really looks so good too. Ayusan man o hindi.

Me:

The cotillion is done. Kayo?

Mas lalo akong napangiti dahil nag-reply siya kaagad. Someone's bored during their prom.

Zach:

It's done. Can I go there?

Muntik na akong mapatawa dahil sa nabasa.

Me:

Come on. You can't, you know that.

He really replies too fast.

Zach:

Pero pupunta ako sa bahay niyo mamaya. Don't wipe your makeup. I want to see you in person with those things. Are you wearing my necklace?

Pa-simple ko na kinuhanan ng picture ang mukha ko na kitang-kita na suot ko ang kwintas ba bigay niya. I then passed it to him in messenger.

Me:

I am wearing it.

Zach:

Can't wait to see you. And bagal ng oras. It's making me pissed. I don't even understand what they are saying in front. And please, don't hold your partner's hand for too long. I am jealous while thinking about it.

At iyon ang ginawa ko buong program. I am texting him. Hindi na nga ako nakinig sa mga pinagsasabi ng host. Kahit hanggang sa kumain ay hindi ko binitawan ang phone.

I hope we are in the same school. This is so frustrating.

I got two awards in the end. Best cotillion dancer and Miss JS. I did not expect this, but it happened.

"Congrats, Blaire," bati ng mga nanalo rin sa ibang mga award.

Hindi ko akalain na muli akong mananalo ng Miss JS. This is my second time. I thought I wouldn't, so I told myself earlier that I would be content with any award. Head turner or star of the night will do, but I got the highest award for tonight.

Hindi ako magkamayaw sa pagngiti sa camera habang hawak ang bouquet ng flowers.

"Expect na ng lahat na ikaw ang mananalo," bulong ni Anne na nasa malapit lang. She got nothing, but she's still smiling so wide.

"Thank you," sabi ko sa mga bumabati hanggang sa bumalik na ako sa table namin.

"We will enjoy this night! Operator music, please!"

A slow music played. Nagsayawan ang lahat kasama ang mga partners habang ako naman ay umupo saka tumingin sa phone.

Me:

I won!

Zach:

Congrats. You deserve a kiss from me.

Napangiwi ako pero natawa na rin sa bandang huli.

Me:

You?

Zach:

Head turner.

Nanlaki ang mga mata ko. He won too!

Me:

Congrats!

Zach:

Do I deserve a kiss, too?

Napairap ako ng isang beses at akmang mag re-reply na pero napansin ko ang kamay na nakalahad sa gilid ko. Gulat ako na tumingin kay Jericho.

"Can I have this dance?" he asked like a prince.

Nanlaki ang mga mata ko. I started to think about how to refuse him. Pero hindi ko magawa dahil sa mga umaasang ngiti niya. Ayaw ko rin siyang mapahiya.

"Jericho," mahinang sabi ko pero mas lalo lang niyang nilahad ang kamay niya.

"Please?"

Napahinga ako ng malalim sak napatingin sa paligid. Nakita ko na may mga nakatingin na rin sa amin at mukhang nag-aabang sa mga nangyayari kaya kahit labag sa loob ko ay dahan-dahan ko na nilagay ang kamay ko sa palad niya.

"Hindi mo na sana ginawa 'to, Jericho," medyo mahinang sabi ko habang naglalakad kami papunta sa gitna.

The moment his hand touched my waist, I suddenly felt uncomfortable. Dahan-dahan ko na nilagay sa balikat niya ang kamay ko.

"Gusto lang talaga kitang makasayaw," sabi niya kaya napahinga ako ng malalim at nakisabay sa mahinang beat ng kanta.

Mas lalo lang akong nakaramdam ng ilang dahil sa titig na binibigay niya.

"I only have five minutes, Jericho," sabi ko kalaunan habang hindi makatingin sa mukha niya.

I am not really used to guys. Si Zach lang ang nakakahawak sa akin.

"I really like you, Blaire," Nanginig ako dahil sa sinabi niya.

What?

"Ano—"

"Gusto na kita mula pa noong elementary tayo. Hindi lang ako naglalakas loob sabihin dahil nakikita ko na hindi kita kayang maabot. But I should have really tried admitting my feelings for you back them. Guess I'm late now?"

Hindi ko alam ang sasabihin ko. This is so awkward. Hindi pumasok sa isip ko na magugustuhan ko si Jericho. We have been classmates since elementary school, and I never really attracted to him even once.

Ngayon umaamin siya ay hindi ko alam ang sasabihin ko.

"I'm sorry. Pwede na ba tayong umupo?"

I am rude, but I don't know what to say.

Hindi ko na hinintay pa ang susunod niya pang sasabihin dahil kaagad ko na siyang iniwan doon. I have no time for confessions. And it's making me feel really awkward.

My heart is beating too fast because I'm nervous.

Nang makita ko na marami ng messages si Zach para sa akin ay mas lalo akong kinabahan.

Tapos na naman ang program kaya hindi na ako nagdalawang isip pa na umalis. Mag-isa akong naglakad palabas ng gym kahit nagsasaya pa ang iba. I must really need to go home.

Zach:

What are you doing? Blaire Montañez, I am leaving this prom. Pupunta ako sa inyo.

Nang makarating ako sa labas ng gym ay kaagad akong huminga ng malalim. Maraming mga magulang dito na mukhang naghihintay sa mga anak nila. Kaagad ko na hinanap si Mama na siguradong nandito lang rin.

My feet are hurt. Ang taas ng heels ko.

"Blaire," kaagad akong napalingon nang marinig ko ang boses ni Mama.

"Ma- Pa?!"

Nanlaki ang mga mata ko nang makita na katabi niya si Papa. My father smiled widely and then he spread his arms for a hug. Mas lalong bumilis ang t***k ng puso ko. My father is here!

"Dalaga na ang anak ko ah? Surprise?" natatawa na sabi niya kaya mabilis ko siyang niyakap.

Zach can't see me tonight!

"Pa, akala ko March pa?"

He laughed and slightly kissed my forehead.

"Napaaga, I'll stay until your graduation."

Mas lalo ko siyang niyakap. I missed him so much. Mas lalo siyang pumuti at kitang-kita ang magandang hubog ng katawan niya dahil sa suot na fitted na t-shirt. My Papa looks so good despite his age. No wonder I look so good, too. My Mama and Papa are both gifted.

"I didn't tell you because he wants it surprise," sabi ni Mama kaya napanguso ako ng marahan.

"Let's go home. The little girl's presents are waiting."

Naglakad kami papunta sa kotse. We are using Papa's car now. Kay Mama kasi ay medyo maliit kaya ngayong nandito na si Papa ay ito na ang gamit.

Habang nakaupo sa loob ng kotse ay mas lalo akong kinabahan ng maisip si Zach. Kaagad ko siyang ti-next. I didn't know that my father would go home this early. Masaya ako pero kailangan kong mag doble ingat.

Me:

We can't meet tonight. I'm really sorry.

Napa-hinga ko ng malalim. This will be difficult. Magiging bantay ko si Papa.

Zach:

Why?

I sighed.

Me:

My Papa is here.

Zach:

What's this?

Nanlaki ang mga mata ko ng may pinasa siya na isang picture. Picture namin ni Jericho na sumasayaw!

Me:

That does not mean anything. I'll explain later.

Zach:

Explain it in person, Blaire.

Bahagya akong nanginig.

Me:

Zach, please. Huwag ngayon.

"Who are you texting, Blaire?" biglang puna ni Papa kaya mabilis ko na binaba ang phone ko. Ngumiti rin ako ng pilit sa kanya.

"Mga kaibigan ko po. Hindi kasi ako nagpaalam na uuwi na," sabi ko sa maliit na boses at mukhang nakumbinsi naman si Papa doon.

Hanggang sa makarating kami sa bahay ay hindi na ako nagkaroon pa ng pagkakataon na tingnan pa ang phone ko. My father and mother are watching. I can't be careless because I am breaking the rules.

"This is your new phone," sabi ni Papa kaya mabilis ko na kinuha ang box na inabot niya.

Sandali kong nakalimutan ang kaba dahil sa dami ng bagong gamit na para sa akin. He indeed bought everything that I said. Hindi ko akalain dahil sobrang dami ng mga sinabi ko pero lahat ng iyon ay nandito.

"Kapag nalaman ko na may boyfriend ka Blaire sisirain ko lahat ng 'yan," sabi ni Papa kalaunan habang sine-set up ko ang bago kong phone.

Muli akong nanginig at nakaramdam ng takot.

"W-wala po."

"Good," sabi ni Papa kaya napa-yuko ako.

My eyes watered. Difficult days are about to come.

Nang makaakyat ako sa kwarto ko ay kaagad kong binasa ang mga messages ni Zach. Naiiyak akong napaupo sa kama habang sinusubukan na mag-reply.

Me:

Hindi nga pwede. Please, makinig ka naman.

He's insisting to see me tonight. Hindi nga pwede. Natatakot na ako.

Wala pang isang minuto ay may natanggap na akong tawag mula sa kanya. I immediately answered the call. Kaagad na bumuhos ang luha ko nang marinig ang tunog ng makina ng kotse.

"Zach, huwag muna ngayon. I'll explain—"

"Damn it, Blaire! I am jealous! You were dancing with that guy!"

Mas lalo akong napaiyak.

"Zach naman! Jericho is a friend—"

"A friend?! You were so close!"

"Galit ka lang. Bukas na tayo mag-usap—"

"Papunta na ako ngayon. We need to talk," He's so serious.

"Don't. I can't go out. My father is here. Hindi pwede—"

"Blaire," bahagyang huminahon ang boses niya kaya mas lalo akong napaiyak.

I want this. Hindi ako pwedeng maging pa dalos-dalos. My Papa is very strict. Kung hindi nagawang malaman ni Mama ay sigurado ako na si Papa ay kaagad na magtataka. I know my father so much.

I am so afraid.

"Please, Zach, huwag ngayon. Huwag muna, huwag muna ngayon."

"Your father is there. Hindi tayo magkikita dahil pwedeng mahuli tayo? Your parents can't see me because you are not allowed to have a boyfriend yet? Na kailanagang itago 'to? Yeah, naiintindihan ko."

Binabaan niya ako ng tawag kaya nanghihina at umiiyak akong humiga sa kama.

Anong magagawa ko? I was born with this world with a strict parent.

I texted Zach with my trembling hands.

Me:

Please, I love you. Intindihin mo naman oh.

Zach:

Sleep. I will not come there, don't worry. Good night.

He's mad, I knew it.